Μετά
το θεσμικό ολίσθημα του ο Επίτροπος Γεωργίας και
Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Dacian Ciolos διολισθαίνει στο «ήξεις-αφήξεις» δημιουργώντας κατά
παράβαση του δικαίου της Ε.Ε. γκρίζες
ζώνες για ενδεχόμενες κατασχέσεις και
αναγκαστικούς συμψηφισμούς των αργοτικών
επιδοτήσεων και ενισχύσεων.
«Με
την αποστολή σ΄ εμάς της γραπτής απάντησης του Επιτρόπου Γεωργίας και Αγροτικής
Ανάπτυξης κ. Dacian
Ciolos στην ερώτησή μας για τις παράνομες κατασχέσεις
αγροτικών ενισχύσεων και επιδοτήσεων αποδείχθηκε περίτρανα το τεράστιο θεσμικό
ολίσθημα του κ. Ciolos καθώς όπως προκύπτει από το έγγραφο η απάντηση φέρει
ημερομηνία 15/10/2014», επισήμανε με δηλώσεις του ο Αντιπρόεδρος των Ευρωπαίων
Αντιφεντεραλιστών και Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί
Πολίτες, Ευρωβουλευτής Καθηγητής Νότης Μαριάς.
Και
ο Νότης Μαριάς συνέχισε:
«Ερωτάται
λοιπόν ο κ. Ciolos:
1)Ποιος
διέρρευσε την εν λόγω απάντησή του στον ελληνικό τύπο προφανώς από τις 13/10/2014 με αποτέλεσμα να
δημοσιευθεί μάλιστα και σχετική φωτοτυπία στα αγγλικά της εν λόγω απάντησης σε
έντυπη έκδοση ημερήσιας εφημερίδας με ημερομηνία 14/10/2014;
2)Τι
σχέση είχε άραγε η εν λόγω διαρροή με το κλίμα που διαμορφώνει η τρόικα στην
Ελλάδα προκειμένου να γίνει φοροεισπρακτικό ρεσάλτο στους τραπεζικούς
λογαριασμούς των Ελλήνων αγροτών και κτηνοτρόφων προκειμένου να εξοφληθούν οι
τοκογλύφοι δανειστές;
3)Τι
σχέση έχει το θεσμικό ολίσθημα του κ. Ciolos
με πληροφορίες που δημοσιεύονται ευρύτατα στον
ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο ότι η μνημονιακή συγκυβέρνηση με εντολές της
τρόικας θα επιχειρήσει να βάλει χέρι στο
1,1 δις ευρώ που αναμένεται να εισρεύσει τον επόμενο μήνα στη χώρα από την
Ευρωπαϊκή Ένωση για κοινοτικές επιδοτήσεις και ενισχύσεις; Και μάλιστα με
κατασχέσεις για οφειλές στην εφορία αλλά και αναγκαστικούς συμψηφισμούς υπέρ
του ΟΓΑ;
Τώρα
επί της ουσίας της απάντησης του Επιτρόπου Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης κ.Ciolos:
1.Επιβεβαιώνεται
ρητά και πέραν πάσης αμφιβολίας η κεντρική θέση που υποστηρίξαμε στην σχετική
μας ερώτηση ότι το δίκαιο της Ε.Ε. κατοχυρώνει κατ΄ αρχάς το ακατάσχετο των κοινοτικών
επιδοτήσεων και ενισχύσεων αφού όπως ρητά αναφέρεται στην απάντηση «σύμφωνα με το άρθρο 29 του κανονισμού 73/2009[1]
και το άρθρο 11 του κανονισμού 1306/2013[2], οι ενισχύσεις
και επιδοτήσεις της ΕΕ πρέπει κατά κανόνα να καταβάλλονται στο ακέραιο στους
δικαιούχους».
2.Οι
όποιες ενδεχόμενα εξαιρέσεις στον εν λόγω κανόνα πρέπει να είναι σύμφωνες με τη
νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε. (πρώην ΔΕΚ) και κυρίως την απόφασή του στην
υπόθεση C-132/95 (Bent Jensen).
3.Παρά
τα λογικά άλματα τα οποία παρουσιάζει η απάντηση του κ. Ciolos, σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. η
εθνική νομοθεσία είναι ασυμβίβαστη προς τη Συνθήκη όταν επιτρέπει πρακτικές
ικανές να παρακωλύσουν τη λειτουργία των μηχανισμών που χρησιμοποιούν οι
οργανισμοί οργάνωσης της αγοράς για την επίτευξη των στόχων τους (σκέψη 37 της
εν λόγω απόφασης) και ιδίως όταν οι εν λόγω στόχοι αφορούν στην «απευθείας
καταβολή εισοδηματικών ενισχύσεων υπό μορφή αντισταθμιστικών πληρωμών» (σκέψη
38 της εν λόγω απόφασης) όπως άλλωστε συμβαίνει εν προκειμένω με τις κοινοτικές
ενισχύσεις και επιδοτήσεις που αναμένονται να καταβληθούν σε λίγες μέρες.
4.Σε
σχέση με το ζήτημα του αναγκαστικού συμφηφισμού επισημαίνουμε ότι δεν
επιτρέπεται «οσάκις η πρακτική αυτή παρακωλύει την εύρυθμη λειτουργία των
κοινων οργανώσεων των γεωργικών αγορών» (σκέψη 54 της εν λόγω απόφασης) όπως θα
μπορούσε ακριβώς να συμβεί σε περίπτωση φοροεισρπακτικού ρεσάλτο εκ μέρους της
μνημονιακής συγκυβέρνησης στους τραπεζικούς λογαρισμούς των αγροτών μετά την
πίστωσή τους με τα ποσά των κοινοτικών ενισχήσεων και επιδοτήσεων.
5.Τέλος
η διενέργεια συμψηφισμού προϋποθέτει αμοιβαιότητα απαιτήσεων οφειλέτη και
δανειστή».
Επισυνάπτονται η Ερώτηση του Νότη Μαριά και η Απάντηση του κ.
Ciolos:
«ΕΡΩΤΗΣΗ
Οι
φτωχοποιημένοι από το Μνημόνιο Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι αδυνατούν να
εξοφλήσουν τους υπέρογκους φόρους και να εξυπηρετήσουν τα δάνεια στις
τράπεζες, με αποτέλεσμα το Ελληνικό Δημόσιο και οι τράπεζες να προχωρούν
παρανόμως σε κατάσχεση των κατά το δίκαιο της ΕΕ ακατάσχετων κοινοτικών
επιδοτήσεων και ενισχύσεων, όταν κατατίθενται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ στον τραπεζικό
λογαριασμό των ανωτέρω δικαιούχων.
Η
νομοθεσία της ΕΕ (Κανονισμοί 1782/2003, 1792/2003, 795/2004, κ.λπ., όπως
ισχύουν σήμερα) κατοχυρώνει το ακατάσχετο των κοινοτικών ενισχύσεων και
επιδοτήσεων χωρίς καμία απολύτως αίρεση.
Όπως
προκύπτει από σχετική έγγραφη απάντηση αρμοδίου υπουργού που διαβιβάστηκε
στην Ελληνική Βουλή τον Νοέμβριο του 2013, η ελληνική νομοθεσία (ν.δ.
356/1974, άρθρο 982 παρ. ε Κ.Π.Δικ και ν. 4161/2013) επιτρέπει, αφενός μεν
κατ' απόλυτο τρόπο στο Ελληνικό Δημόσιο, και αφετέρου υπό όρους και
προϋποθέσεις στις τράπεζες, να προβαίνουν σε κατασχέσεις των άνω κοινοτικών
ενισχύσεων και επιδοτήσεων.
Ερωτάται
η Επιτροπή:
|
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
«EL
E-006452/2014
Απάντηση
του κ. Ciolos
εξ
ονόματος της Επιτροπής
(15.10.2014)
Σύμφωνα
με το άρθρο 29 του κανονισμού 73/2009[3] και το άρθρο 11 του κανονισμού 1306/2013[4], οι ενισχύσεις
και επιδοτήσεις της ΕΕ πρέπει κατά κανόνα να καταβάλλονται στο ακέραιο στους
δικαιούχους.
Αναφέρετε ότι σύμφωνα με την ελληνική
νομοθεσία (ν.δ. 356/1974, άρθρο 982 παρ. ε του Κ.Π.Δικ και νόμος 4161/2013) είναι
παραδεκτό η ελληνική κυβέρνηση να προβαίνει σε κατασχέσεις ενισχύσεων και
επιδοτήσεων της ΕΕ και, υπό ορισμένους όρους, οι τράπεζες μπορούν να πράττουν
το ίδιο. Το Δικαστήριο της ΕΕ επιβεβαίωσε στην υπόθεση C-132/95 (Bent Jensen) ότι επιτρέπεται η αφαίρεση οφειλών προς τον εθνικό
προϋπολογισμό από τις πληρωμές που θα εισπράξει το ίδιο πρόσωπο στο πλαίσιο της
κοινής γεωργικής πολιτικής, εκτός εάν αυτό θα έθιγε την πρακτική
αποτελεσματικότητα του δικαίου της ΕΕ ή θα οδηγούσε σε άνιση μεταχείριση των
οικονομικών φορέων. Κατά συνέπεια, στις περιπτώσεις που έχει εξετάσει η
Επιτροπή, δέχθηκε την αρχή του συμψηφισμού γεωργικών επιδοτήσεων της ΕΕ εκ
μέρους των κρατών μελών μετά από ανάλυση των εθνικών διατάξεων. Η Επιτροπή
είναι της γνώμης ότι, υπό τις ίδιες συνθήκες, οι δεσμεύσεις και οι κατασχέσεις
καθώς και η επιβολή δασμών, φόρων και τελών κατ’ αρχήν επιτρέπονται σύμφωνα με το άρθρο 29 του κανονισμού 73/2009 και το άρθρο 11 του κανονισμού 1306/2013. Στο παρόν
στάδιο, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να σχολιάσει περαιτέρω την επίμαχη
ελληνική νομοθεσία.».
