Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Με τις ύβρεις δεν πας πουθενά

26/02/2015

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Γιουνκέρ έκανε ειδική αναφορά στο γεγονός ότι δεν αποτελεί μορφή υψηλής πολιτικής τέχνης να βρίζεις τους Γερμανούς, διότι αυτό οδηγεί σε αναγέννηση των δυσάρεστων αισθημάτων.
Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στη ζωή και στις κοινωνικές σχέσεις, τίποτε δεν προσφέρουν οι ύβρεις – αν πραγματικά επιδιώκεις λύσεις ή καλές σχέσεις.
Αλλά στην περίπτωση την δική μας, έγινε κάτι ακόμη χειρότερο, προπαγανδιστικότερο και διχαστικότερο: Όλοι όσοι έχουν μια διαφορετική άποψη ταυτίστηκαν με το απόλυτο «κακό» και αποκλήθηκαν «μερκελιστές», «προδότες», «γερμανοτσολιάδες» και όλα τα σχετικά.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στην ελληνική Ιστορία, θα διαπιστώσει ότι η πατρίδα μας έζησε τις πιο άγριες εμφυλιοπολεμικές στιγμές της όταν οι μισοί αποκαλούσαν προδότες τους άλλους μισούς.
Στην παρούσα συγκυρία μάλιστα, η ταύτιση υπήρξε τόσο
έντονη, που ακόμη και ξένοι (όπως ο Ισπανός Πάμπλο Ιγκέλσιας των «Ποδέμος»), πήραν το θάρρος (για την ακρίβεια το… θράσος) να χαρακτηρίσουν ένα ελληνικό κόμμα και τον αρχηγό του «εκπρόσωπο της κ. Μέρκελ στην Ελλάδα».
Περάσαμε όλη την προεκλογική περίοδο και την πρώτη μετεκλογική, ακούγοντας διάφορα «ηρωικά» και κάθε άλλο παρά διπλωματικά:
-«Σε αυτήν την εκλογική μάχη πολίτες της Κρήτης, συγκρούστηκαν δύο κόσμοι. Το όραμα, το πρόγραμμα και οι αξίες συγκρούστηκαν με την πολιτική εξουσία που εκπροσώπησε επάξια ο κ. Σαμαράς. Και την εκπροσώπησε κρυπτόμενος. Από τον λαό. Από τη Βουλή. Προφυλαγμένος σε ένα απολύτως αποστειρωμένο περιβάλλον. Στην αγκαλιά της τρόικας και της κυρίας Μέρκελ» (Αλ. Τσίπρας, Ηράκλειο, 23 Ιανουαρίου).
-«Δεν αναγνωρίζω στην κα Μέρκελ το προνόμιο να είναι κάτι ξεχωριστό από τους άλλους 28 Ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι μία από τους 28 κι ως εκ τούτου δε βρίσκω κανένα λόγο να προτρέξω σε μία ιδιαίτερη συνάντηση μαζί της. Η διαπραγμάτευση θα γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσα στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, εκεί όπου υπάρχουν πολλοί που θα είναι αρωγοί στη δική μας στρατηγική, διότι έχουν ίδιο συμφέρον.
Κι αυτό είναι το μεγάλο αν θέλετε μειονέκτημα της χώρας τα τελευταία χρόνια και το μεγάλο δυστύχημα, ότι είχε έναν Πρωθυπουργό ο οποίος ήταν στην πρώτη γραμμή της υποστήριξης της αντίληψης της κας Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε στην Ευρώπη. Εδώ είναι και η ευθύνη που έχει ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα μπροστά στην κάλπη. Διότι, επαναλαμβάνω, εμείς δεν πρόκειται, δεν το κάναμε και δεν θα το κάνουμε, να συγκυβερνήσουμε όμηροι με τους εκπροσώπους των απόψεων της κυρίας Μέρκελ στην Ελλάδα. (Αλ. Τσίπρας, Ζάππειο, Διακαναλική Συνέντευξη, 23 Ιανουαρίου 2015).
-«Εμείς στο πιλοτήριο αντιπροσώπους των απόψεων της κ. Μέρκελ, δε πρόκειται να δεχθούμε. Καθαρά και ξάστερα. Δεν έχουμε σκοπό να συγκυβερνήσουμε παρέα με τους εντεταλμένους των μνημονίων. Παλαιότερους ή και νεότερους. Αυτοί έχουν το φόβο. Αυτοί έχουν το ψέμα. Αυτοί έχουν τη δύναμη του χρήματος, της εξουσίας και της διαπλοκής. Αυτοί έχουν τη στήριξη της κας Μέρκελ. Να τη χαίρονται». (Αλ. Τσίπρας, κεντρική ομιλία στην Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 2015.
-«Οι αντίπαλοί μας είναι μερκελιστές» (Ν. Φίλης, Ράδιο Άλφα, 22 Ιανουαρίου 2015)
-«Η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά υλοποιεί το πρόγραμμα της Μέρκελ και λειτουργεί ως πολιτικός φίλος της Μέρκελ και όχι ως εκπρόσωπος του λαού» (Ζ. Κωνσταντοπούλου, τηλεόραση Άλφα, 22 Ιανουαρίου 2015)

-«Το plan B της τρόικας και της ολιγαρχίας είναι να βάλουν εγγυήτριες δυνάμεις στη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό εννοούν όταν αυτοπροβάλλονται ως δήθεν εγγυητές της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Μόνο που δεν είναι εγγυητές της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας αλλά εγγυητές της παράδοσης της χώρας στην κυρία Μέρκελ. Εγγυητές της λιτότητας και των Μνημονίων». (Αλ. Τσίπρας, Πάτρα, 21 Ιανουαρίου 2015)

-«Στη δική μας κυβέρνηση δεν χωράει κανένας εκπρόσωπος της κ. Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε. Αν θέλαμε να τα βρούμε με την κ. Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε θα τα βρίσκαμε μόνοι μας. Δεν θέλουμε να τα βρούμε μαζί τους, το δίκιο του λαού θέλουμε να βρούμε» (Αλ. Τσίπρας, 20 Ιανουαρίου 2015, Θεσσαλονίκη)

-«Διότι οι δυνάμεις στις οποίες αναφερθήκατε και τις οποίες απέκλεισα, δεν αναγνωρίζουν το δίκιο του λαού μας, αναγνωρίζουν το δίκιο του ισχυρού, το δίκιο της κας Μέρκελ και με αυτή την έννοια είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος της κας Μέρκελ εντός της Ελλάδας. (…) Και αναρωτιέμαι κα Χούκλη, ποια είναι η θέση του κ. Σαμαρά, ποια είναι η θέση της Κυβέρνησης. Είναι Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς, συζητείται τώρα, ποια είναι η θέση; Είναι εκπρόσωπος της άποψης της κας Μέρκελ;(…)Το δεύτερο που πρέπει να διεκδικήσουμε και είναι ίσως εξίσου σημαντικό είναι την προοπτική μιας νέας συμφωνίας ευρωπαϊκής, κάτι το οποίο το διεκδικούν και το ζητάνε και η Ιταλία και η Ισπανία, Όχι ο κ. Ραχόι βέβαια ο οποίος είναι και αυτός αντιπρόσωπος της κας Μέρκελ που ήρθε εδώ να βοηθήσει τον Πρωθυπουργό αλλά οι δυνάμεις της αλλαγής». (Συνέντευξη Αλ. Τσίπρα στον Αντέννα, 19 Ιανουαρίου 2014)
-«Μια νέα μεγάλη ελπίδα ανατέλλει και ο κ. Σαμαράς έχει να τον στηρίζει η κα Μέρκελ. Εμείς όμως έχουμε τους λαούς να μας στηρίζουν. Ο κ. Σαμαράς έχει να τον στηρίζει ο Ισπανός πρωθυπουργός των σκανδάλων, ο Ισπανός πρωθυπουργός των εξώσεων και των πλειστηριασμών, εμείς όμως έχουμε το κίνημα το οποίο αναδεικνύεται σε πρώτη δύναμη στην Ισπανία, το Podemos». (Αλ. Τσίπρας, Τρίκαλα, 18 Ιανουαρίου 2015)

-Στην ερώτηση, αν θα πήγαινε με τον κ. Σαμαρά και τον Βενιζέλο στην διαπραγμάτευση για το χρέος, ο κ. Τσίπρας είπε ότι με βάση τις θέσεις τους θα ήταν από την άλλη πλευρά του τραπεζιού με την κ. Μέρκελ και ζήτησε από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς να στηρίξουν την επιθετική στρατηγική διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. (Αλ. Τσίπρας, συνέντευξη στον Σκάι, 17 Ιανουαρίου 2015).

Εμείς δεν πρόκειται να διαπραγματευτούμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ούτε μαζί τους ούτε με τη Άγκελα Μέρκελ. Εμείς δίνουμε λόγο και αναφορά μόνο στον ελληνικό λαό». (Αλ. Τσίπρας, Αγρίνιο, 17 Ιανουαρίου 2015)

-«Η Ευρώπη είναι θύμα της λιτότητας. Κινδυνεύει από τη συντηρητική πολιτική όσων αναμεταδίδουν στις χώρες τους τις ιδιοτελείς επιλογές της κυρίας Μέρκελ». (Άρθρο Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα «Ελ Παϊς», 16 Ιανουαρίου 2015)