Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Σε μια από τις πιο μουδιασμένες, πιο άνευρες και πιο σύντομες ομιλίες του ενώπιον της Κ.Ε. του κόμματός του, ο κ. Τσίπρας δεν έβλεπε πότε να κατέβει από το βήμα.
Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που μοίραζε υποσχέσεις και παροχές, που ορκιζόταν πως το λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα ξεκινούσε από την επομένη των εκλογών, που πραγματοποιούσε συνεχείς και απανωτές επιθέσεις στην κ. Μέρκελ, αποκαλώντας όλους τους συνομιλητές της «μερκελιστές».
Κακόκεφος, δεν είχε και πολλά να πει.
Μόλις είχε επιστρέψει από τη Ρίγα της Λεττονίας και άλλη μια (άκαρπη) συνάντηση με την κ. Μέρκελ – ούτε που αναφέρθηκε στο θέμα, τι να πει άλλωστε; Ότι τον έστειλαν πίσω στους «θεσμούς»;
Μόλις είχε επιστρέψει από ένα ακόμη Ευρωπαϊκό Συμβούλιο – και πάλι με άδεια χέρια.
Χωρίς συμφωνία και με τη χώρα να ασφυκτιά.
Για την τιμή των όπλων έστειλε κάποια «μηνύματα» στους Ευρωπαίους: Ότι τάχα δεν
βοηθούν με τις δηλώσεις τους και επομένως «ας σιωπήσουν» - ενώ στην πραγματικότητα να σιωπήσουν πρέπει τα πρωτοκλασάτα στελέχη του και οι υπουργοί του.
Για την τιμή των όπλων μίλησε για τις (άνευ σημασίας) «κόκκινες γραμμές» του.
Για την τιμή των όπλων ξαναμίλησε για «επιχείρηση ανατροπής» της Συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου (που όποιος την διαβάσει θα καταλάβει πως δεν ισχύουν όσα ο κ. Τσίπρας είπε περί κατάργησης των μνημονίων και της 5ης αξιολόγησης).
Και βέβαια, αναζήτησε εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς της αλλοπρόσαλλης διακυβέρνησής του.
Του φταίνε οι ξένοι, του φταίνε τα μέσα ενημέρωσης, όλοι πολεμούν την εμπνευσμένη ηγεσία του.
Όσο για τα «επιτεύγματα» των πρώτων 100 ημερών, τι να πει κανείς;
Δεν είχε να πει σχεδόν τίποτε: Οι 100 δόσεις που υπήρχαν, η κατάργηση του 5ευρου στα νοσοκομεία (το οποίο, βέβαια, πλήρωναν όσοι μπορούσαν και τώρα τα νοσοκομεία μας στερήθηκαν σοβαρούς πόρους), οι επαναπροσλήψεις (τις οποίες βάφτισε… εκδημοκρατισμό της δημόσιας διοίκησης), η αποσυμφόρηση των φυλακών (για χάρη τρομοκρατών που απλώς αρνήθηκαν να βάλουν βραχιολάκι), η εξεταστική για τα μνημόνια, τα περί κατοχικού δανείου, η απονομή ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών, το άνοιγμα μιας ήδη ανοικτής ΕΡΤ.
Κατά τα λοιπά, το περίφημο «πρόγραμμα ανάκτησης της εργασίας» βρίσκεται σε στάδιο τροποποίησης των υπαρχόντων προγραμμάτων (ράβε-ξήλωνε δηλαδή) και τα περί κατώτατου μισθού βρίσκονται, όπως είπε, στο τελικό στάδιο επεξεργασίας.
Αυτά.
Δεν είχε τίποτε να πει για την ασφυξία, για τις επιχειρήσεις που κλείνουν, για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που χάνουν τις δουλειές τους, για την αδυναμία εισαγωγών, για την πτώση στον τουρισμό.
Κατέστη έτσι σαφές και επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δημιουργηθεί ούτε μια θέση εργασίας – αντίθετα χάνονται 613 την ημέρα.
Και η χώρα δεν έχει βγάλει ούτε ένα ευρώ – αντίθετα δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις για να ξοδεύουμε χωρίς να εισπράττουμε.
Και όλα αυτά χωρίς χρηματοδότηση…
