Tα ΜΜΕ μπορεί να μην έχουν τη δύναμη να μας λένε τι να σκεφτούμε, αλλά σίγουρα μας λένε περί τίνος να σκεφθούμε.
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι η ατζέντα των περισσότερων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών υπακούει σε δικούς τους κανόνες που δεν έχουν να κάνουν, τουλάχιστον όχι πάντοτε, με τη σπουδαιότητα του γεγονότος και της είδησης αυτής καθ’ εαυτής.
Για του λόγου το αληθές, ιδού μερικά γεγονότα του τελευταίου μήνα που προβλήθηκαν ελάχιστα έως καθόλου από τα συστημικά τηλεοπτικά κανάλια, ενώ από καθαρά δημοσιογραφική και δεοντολογική άποψη θα έπρεπε να είχαν προβληθεί:
Η Βουλή, μετά από καθυστέρηση πολλών ετών, επικύρωσε τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Χάρτη, ένα νομικό κείμενο που δέχεται μόνο αιτιολογημένες απολύσεις, ενώ οι θεσμοί πίεζαν για την απελευθέρωσή τους. Στην παρούσα συγκυρία η κύρωσή του (Ν. 4359/2016 – ΦΕΚ Α΄5/20-1-2016) είναι πολύ χρήσιμη κατά τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, εφόσον παρέχει στην ελληνική πλευρά, όχι μόνο νομικά επιχειρήματα αλλά και πολιτικά. Σημειώνεται ότι την κύρωση υπερψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ και Ένωση Κεντρώων.
Η Βουλή, μετά από καθυστέρηση πολλών ετών, επικύρωσε τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Χάρτη, ένα νομικό κείμενο που δέχεται μόνο αιτιολογημένες απολύσεις, ενώ οι θεσμοί πίεζαν για την απελευθέρωσή τους. Στην παρούσα συγκυρία η κύρωσή του (Ν. 4359/2016 – ΦΕΚ Α΄5/20-1-2016) είναι πολύ χρήσιμη κατά τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, εφόσον παρέχει στην ελληνική πλευρά, όχι μόνο νομικά επιχειρήματα αλλά και πολιτικά. Σημειώνεται ότι την κύρωση υπερψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ και Ένωση Κεντρώων.
Για πρώτη φορά καθιερώνεται ένα αντικειμενικό σύστημα μεταθέσεων των οπλιτών και ένα διαφανές σύστημα μοριοδότησης. Με το Ν. 4361/2016 (ΦΕΚ Α΄ 10/1-2-2016) για τους οπλίτες τυποποιούνται οι διαδικασίες και εξαλείφονται οι δυνατότητες αυθαίρετων μεταθέσεων. Συγχρόνως, είναι μια ειλικρινής ομολογία ότι το μέχρι σήμερα καθεστώς δεν ήταν πολλές φορές ούτε σωστό, ούτε δίκαιο. Με ευθύνη πολιτικών σχηματισμών, πολιτικών προσώπων και παραγόντων επιρροής συντηρήθηκε επί πολλές δεκαετίες ένα ρουσφετολογικό σύστημα εις βάρος του οπλίτη και της οικογένειάς του. Με αυτή τη ρύθμιση καταφέρνουμε το πολιτικό σύστημα να αφήσει πίσω ένα μεγάλο κομμάτι από τις πελατειακές σχέσεις.
Αντίστοιχης (μη) προβολής έτυχε και η καταβολή του επιβληθέντος προστίμου ύψους 3,3 εκατομ. ευρώ στον κ. Παπασταύρου, στενό συνεργάτη του κ. Σαμαρά όσο ήταν πρωθυπουργός, λόγω της αναγραφής του ονόματός του στη λίστα Λαγκάρντ, ενώ ξεχασμένη φαίνεται στο αρχείο των τηλεοπτικών σταθμών η όχι μακρινή υπεράσπιση του κ. Παπασταύρου από τον πρώην πρωθυπουργό, από το βήμα της Βουλής με τη φράση «Μακάρι να είχαμε 10 Παπασταύρου!». Τέλος, αδυνατώ να φανταστώ την έκταση που θα είχε λάβει η είδηση ότι στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα έχει κατηγορηθεί για παιδεραστία.
Αν δεν υπήρχε ο πλουραλισμός που επιβάλλει η επανάσταση του διαδικτύου και των δικτυακών μέσων, που έχουν αλλάξει άρδην το τοπίο, πόσο φτωχά και κατευθυνόμενα πληροφορημένος θα ήταν ο σύγχρονος πολίτης; Πόσο ασπρόμαυρη θα ήταν η ζωή μας μόνο με την έγχρωμη TV;
Αν δεν υπήρχε ο πλουραλισμός που επιβάλλει η επανάσταση του διαδικτύου και των δικτυακών μέσων, που έχουν αλλάξει άρδην το τοπίο, πόσο φτωχά και κατευθυνόμενα πληροφορημένος θα ήταν ο σύγχρονος πολίτης; Πόσο ασπρόμαυρη θα ήταν η ζωή μας μόνο με την έγχρωμη TV;
Την Παρασκευή 5-2-2016 ξεκίνησε στη Βουλή η συζήτηση για το νομοσχέδιο με τον τίτλο «Διαφάνεια - Αξιοκρατία και Αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης» του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Για πρώτη φορά θεσπίζονται διαφανείς, αντικειμενικές και αξιοκρατικές διαδικασίες για την επιλογή του προσωπικού του Δημοσίου σε θέσεις ευθύνης. Ουδεμία πλέον αυθαίρετη και αναξιοκρατική διαδικασία επιλογής στελεχών στο Δημόσιο. Πρόκειται για κορυφαία μεταρρύθμιση πρώτης γραμμής στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης, συγκρίσιμη με τη σπουδαιότητα της σύστασης και λειτουργίας του ΑΣΕΠ όσον αφορά στον τρόπο προσλήψεων στο Δημόσιο και της ίδρυσης της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης όσον αφορά στη διαμόρφωση ειδικευμένων διοικητικών στελεχών.
Πέρα από το ερώτημα που περιμένει εναγωνίως την απάντησή του αν «Θα ψηφίσει τη μεταρρύθμιση ο κ. Μητσοτάκης;», γεννάται το ερώτημα «τι είδους προβολής και ποιας έκτασης θα τύχει μια τέτοιας σημασίας μεταρρύθμιση από τα τηλεοπτικά κανάλια;». Η συνέχεια, αν και προβλέψιμη, στις οθόνες μας.
