Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η προηγούμενη φορά που κάποιος – είτε ως πρόεδρος του κόμματός του, είτε ως πρωθυπουργός - είχε προσπαθήσει να φτιάξει επιτελικούς κύκλους για να λειτουργήσει είτε το κόμμα του, είτε η κυβέρνησή του, ήταν ο κ. Γ. Παπανδρέου.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που τον αντιγράφει ο κ. Τσίπρας, ο οποίος τις προάλλες, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της… πρωτοδεύτερης φοράς αριστερά έκανε ό,τι γίνεται συνήθως: Ζήτησε από τους (ίδιους) υπουργούς του να εργαστούν και να συντονιστούν.
Προς τούτο, ανακοίνωσε ότι θα συστήσει «τρεις βασικούς κύκλους κυβερνητικού σχεδιασμού και συντονισμού», τους οποίους αποκάλεσε «κύκλους διυπουργικής επαφής».
Έθεσε δηλαδή τις βάσεις ενός γενικού κομφούζιου, επιπέδου τρικυμίας εν κρανίω και το… εξειδίκευσε:
Πρώτος κύκλος με το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής, που, όπως είπε, θα έχει ως αποστολή τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων «για τον μεγάλο παραγωγικό και οικονομικό
μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας»!
Δεύτερος κύκλος με το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής στο οποίο θα συμμετέχουν τα Υπουργεία Εργασίας, Υγείας και Παιδείας και θα έχει κύριο στόχο το συντονισμό των πολιτικών για την στήριξη της εργασίας και του κοινωνικού κράτους.
Τρίτος κύκλος του κυβερνητικού συντονισμού θα είναι το γνωστό ΚΥΣΕΑ, το κυβερνητικό συμβούλιο για την Εξωτερική Πολιτική και την Άμυνα, «το οποίο όμως δεν θα συνεδριάζει μόνο για να παίρνει αποφάσεις αλλά και να χαράζει στρατηγική και πολιτική».
Πάνω απ’ όλα αυτά θα βρίσκεται ένα επιτελικό όργανο, που θα έχει την ευθύνη για την καθημερινή λειτουργία της κυβέρνησης, θα είναι ένα ολιγομελές Κυβερνητικό Συμβούλιο που θα ελέγχει και θα αξιολογεί διαρκώς τις δομές συντονισμού ώστε να επιλύονται στο ανώτατο δυνατό επίπεδο πιθανές δυσλειτουργίες.
Πώς θα συντονιστούν όλοι αυτοί οι κύκλοι και πώς θα τους ελέγχει όλους μαζί ένα τέταρτο επιτελικό όργανο δεν προκύπτει, παρά μόνο ως γρίφος.
Επιτελείο με επτά διευθύνσεις είχε ανακοινώσει και ο κ. Παπανδρέου στα τέλη του Δεκεμβρίου 2010.
Τότε, το κεντρικό επιτελικό όργανο ήταν η γενική γραμματεία παρά τω πρωθυπουργώ και, όπως είχε ανακοινωθεί, θα περιλάμβανε επτά «Μονάδες» - Μονάδα Διοίκησης και Οργάνωσης, Μονάδα Συντονισμού Ειδικών Προτεραιοτήτων, Μονάδα Παραγωγής Πολιτικής, Μονάδα Επικοινωνιακού Σχεδιασμού, Μονάδα Παρακολούθησης Κυβερνητικού Έργου, Μονάδα Καινοτόμων Πολιτικών, Μονάδα Σχέσεων με την Κοινωνία.
Το επιτελικό κράτος υπήρξε και παραμένει σημείο αναφοράς για τον κ. Παπανδρέου και τώρα το ανακάλυψε και ο κ. Τσίπρας.
Οι «κύκλοι» υπήρξε αγαπημένη μέθοδος του κ. Παπανδρέου – «επιτελικούς κύκλους» είχε σχηματίσει στο κόμμα του τον Φεβρουάριο του 2009 - και τώρα τους χρησιμοποιεί και ο κ. Τσίπρας.
Με το επιτελικό κράτος ασχολήθηκαν ξανά και ξανά οι υπουργοί του κ. Παπανδρέου, με σκοπό την «αναμόρφωση» του κράτους, αλλά και η τρικομματική κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο Ρέππα του Ιανουαρίου 2012, που αφορούσε το περίφημο «επιτελικό κράτος».
Και ιδού τι περιλάμβανε:
- Σύσταση Συντονιστικού Κέντρου Διακυβέρνησης (ΣΚΔ) για τον αποτελεσματικότερο συντονισμό του κυβερνητικού έργου και της δημόσιας διοίκησης με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, επικουρούμενο από τον υπουργό Επικρατείας.
- Σύσταση διυπουργικών οργάνων σε επίπεδο υπουργών, γενικών γραμματέων και γενικών διευθυντών.
- Εξειδίκευση των δημόσιων πολιτικών των υπουργείων σε τετραετή προγράμματα δράσης με αντίστοιχες ετήσιες απολογιστικές εκθέσεις, που θα υποβάλλονται στο κοινοβούλιο για την πρόοδο εφαρμογής των δημόσιων πολιτικών σε όλους τους κυβερνητικούς τομείς.
- Αναμόρφωση των κεντρικών υπηρεσιών των υπουργείων, με αναδιάρθρωση των οργανωσιακών τους δομών, διάκριση των λειτουργιών τους σε επιτελικές, υποστηρικτικές και εκτελεστικές, προκειμένου οι τελευταίες να μεταφερθούν σε άλλο επίπεδο διοίκησης, καθώς και αξιολόγηση του προσωπικού τους.
- Αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού της δημόσιας διοίκησης με εισαγωγή διυπουργικών κλάδων και του θεσμού του περιγράμματος θέσης, με επιλογή υπαλλήλων αυξημένων ουσιαστικών και τυπικών προσόντων για τη στελέχωση των θέσεων των Γενικών Διευθύνσεων Επιτελικών Λειτουργιών, καθώς και με την εισαγωγή ευέλικτων συστημάτων ανακατανομής προσωπικού (κινητικότητα).
- Βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης με τη διοίκηση, με τη δραστική μείωση της γραφειοκρατίας.
Τώρα, ο κ. Τσίπρας μας παρουσιάζει το κυνήγι του συντονισμού του κυβερνητικού έργου ως κάτι το καινούργιο!
