του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
1. Η αξιοπιστία: Τα ΟΧΙ που γρήγορα γίνονται ΝΑΙ!
(α) Όχι στην 5η αξιολόγηση του Μνημονίου!
- “Δεν υπάρχει Πέμπτη αξιολόγηση” (20.3.15).
- “Τώρα ολοκληρώνουμε την 5η αξιολόγηση που άφησε στη μέση ο Σαμαράς” (29.7.15).
(β) Όχι στην παράταση του Μνημονίου!
- “Δεν υπογράφουμε παράταση Μνημονίου” (10.2.15).
- “Είμαι βέβαιος ότι η ελληνική επιστολή για 6μηνη επέκταση της δανειακής σύμβασης με τις δεσμεύσεις που τη συνοδεύουν θα γίνει αποδεκτή” ( 20.2.15).
(γ) Όχι στο νέο Μνημόνιο!
- “Η πραγματικότητα λέει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ολίγον έγκυος, δηλαδή ολίγον μνημόνιο. Κάποιος ή συμφωνεί ή δεν συμφωνεί με το Μνημόνιο” (13.1.15).
- “Αυτή η κυβέρνηση δεν ψηφίζει νέο μνημόνιο” (5.6.15).
(δ) Όχι στη σύναψη νέου δανείου!
“Εμείς δε θέλουμε νέα δάνεια” (19.1.15).
(ε) Όχι στο δημοψήφισμα, όχι εκλογές, ναι στο Συνέδριο!
- “Εάν ακουστεί η λέξη ‘όχι’ εμείς θα εφαρμόσουμε το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Κανένα δημοψήφισμα, κανένα δίλημμα” (13.1.15).
- “Ξεχάστε κάθε σκέψη για εκλογές και δημοψήφισμα” (13.6.15).
- “Έκτακτο συνέδριο τον Σεπτέμβριο και εσωκομματικό δημοψήφισμα την επόμενη Κυριακή” (30.7.15).
- “Τις εκλογές τις αποφάσισα στις 12 Ιουλίου” (26.8.15).
(στ) Όχι στον εκβιασμό των Δανειστών, ναι στο εναλλακτικό σχέδιό μας!
- “Έχουμε εναλλακτικό σχέδιο. Δε πρόκειται να αφήσουμε την Ελλάδα στη μέγκενη κανενός εκβιασμού”(16.3.15).
- “Μπορεί να επιλέξαμε τον συμβιβασμό, αλλά κανείς δεν μπορεί να μας αποδώσει την ιδιοκτησία του προγράμματος” (23.7.15).
2. Το «νέο» στα λόγια αλλά «παλιό» στην πράξη!
«Νέο» η εμμονή στο «παλιό χρεοκοπημένο σύστημα των 40 χρόνων» που όλα αυτά τα χρόνια εμπόδισε τη Χώρα να αποκτήσει ένα σύγχρονο κράτος δικαίου που να υπηρετεί τους πολλούς κι όχι τους λίγους.
«Νέο» το κράτος-επιχειρηματίας, η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας, η παρεμπόδιση των ιδιωτικών επενδύσεων, ο διορισμός ημετέρων σε καίριες θέσεις Κράτους και Οργανισμών, η επαναφορά των παλιών αναποτελεσματικών μεθόδων διοίκησής τους, το ξαναζωντάνεμα του κομματικού συνδικαλισμού, ο ακατάσχετος λαϊκισμός που υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, οι περί βίας θεωρίες του κ. Κατρούγκαλου...!
3. Η “πάλη κατά της διαφθοράς, της διαπλοκής και των ολιγαρχών”.
- Ποιο μήνυμα για τη διαφθορά στέλνει στους πολίτες, όταν λέει δημόσια: “Όταν εξαθλιώνεις τον δημόσιο υπάλληλο, πρέπει να βρει ένα τρόπο να ζήσει”! (Σε ερώτηση για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους επίορκους υπαλλήλους, Σεπτέμβριος 2102).
- Μιλάει για τα “Κανάλια της διαπλοκής” και κάθε φορά που εμφανίζεται σε οποιοδήποτε Κανάλι “διευκρινίζει”: “Δεν αναφέρομαι ασφαλώς σ’ εσάς”!
Τα μεγάλα Κανάλια είναι πέντε και τα ονόματά τους είναι: ALPHA, ANT1, MEGA, ΣΚΑΪ,STAR. Γιατί κρύβει απ’ τον λαό σε ποια απ’ αυτά αναφέρεται;
- Καταγγέλει τους “ολιγάρχες και τα ΜΜΕ της διαπλοκής” και συγχρόνως τους ζητάει (αυτός, όχι εκείνοι) να τους συναντήσει στα δικά τους (όχι στα δικά του) γραφεία, ενώ στα πάνελ των “Καναλιών της διαπλοκής” είναι ολοφάνερη η ιδιατέρως ευνοϊκή μεταχείριση των υπουργών και βουλευτών του, μόνιμων θαμώνων των πάνελ!
- Δύο “ολιγάρχες” μίλησαν για τον κ. Τσίπρα μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου:
Η κα Γιάννα Αγγελοπούλου έγραψε σε άρθρο της στην αγγλική έκδοση της Huffington Post: “Ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει την νέα εκείνη ηγεσία που χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα” (“Βήμα”, 8.2.15).
“Ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης είπε (στο Reuters για τις κινήσεις Αλ. Τσίπρα) πως είναι ‘βάσιμη η στάση’ της κυβέρνησης να επιτεθεί ‘ενάντια σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς που έπαιξε σημαντικό ρόλο και επηρέασε με αρνητικό και διεφθαρμένο τρόπο το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα’ ”(“Καθημερινή”, 17.2.15).
4. “Ποιον να εμπιστευτούν”;
(α) Εκείνον που μέσα σε πέντε μήνες έκανε, το ένα μετά το άλλο, τα γνωστά καταστροφικά λάθη στρατηγικής, τακτικής και επιλογής προσώπων;
Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου χωρίς λεφτά, προσφυγή στον ELA των υψηλών επιτοκίων, πεντάμηνη καθυστέρηση στη συμφωνία για το 3ο Μνημόνιο, Δημοψήφισμα χωρίς νόημα και με επιβλαβείς συνέπειες, επιβολή Capital Control, Κλείσιμο Τραπεζών, πρόωρες εκλογές...
(β) Εκείνον που, συνεχίζοντας το επικίνδυνο παιχνίδι των απατηλών υποσχέσεων, επιχειρεί σήμερα να μας πείσει πως θα καταφέρει να «βελτιώσει» το Μνημόνιο;
«Ξεχνώντας» να πει πως, σύμφωνα με όσα ό ίδιος προ δύο μηνών υπέγραψε, καμιά «βελτίωση» του Μνημονίου δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την έγκριση των Δανειστών.
Και αποφεύγοντας το ερώτημα τι θα κάνει με το αίτημα «“Να διαμορφώσουμε ένα πειστικό εναλλακτικό σχέδιο που να οδηγεί έξω από τα μνημόνια και τα νεοφιλελεύθερα μονοπάτια”, που η “Ομάδα των 53+” του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ έθεσε επίσημα στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του στις 30 Αυγούστου (Στην Ομάδα συμμετέχουν και οι τ. υπουργοί Δρίτσας, Σακελλαρίδης, Τσακαλώτος και Χριστοδουλοπούλου).
5. Τι μαρτυρούν τα γεγονότα
(α) Ο κ. Τσίπρας συνειδητά και συστηματικά, τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές, έλεγε ψέματα και παραπλανούσε τον λαό, δίνοντας σ’ όλους υποσχέσεις που ο ίδιος ήξερε πως δεν μπορούσε να τηρήσει μέσα στην Ευρωζώνη.
Η πολιτεία του τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στην κυβέρνηση δείχνει την εμμονή του στις παλιές, ξεπερασμένες σήμερα, κρατικίστικες θεωρίες και πρακτικές.
Οι επιδόσεις του ως πρωθυπουργού στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και των άλλων προβλημάτων της Χώρας (Παιδείας, Υγείας, Δημόσιας διοίκησης...) ήσαν απογοητευτικές.
(β) Τα σημερινά προεκλογικά του «δεσμεύομαι» για τη «βελτίωση» του 3ου Μνημονίου και το «Παράλληλο ‘Πρόγραμμα’» (Φλύαρο Υποσχεσιολόγιο Αοριστολογιών) έχουν την ίδια αξία, και θα έχουν την ίδια τύχη, με τις υποσχέσεις του για «κατάργηση των Μνημονίων και αντικατάστασή τους με το ‘Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης’» στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ
