θησαυρούς. Θησαυρούς, οι οποίοι ερχόμενοι στο φως αναδεικνύουν το μεγαλείο των παλαιών Ελλήνων, αλλά ταυτόχρονα, αλίμονο, και την ποταπότητα των σημερινών επιγόνων τους.
Η πρόσφατη σε εξέλιξη ευρισκόμενη του Tύμβου της Αμφιπόλεως ανακάλυψη είναι ένας από τους θησαυρούς, οι οποίοι με την λάμψη τους σαρκάζουν μπροστά στο πρόσωπο μίας παρηκμασμένης και αναξίας εμπρός του κληρονόμου. Οι Σφίγγες δεν θα πουν ποτέ το μυστικό τους στον μίζερο γραικύλο, ο οποίος δεν ημπορεί να φθάσει καν το τραγικό μεγαλείο ενός Οιδίποδος. Οι Καρυάτιδες ανήμπορες δεν κατόρθωσαν να εμποδίσουν τους βέβηλους και τέλος μια συμβολική παράσταση στην μορφή ενός υπέροχου ψηφιδωτού. Του ψηφιδωτού της αρπαγής της Περσεφόνης με έναν συμβολισμό θλιβερό και επίκαιρο για την Ελλάδα προτεκτοράτο του 2014.
Ανεκαλύφθη τάφος λοιπόν, αναδεικνύων την ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ της Μακεδονίας μας. Όμως, και χωρίς τον τάφο αυτόν η Ελληνική Tαυτότητα αυτής της αιματοποτισμένης γης της Πατρίδας μας είναι δεδομένη. Όπως δεδομένο είναι ότι την ίδια ώρα κατά την οποίαν σκυλεύουν τα λείψανα της Ιστορίας πονηροί πολιτευτές, ναι την ίδια ώρα κάποιοι είναι έτοιμοι να αποδεχθούν για τα Σκόπια ονομασία, η οποία θα περιέχει τον όρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Την ίδια ώρα, κατά την οποίαν ομιλούν με θράσος για Τύμβους, Σφίγγες και Καρυάτιδες, ο μεγάλος «προστάτης» και αφέντης καταθέτει την πρόταση: «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας». Και οι ενταύθα εξουσιαστές με πρώτον έναν πάλαι ποτέ «Μακεδονομάχο» της πολιτικής «σπέκουλας» είναι έτοιμοι να αποδεχθούν την πρόταση. Ολόθερμοι συμπαραστάτες του στην ιταμή αυτή αντεθνική πρόκληση και οι «βασιλικοί εταίροι» του κόμματός του εν ονόματι της σωφροσύνης και της… σταθερότητας.
Πάντοτε η ΠΡΟΔΟΣΙΑ είχε τον τρόπο να μεταμφιέζεται, να παίρνει πολλά ονόματα, όμως η αδέκαστος Ιστορία πάντοτε ΠΡΟΔΟΣΙΑ θα την λέει.
Την ίδια ώρα, κατά την οποίαν κάποιοι με θράσος ομιλούν για έναν Κοσμοκράτορα, για Στρατηγούς και ημίθεους της Τέχνης, ναι την ίδια ώρα, στο άλλο άκρον της Πατρίδας των Ελλήνων, στην Κύπρο ΜΑΣ, οι βάρβαροι ασελγούν, παραβιάζοντας τα Εθνικά Δίκαια. Συμβολική η ονομασία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους, που ματώνει την εθνική μας αξιοπρέπεια, συμβολική της χιλιόχρονης θανάσιμης διαμάχης του Έθνους μας με τους νομάδες της Ανατολής. Συμβολική και η πραγματική καταγωγή του αιμοσταγούς πειρατή, το όνομα του οποίου έδωσαν οι Τούρκοι στο ερευνητικό τους σκάφος: Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα! Ο οποίος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα κατέσφαξε και αιχμαλώτισε εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων.
Όμως οι πολιτικοί των Αθηνών είναι «σοβαροί»… Δεν απαντούν στις προκλήσεις με προκλήσεις. Ξέρουν μόνο να σκύβουν το κεφάλι και να διαμαρτύρονται (με συγκρατημένο πάντοτε τόνο στον «προστάτη»), ο οποίος «προστάτης» όμως ως Πόντιος Πιλάτος παρακολουθεί ατάραχος τις εξελίξεις, ευνοώντας κατ’ ουσίαν την Τουρκία. Άλλωστε για την Αθήνα των… «υπεύθυνων» και «σοβαρών» πολιτικών πάντοτε η Κύπρος ήταν μακριά… Ενδεχομένως μεγάλες γεωλογικές αλλαγές απομάκρυναν τόσο πολύ την Ελληνική αυτή Μεγαλόνησο από την Μητέρα Πατρίδα μέσα στους αιώνες που πέρασαν. Γιατί πριν από είκοσι πέντε ολόκληρους αιώνες, όταν ο Κίμων ο Αθηναίος πήγε να ελευθερώσει την Κύπρο, τότε δεν ήταν μακριά, ήταν κοντά! Ίσως, βέβαια, και οι τριήρεις των Αθηναίων να ήταν ταχύτερες από τις φρεγάτες, τα αντιτορπιλικά και τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδος του 2014. Όμως, ο Κίμων πήγε και πέθανε για να παραμείνει ΕΛΛΗΝΙΚΗ η γη του Ευαγόρα. Σήμερα δεν υπάρχουν Κίμωνες, παρά μόνον κάποιοι πολύ «σοβαροί» και «υπεύθυνοι», που ξέρουν να σκύβουν το κεφάλι και να δανείζονται ή μάλλον να λεηλατούν δόξα, δόξα ψεύτικη, απατηλή και εφήμερη από τα Αρχαία Λείψανα της Ιστορίας του Μεγάλου μας Έθνους.
Αλλά ας επιστρέψουμε στην Γη του Αλεξάνδρου και στην Αμφίπολη. Ας αφήσουμε κατά μέρος την χυδαία απόπειρα πολιτικής εκμεταλλεύσεως της ανασκαφής και ας δούμε με ποιον τρόπο οι επίγονοι, οι Έλληνες του 2014, βλέπουν αυτά που θαμμένα για αιώνες έρχονται μέσω της αρχαιολογικής σκαπάνης στο φως. Γύρω από τον χαμένο Ναό του Μεγαλείου των Ελλήνων, με επίκεντρο την μορφή ενός Κοσμοκράτορα, ήδη στήθηκε το χυδαίο παζάρι των εμπόρων των Εθνών. Και δίπλα στους εμπόρους των Εθνών σαν τρωκτικά, που φιλοδοξούν να γευθούν τα αποφάγια, οι σύγχρονοι γραικύλοι. Η ΙΣΤΟΡΙΑ κρατά από δέος την αναπνοή της μπροστά στο θαύμα, όμως οι «ηγέτες» (πόσο θλιβερά ακούγεται αυτή η λέξη σε σχέση με αυτούς, στους οποίους αναφέρεται), σκέφτονται «μπίζνες», συνάλλαγμα, σκέπτονται το χρήμα και τίποτε άλλο. Η ΙΣΤΟΡΙΑ σε χρήση εμπορική, ιδού μέχρι που φτάνουν οι φιλοδοξίες αυτών που εξουσιάζουν την Πατρίδα των Ελλήνων. Δίπλα σε αυτούς και πολλοί αντάξιοι της χυδαιότητός τους μιμητές. Όπως έγινε γνωστό εκκρεμούν πάμπολλες αιτήσεις στον Δήμο Αμφιπόλεως, προκειμένου να δοθούν άδειες για καταστήματα τουριστικά, για καντίνες, οι οποίες θα πωλούν σουβλάκια κλπ.
Απέναντι σε όλα αυτά μια παράσταση συμβολική: Το ψηφιδωτό του Τάφου, η Αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη και μπροστά ο ψυχοπομπός Θεός Ερμής. Μια σκηνή θανάτου τραγικά επίκαιρη για την Ελλάδα του 2014 και πιο επίκαιρο από ποτέ το γεμάτο απελπισία βλέμμα της Περσεφόνης και το αποχαιρετιστήριο νεύμα του χεριού της. Ένα νεύμα, που ίσως σημαίνει τον οριστικό αποχαιρετισμό της Ιστορίας από αυτήν την Πατρίδα.
Αναλογιζόμενος όλα αυτά, θυμήθηκα έναν στίχο του μεγάλου ποιητού Νίκου Γκάτσου και με αυτόν κλείνω το κείμενό μου:
«Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης, στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς».
Ν.Γ. Μιχαλολιάκος
Πολιτικός Κρατούμενος
Φυλακές Κορυδαλλού
Πολιτικός Κρατούμενος
Φυλακές Κορυδαλλού
