Στρατηγικές ήττες του Ελληνισμού και προσφυγικό
Το άρθρο γράφτηκε πριν τα γεγονότα και τους φόνους του Παρισιού
Ο δρ Νίκος Ντέμος, ένας καταξιωμένος διεθνώς Έλληνας επιστήμονας και τεχνοκράτης στον χρηματοπιστωτικό χώρο, που δραστηριοποιείται τις τελευταίες τρεις δεκαετίες στον Καναδά, τις ΗΠΑ αλλά και στη Γερμανία, συνέγραψε το βιβλίο «1071 – Στρατηγικές Ήττες και Συρρίκνωση του Ελληνισμού».
Στο βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων, παρουσιάζονται οι γεωπολιτικές, γεωπολιτισμικές, πολιτικές, κοινωνικοοικονομικές και καθαρά επιχειρησιακές (από στρατιωτικής πλευράς), πτυχές της εξέλιξης τεσσάρων μαχών, που οδήγησαν σε τραγικές ήττες το Βυζάντιο και κατ’ επέκταση σε συρρίκνωση τον Ελληνισμό.
Πρόκειται για τις μάχες του Ιερομύακος ποταμού (Γεμρουχά, Γερμούκ, 636, Ηράκλειος), του Μάτζικερτ (1071, Ρωμανός Διογένης), του Μυριοκέφαλου, 1176, Μανουήλ Β’ Κομνηνός) και την κατάκτηση τους Κωνσταντινούπολης (1204), από τους Φράγκους και τους Λατίνους.
Ένα από τα συμπεράσματα που εξάγει ο αναγνώστης, διαβάζοντας και μελετώντας το βιβλίο, είναι το εξής: Μικροί σε πολιτικό και στρατηγικό ανάστημα άνδρες και παιδαριώδη λάθη ακόμα και ισχυρών ανδρών, οδήγησαν σε τραγικές ήττες, των οποίων τα αποτελέσματα όχι μόνο επηρέασαν το Βυζάντιο και τον Ελληνισμό, αλλά είχαν κοσμοϊστορική σημασία, όπως για παράδειγμα οι μάχες του Ιερομύακος και του Μυριοκέφαλου.
Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα και ο Ελληνισμός βρίσκεται στη δίνη μιας ιστορικής τραγωδίας. Πολιτικοί αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι πολιτικά και ιστορικά, καθοδηγούμενοι από ιδεολογικό φανατισμό και ιδεοληψίες, οδηγούν την πατρίδα μας από ήττα σε ήττα και το κυριότερο, δεν έχουν συναίσθηση των πράξεών τους και των επιπτώσεων που έχουν αυτές σε αυτό που λέγεται Ελλάδα και Ελληνισμός, έννοιες στις οποίες άλλωστε δεν πιστεύουν, μια που το εθνικό υποτάσσεται στο ταξικό!
Παιδιαριώδη και εξ αντικειμένου εγκληματικά και προδοτικά λάθη, οδήγησαν στα τραγικά αποτελέσματα της εξάμηνης «διαπραγμάτευσης», τα οποία θα έχουν τεράστιο κόστος στην πορεία της χώρας τις επόμενες δεκαετίες.
Το ίδιο παιδαριώδη λάθη και ιδεοληψίες μετέτρεψαν ένα απολύτως διαχειρίσιμο ζήτημα, σε πυρηνικό όπλο στα χέρια της Τουρκίας, το οποίο το χρησιμοποιεί η ίδια εναντίον της Ε.Ε. και της Ελλάδας, με κίνδυνο να υποχρεωθούμε σε οδυνηρές υποχωρήσεις στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, στη γραμμή Κύπρος – Αιγαίο - Θράκη.
Η πολιτική ανοικτών συνόρων, που ακολούθησε η κυβέρνηση Τσίπρα, δια της αρμόδιας υπουργού κ. Χριστοδουλοπούλου, και οι παιδαριώδεις δηλώσεις των υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, ότι «θα αφήσουμε ανοικτά τα σύνορα και θα γεμίσουμε την Ευρώπη με τζιχαντιστές», λειτούργησε ως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι του προσφυγικού, το οποίο μετατράπηκε σε βόμβα ή για την ακρίβεια σε έναν ορμητικό χείμαρρο που απειλεί την Ε.Ε. και φυσικά την Ελλάδα.
Η Τουρκία, όταν είδε την πολιτική της Ελλάδας, αντιλήφθηκε ότι αυτό αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για την ίδια, την οποία άρπαξε από τα μαλλιά. Έτσι, ξεβόλεψε από τους προσφυγικούς καταυλισμούς τους πρόσφυγες και τους καθοδήγησε μέσω των μηχανισμών του τουρκικού κράτους στα ελληνικά νησιά και εκείθεν στις χώρες της Ευρώπης.
Το χειρότερο, η άγνοια πολιτικής και γεωπολιτικής σκέψης και αντίληψης σύσσωμης της κυβέρνησης, που οδηγεί σε πρωτοφανή άγνοια κινδύνου, δεν επέτρεψε στην ελληνική κυβέρνηση να αντιληφθεί το μέγεθος του λάθους και αντί να προσπαθήσει να αναθεωρήσει την πολιτική της, αποφάσισε, παίζοντας με τους νεκρούς πρόσφυγες, να εκβιάσει την Ε.Ε. και να αποκομίσει υλικά ανταλλάγματα για το σκληρό μνημόνιο που αναγκάστηκε να υπογράψει, λόγω των αλλεπάλληλων και τραγικών λαθών της.
Αποτέλεσμα;
Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το προσφυγικό, που, επαναλαμβάνω, πήρε εφιαλτικές διαστάσεις για την Ε.Ε. λόγω σειράς εγκληματικών λαθών της ελληνικής κυβέρνησης, υποχρέωσε την Ε.Ε. να γονατίσει στην κυβέρνηση της Άγκυρας, για να επανέλθει το προσφυγικό στην προ ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κατάσταση, με απίστευτα υλικά και πολιτικά ανταλλάγματα, μεταξύ των οποίων τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.
Δεν είναι δε καθόλου απίθανο, κάποιος ιστορικός του μέλλοντος, να γράψει ένα βιβλίο για τις στρατηγικές ήττες του Ελληνισμού που οφείλονται σε παιδαριώδη λάθη, ανάμεσα στις οποίες η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης Τσίπρα με την Ε.Ε. και ο χειρισμός του προσφυγικού.
Τέλος, αναρωτιέται κανείς αν οι διπλωμάτες του ΥΠΕΞ έχουν χάσει την οξύνοια, την οξυδέρκεια και την πολιτική τους σκέψη αυτούς τους μήνες ή αν έχουν επιλέξει τον εύκολο δρόμο της κολακείας και της οσφυοκαμψίας, «συμβάλλοντας» κι αυτοί στην ένδοξη πορεία της πατρίδας μας προς το μέλλον…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"
