Αγαπητέ Μίκη,
Ο σεβασμός και η εκτίμηση στο πρόσωπό σου, τόσο η δική μου όσο και των συντρόφων της «Λαϊκής Ενότητας», είναι απεριόριστη. Γι’ αυτό πάντα ανιδιοτελώς
προστρέχω σε σένα, όχι μόνο ως θαυμαστής της ανεκτίμητης μουσικής και πολιτιστικής προσφοράς σου αλλά και ως ακούραστο αγωνιστή και εξαίρετο πολιτικό ηγέτη της μαχόμενης Αριστεράς.
προστρέχω σε σένα, όχι μόνο ως θαυμαστής της ανεκτίμητης μουσικής και πολιτιστικής προσφοράς σου αλλά και ως ακούραστο αγωνιστή και εξαίρετο πολιτικό ηγέτη της μαχόμενης Αριστεράς.
Καταλαβαίνω πλήρως τις ανησυχίες σου, προϊόν μακράς πολιτικής εμπειρίας, αγώνων και σκέψης, για τους κινδύνους της συμμετοχής μας στις εκλογές και εκπροσώπησης μας στη Βουλή.
Θέλω όμως να τονίσω ότι η πορεία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε τελικά στο μνημόνιο, ασφαλώς και δεν προδιαγράφει μια ανάλογη πορεία της «Λαϊκής Ενότητας». Άλλωστε, οι πρώην υπουργοί και βουλευτές που ακολουθούν τη «Λαϊκή Ενότητα» είχαν την «ευκαιρία» να συμβιβασθούν και να παραμείνουν στην κυβέρνηση και στην κυβερνητική Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αντιστάθηκαν, όμως και δεν το έπραξαν. Δεν θα συμβιβασθούν και αύριο όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίσουμε. Θα ακολουθήσουμε το «ΟΧΙ» μέχρι τέλος.
Κατά τα άλλα εγώ και οι αγωνιστές και αγωνίστριες της «Λαϊκής Ενότητας» είμαστε έτοιμοι, έτσι και αλλιώς και ανεξάρτητα από τη δεδομένη συμμετοχή μας στην εκλογική μάχη, να συναντηθούμε στο Παλλαϊκό Μέτωπο, στο οποίο μας καλείς. Η παρουσία μας στη Βουλή δεν είναι ασύμβατη με την παρουσία μας στο Παλλαϊκό Μέτωπο του αγώνα που σωστά σαλπίζεις.
Πάντα μαζί σου μέχρι το τέλος και μέχρι τη νίκη.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Παναγιώτης Λαφαζάνης
