αντίο» η Κατερίνα Κουρίτα, μέλος του Τ.Γ. Πιερίας του ΚΚΕ.
«Η είδηση, σύντροφε μας Διονύση, ότι «έχασες» τη σκληρή μάχη , που έδινες για τη ζωή, το τελευταίο διάστημα, και ότι «φεύγεις» από κοντά μας , μας γέμισε με μεγάλη θλίψη κι απέραντο πόνο.
Η γενναιότητα, όμως, που έδωσες αυτή την άνιση μάχη αποτελεί παράδειγμα, μας δίνει δύναμη να σταθούμε όρθιοι, εδώ δίπλα σου, και να τραβήξουμε μπροστά, όπως μπροστά τραβούσες και συ πάντα στη ζωή σου.
Γιατί για σένα δεν υπήρχαν δυσκολίες, δισταγμοί, πισωγυρίσματα. Ποτέ δεν έλεγες την λέξη «κουράστηκα»! Έτρεχες παντού! Σε κάθε κάλεσμα του κόμματος έδινες πρώτος το παρόν.
Ούτε για μια στιγμή δεν ταλαντεύτηκες.
Έμεινες πιστός και αγωνιζόσουν για τα ανώτερα ιδανικά που υπηρετεί το ΚΚΕ, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Με συνέπεια, επιμονή και αυταπάρνηση έδινες τη μάχη για τη διάδοση των θέσεων του κόμματος.
Τίμησες μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής σου αυτά τα ιδανικά με την ιδιότητα του στελέχους του ΚΚΕ.
Βοήθησες το κόμμα από όποια χρέωση κι αν είχες, γραμματέας της κομματικής οργάνωσης, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Πιερίας του ΚΚΕ, υποψήφιος βουλευτής.
Τίμιος, σεμνός, ευθύς, λεβέντης, απλός, και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.
Ποιος σου ζήτησε βοήθεια και δεν την πρόσφερες απλόχερα; Έσχιζες γη και ουρανό για να βοηθήσεις τους πάντες. Ήσουν εκεί που υπήρχε ανάγκη. Ήσουν εκεί για όλους. Ήσουν ο Διονύσης μας.
Η ενασχόλησή στου με τα κοινά σου έδινε ζωή. Ήσουν από τα ιδρυτικά στελέχη του Πολιτιστικού Συλλόγου του Παντελεήμονα καθώς και Πρόεδρος του. Ιδρυτικό μέλος του συλλόγου αιμοδοσίας Παντελεήμονα «Ελπίδα», μέλος στους δασικούς και αγροτικούς συλλόγους του χωριού, ενώ το τελευταίο διάστημα ήσουν Πρόεδρος του Γεωργικού Συνεταιρισμού. Υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης Δίου-Ολύμπου εκλέχτηκες Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας του Παντελεήμονα στις τελευταίες τοπικές εκλογές.
Ως Πρόεδρος του Παντελεήμονα σχεδίαζες με το μυαλό, ιεραρχούσες τα έργα που θα έπρεπε να γίνουν στο χωριό και τα διεκδικούσες γιατί είχες πάντα μέλημα σου να προκόψει αυτός ο τόπος.
Η αγωνιστική σου αξιοπρέπεια και προσφορά, η αναγνώριση της δράσης σου, η αγάπη και η εκτίμηση όλων μας για σένα, ας είναι μικρή παρηγοριά για την αγαπημένη σου σύντροφό Μαρία και τις κόρες σου.
Φεύγεις πολύ νωρίς, σύντροφε. Φεύγεις όμως ήρεμος και χαμογελαστός όπως πάντα. Με ήσυχη τη συνείδηση.
Το χρέος σου το ’κανες και με το παραπάνω.
Οι χωριανοί σου είναι περήφανοι που από ανάμεσά τους βγήκε μια τέτοια προσωπικότητα, ένας αγωνιστής σαν κι εσένα.
Ένας Άνθρωπος με το «Α» κεφαλαίο.
Οι σύντροφοί σου στο κόμμα, μέσα στον πόνο μας για το κενό που μας αφήνεις, είμαστε περήφανοι για σένα. Τίμησες με το παραπάνω τον βαρύ τίτλο του μέλους του ΚΚΕ.
Έδειξες πως και σε εποχές σήψης και ενσωμάτωσης, τα δικά μας ιδανικά και οι αξίες, τα ιδανικά του ΚΚΕ, έχουν τη δύναμη να βγάζουν ανθρώπους σαν κι εσένα. Κομμουνιστές με όλη τη σημασία της λέξης.
Σ' αποχαιρετάμε υπογραμμίζοντας αυτό που και εσύ ξέρεις πολύ καλά. Η ζωή σου δε χάθηκε. Καταξιώθηκε στον αγώνα σου. Το παράδειγμά σου είναι μεγάλη παρακαταθήκη αλλά και βαρύ φορτίο για μας.
Εσύ, σύντροφε μας, όσες φορές κι αν θα ζούσες, θα έπαιρνες την ίδια στράτα, θα περπατούσες την ίδια δύσκολη ανηφοριά.
Μαζί με το λαό σαν γνήσιο παιδί του λαού.
Καλό ταξίδι, σύντροφε μας.»
