Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Επιστολή του κ.Αναστασίου Τερζή προς τον υπουργό Παιδείας, κ. Aνδρέα Λοβέρδο

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Π. ΤΕΡΖΗΣ – Δημοσιογράφος – Πρώην Δήμαρχος Αιγινίου
Αλεξ. Παπάγου 55 Αιγίνιο Τ.Κ. 60300, τηλ. – FAX: 2353024082 Κινητό: 6947807567

Αιγίνιο 23 – 06 – 2014
Κυρίον
ΑΝΔΡΕΑ ΛΟΒΕΡΔΟ
Υπουργό Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Στην Αθήνα

Αξιότιμε Κυρίε Υπουργέ

Από τη διορισμένη, από το δικτατορικό καθεστώς, δημοτική αρχή Αιγινίου, κατά την περίοδο 1969 – 1970, ελήφθησαν τρεις συνεχόμενες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, για τη δωρεάν παραχώρηση τμήματος της πλατείας του Συνοικισμού του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού Αιγινίου, εκτάσεως 1.000μ2 (συνολική έκταση της πλατείας 4.150μ2), μετά ημιτελούς κτιρίου, που στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί για τη λειτουργία των μαθητικών συσσιτίων του Γ’ Δημοτικού Σχολείου Αιγινίου.
Η δωρεάν αυτή παραχώρηση, σύμφωνα με τη δήλωση του τότε Δημάρχου Αιγινίου, η οποία περιέχεται στην αριθ. 17520/20.10.1973 πράξη του Συμβολαιογράφου Κατερίνης ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΡΑΤΖΙΔΗ (Σχετ. Νο1), έγινε «εκ λόγων ευπρεπείας»!  Προφανώς η αρμόζουσα δήλωση θα ήταν «εκ λόγων αναξιοπρέπειας», εφόσον ψευδέστατα τόσο στις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγινίου, όσο και στη Συμβολαιογραφική πράξη αναφέρεται σκοπίμως και δολίως ότι δήθεν πρόκειται περί δημοτικής οικοπεδικής έκτασης, ενώ το αληθές και αυτό που αναγράφεται στο κτηματολόγιο, ότι πρόκειται ΠΕΡΙ ΠΛΑΤΕΙΑΣ!
Συγκεκριμένα το ιστορικό της σκανδαλώδους αυτής υπόθεσης έχει ως ακολούθως:
1.    Το Δημοτικό Συμβούλιο Αιγινίου έλαβε αρχικά την αριθ. 88/27.10.1969 απόφαση (Σχετ. Νο2) «περί εγκρίσεως παραχωρήσεως εις ΣΕΠ δημοτικής οικοπεδικής έκτασης»
2.    Στη συνέχεια ελήφθει η αριθ. 65/04.08.1970 απόφαση του Δ.Σ. Αιγινίου (Σχετ. Νο3) «Περί συγκροτήσεως Επιτροπής καταμετρήσεως και εκτιμήσεως του δωρουμένου εις ΣΕΠ οικοπέδου».
3.    Με την αριθ. 112/18.12.1970  απόφασή του το Δ.Σ. Αιγινίου (Σχετ. Νο4) «Περί εγκρίσεως παραχωρήσεως εις ΣΕΠ δημοτικής οικοπεδικής έκτασης».  Ας σημειωθεί ότι, στην απόφαση αυτή, ενώ τονίζονται μάλλον τυχαία τα παρακάτω τα οποία αποτελούν  προφανώς όρον ο οποίος στο ενδεχόμενο παράβασης του ή αθέτησής του αυτονόητο είναι να δημιουργείται άμεσα η δυνατότητα ή το δικαίωμα ανάκλησης της δωρεάς.  «Το εν λόγω οικόπεδον μετά του εντός αυτού κτίσματος αξιοποιούμενου και έτι βελτιούμενου υπό του ΣΕΠ θέλει χρησιμεύσει δια την στέγασιν της τοπικής εφορίας προσκόπων Αιγινίου μη επιτρεπομένης πάσης ετέρας χρησιμοποιήσεως».
4.    Αναμφίβολα προκύπτει θέμα ανάκλησης της δωρεάς (πέραν του απαράδεκτου και παρανόμου, της δωρεάς Πλατείας) και για τον πρόσθετο λόγο – όχι μόνο της μη βελτίωσης του κτιρίου ή της πλήρους απραξίας του ΣΕΠ, από τον χρόνο της δωρεάς, μέχρι σήμερα (1970 – 2010) – αλλά και της προκλητικής απόφασής του να πωλήσει την πλατεία με το κτίριο!  Χαρακτηριστικά, στο με αριθ. Πρωτ. 000521/26.06.08 έγγραφο του ΣΕΠ προς το Δήμαρχο Αιγινίου (Σχετ. Νο5), δηλώνει:  «Με την παρούσα, σας ενημερώνω ότι το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων προτίθεται να εκποιήσει το ανωτέρω ακίνητο και σας παρακαλώ να μας ενημερώσετε αν ο Δήμος Αιγινίου εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για την αγορά του».
5.    Όμως, πόσο θράσος, αναίδεια και έλλειψη στοιχειώδους κοινωνικής ηθικής μπορούν να διαθέτουν οι εκπρόσωποι αυτοί του ΣΕΠ, που υπογράφουν τη συγκεκριμένη αυτή πρόταση;  Διότι, ενώ είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι σφετερίζονται δημοτική περιουσία, την οποία εξασφάλισαν με δόλιο, απατηλό και αθέμιτο τρόπο, εφόσον το ΣΕΠ από τις παραχωρήσεως αυτής μέχρι και σήμερα, δεν έχει καμία παρουσία ή άλλη δραστηριότητα στο Δήμο Αιγινίου.  Εμφανίζονται τώρα να προτείνουν πως προτίθενται να πωλήσουν αυτό που δωρεάν τους παραχωρήθηκε στον δωρητή τους που είναι και ο  πραγματικός ιδιοκτήτης.  Δηλαδή το Δήμο Αιγινίου!! παρόλο που υπάρχει η δέσμευση, στην αριθ. 112/1970 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ότι «…. αξιοποιούμενο (το κτίριο) και βελτιούμενο θέλει χρησιμεύσει δια την στέγασιν της Τοπικής Εφορείας Προσώπων Αιγινίου μη επιτρεπομένης ετέρας χρησιμοποιήσεως», πέραν της έλλειψη στοιχειώδους ηθικού και κοινωνικού ερίσματος.
6.    Προς στήριξη της θέσεως αυτής, δηλαδή περί δυνατότητας ανακλήσεως της δωρεάς, σχετική η Γνωμοδότηση αριθ. 493/1964 του Β’ τμήματος του Νομικού Συμβούλου του Κράτους, στην οποία τονίζεται ότι: «Η μη παράθεσις εν τω Σώματι του Συμβολαίου του περιεχομένου των ανωτέρω αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και του Νομάρχου (το θέμα αφορά το Δήμο Ζακύνθου), ουδόλως άγει εις το συμπέρασμα ότι δήθεν η γενομένη δωρεά εγένετο ανευ όρου τινός, διότι αρκετόν είναι ότι εν τω συμβολαίω, αναγράφεται ότι το δωρούμενο κτήμα μεταβιβάζεται σύνοδα των περί ου ο λόγος αποφάσεων.  Περαιτέρω αν ο δωρεοδόχος δεν συμμορφωθεί  προς τους τεθέντες υπό του δωρητού και υπ’ αυτού, ως ανωτέρω εξετέθη, δεκτούς γενομένους όρους, όπερ είναι ζήτημα πραγματικόν, επόμενον είναι ότι επιφέρει ακύρωσιν της γενομένης δωρεάς….»
Επομένως, σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά η συγκεκριμένη αυτή δωρεά προς τον ΣΕΠ είναι βέβαιο ότι είναι ΑΚΥΡΟΣ!
7.    Μετά την μεταπολίτευση του 1974, οι αιρετές πλέον δημοτικές αρχές, έλαβαν τις παρακάτω ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγινίου: 64/1977 (Σχετ. Νο6), 130/1977 (Σχετ. Νο7), 85/1990 (Σχετ. Νο8), 81/1982 (Σχετ. Νο9), 24/1983 (Σχετ. Νο10) και 10/1990 (Σχετ. Νο11), με τις οποίες ανακαλείται η δωρεά προς το ΣΕΠ που συνετελέσθει με τις αριθ.: 88/1969, 65/1970 και 112/1970 αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγινίου.  Όμως οι αρμόδιες υπηρεσίες της Νομαρχίας Πιερίας, με την πλημμελή ή υπαγορευμένη λειτουργία τους, την εποχή εκείνη, όχι μόνον δεν προέβησαν στις δέουσες ενέργειες για την εξασφάλιση της περιουσίας του Δήμου και της νομιμότητας, αλλά ούτε βέβαια καθοδήγησαν, όπως προφανώς είχαν την υποχρέωση, τη Δημοτική Αρχή για τα περαιτέρω.  Αυτονόητο ήταν, το Τμήμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Νομαρχίας ΕΠΡΕΠΕ να είχε επισημάνει την τελευταία παράγραφο που προαναφέρθηκε, της αριθ. 112/1970 αποφάσεως του Δ.Σ., γι’ αυτό, είχε και την ευθύνη να προωθήσει τις σχετικές διαδικασίες, ακύρωσης της δωρεάς, όπως επίσης έπρεπε να είχε υπόψη του και την προαναφερθείσα γνωμοδότηση του Β’ τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το κύρος της οποίας, αναμφίβολα ισχύει και σήμερα.
8.    Από το έτος 1975 ο Δήμος Αιγινίου λειτουργεί ως κύριος νομέας και ιδιοκτήτης του εξ αρχής εγκαταλελειμμένου, υπό του ΣΕΠ, κτιρίου το οποίο διαρκώς επεκτείνει, βελτιώνει και ανακαινίζει.  Ο χώρος από πολλών ετών λειτουργεί πλέον ως Πολύκεντρο του Δήμου Αιγινίου και ως μοναδικός πολιτιστικός χώρος, εκδηλώσεων, συγκεντρώσεων, εκθέσεων κ.λ.π.  Πρέπει ακόμη να ληφθεί υπόψη ότι επενδύθηκαν κάποιες δεκάδες εκατομμυρίων δραχμών, για να έχει το κτίριο τη σημερινή εικόνα του και να λειτουργεί επίσης, σε ένα ανεξάρτητο χώρο, το Γ’ ΚΑΠΗ του Δήμου Αιγινίου. 
9.    Το ΣΕΠ εμφανίζεται μετά 25 σχεδόν έτη, με την κατάθεση Διεκδικητικής Αγωγής, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κατερίνης, στη θητεία μάλιστα του δωρητή Δημάρχου (άραγε είναι απλή σύμπτωση!), ο οποίος μάλιστα απέκρυψε από το Δημοτικό Συμβούλιο, τη δικαστική αυτή εξέλιξη προκειμένου να «εξυπηρετήσει» το ΣΕΠ!   Γιατί άλλη εξήγηση δεν μπορεί να σταθεί.  Η αποκάλυψη της αντιδικίας αυτής έγινε τυχαία όταν στην ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου υπήρχαν και θέματα καταβολής δαπάνης στη Δικαστική Επιμελήτρια που επέδωσε την απόφαση του Εφετείου!  (Αριθ.: 124, 125 απόφασης του Δ.Σ. Σχετ.  Νο12, 13)
10.Οι παραλείψεις όμως του Δημάρχου, προφανώς δε και της πλειοψηφίας του, (εφόσον δεν αντέδρασε μετά την αποκάλυψη), έχουν και αξιόποινη συνέχεια, εφόσον δεν ασκήθηκε, εντός των προθεσμιών, Αναίρεση κατά της απόφασης του Εφετείου!  Αποδεικνύεται έτσι η συμπαιγνία, η παράβαση καθήκοντος, η απιστία στην προστασία της περιουσίας του Δήμου Αιγινίου και των κατοίκων του.   Αναμφίβολα υπάρχουν πολύ σημαντικές και σοβαρές ποινικές ευθύνες σε όσους με τον τρόπο διαχείρισης και προστασίας, ως διαπιστευμένου, ξένης περιουσίας, προκαλούν ανεπανόρθωτο βλάβη.  Ελέγχεται γενικά η «χλιαρή» και συνένοχη στάση της Δημοτικής Αρχής και δικαίως κρίνεται ύποπτη, όπως και η απόκρυψη της δικαστικής επιλογής του ΣΕΠ, αλλά και η μη κλήτευση των πρώην Δημάρχων, ως μαρτύρων, υπέρ του Δήμου κατά τη συζήτηση της Αγωγής του ΣΕΠ στις θητείες των οποίων ελήφθησαν όλες οι αποφάσεις ανάκλησης της σκανδαλώδους αυτής δωρεάς.
11.Όσο για το ΣΕΠ και τους εμφανιζόμενους ως εκπροσώπους του, καταλογίζεται έλλειψη  κάθε νομικής, προ πάντων δε, ηθικής βάσης, εφόσον, ανερυθρίαστα και με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο προσφέρουν τώρα προς πώληση, την πλατεία του οικισμού Αιγινίου, την οποία σφετερίστηκαν (σύμφωνα με όσα εξετέθησαν), προκειμένου να εισπράξουν παράνομο οικονομικό όφελος.  Οι πράξεις αυτές ασφαλώς και δεν συνάδουν προς τις Αρχές και τις Ιδέες του Προσκοπισμού.  Ο ηθικός δε εκτροχιασμός των εκπροσώπων του ΣΕΠ έφτασε στο σημείο να αποστείλει  - με αχαρακτήριστη θρασύτητα μάλιστα – τα με αριθ. Πρωτ.: 3052/19.08.93 και το αριθ. 521/26.06.08 έγγραφά τους (Σχετ. Νο 12, 13).
Όμως η κοινωνικά ανήθικη αυτή συμπεριφορά κορυφώθηκε με τις αναγκαστικές ενέργειες κατά της περιουσίας του Δήμου Αιγινίου!  Εφόσον προέβη ο ΣΕΠ στη σύνταξη και επίδοση της αριθ. 71/09.01.2003 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητής περιουσίας καθώς και στην επίδοση της αριθ. 72/2003 Περίληψης Αναγκαστικού Πλειστηριασμό, η διενέργεια του οποίου ορίστηκε στις 2 Απριλίου του 2003!!
Η τόσο πλούσια Ελληνική γλώσσα – δυστυχώς – είναι ανήμπορη να χαρακτηρίσει τις πράξεις αυτές των εκπροσώπων του προσκοπικού ιδεαλισμού!!  (Σχετ. Νο 14, 15).
12.Διετέλεσα Δήμαρχος Αιγινίου επί δώδεκα έτη (1975 – 1986), Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου (1964 – 1967) και Δημοτικός Σύμβουλος επί τέσσερις τετραετίες (μέχρι 31.12.2006) και απογοητεύομαι προσωπικά από την ιταμή και  «εμπορική» αυτή συμπεριφορά των εκπροσώπων του ΣΕΠ και για τον πρόσθετο λόγο ότι υπήρξα και εγώ, στο παρελθόν, Πρόσκοπος.  Στηρίζω το έργο του ΣΕΠ και θεωρώ ότι οι Δήμοι πρέπει να διευκολύνουν με κάθε τρόπο το έργο τους.  Ποτέ όμως δεν είναι δυνατόν να υιοθετήσω αθέμιτες επιλογές και ύποπτες μεθοδεύσεις για το σφετερισμό ξένης περιουσίας, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πρόκειται περί πλατείας οικισμού.  Με παρόμοιες επιλογές το ΣΕΠ εκτίθεται ανεπανόρθωτα!
13.Είναι όμως πολύ χρήσιμο να δούμε το περιεχόμενο των ειδικών διατάξεων του Αστικού Κώδικα, σχετικά με πράγματα κοινής χρήσης.
ΑΡΘΡΟ 966 – ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ
«Πράγματα εκτός συναλλαγής είναι τα κοινά τοις πάσι, τα της κοινής χρήσεως και τα προωρισμένα εις εξυπηρέτησιν δημοσίων, δημοτικών, κοινοτικών ή θρησκευτικών σκοπών».
ΑΡΘΡΟ 967 – ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑ
«Κοινής χρήσεως πράγματα είναι ίδια τα ελευθέρως και αέναως ρέοντα ύδατα, αι οδοί, αι πλατείαι, οι αιγιαλοί, οι λιμένες και όρμοι, αι όχθαι πλεύσιμων ποταμών, αι μεγάλαι λίμναι και αι όχθαι αυτών».
ΑΡΘΡΟ 969 – ΚΥΡΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ
«Τα κοινής χρήσεως πράγματα, εφόσον δεν ανήκουσιν εις Δήμον ή Κοινότητα ή ο Νόμος δεν ορίζει, ανήκουσιν εις το Δημόσιον».
14.Με τα δεδομένα αυτά, είναι αποδεδειγμένη η συνέργεια της δημοτικής αρχής Αιγινίου, στην αρνητική δικαστική εξέλιξη, της αχαρακτήριστης αυτής δωρεάς, μέρους της πλατείας του συνοικισμού του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού.  Ενώ, εκ παραλλήλου, είναι επίσης δεδομένη η συνενοχή και της επόμενης δημοτικής αρχής 2003 – 2006, όπως και πολύ πρόχειρος και όχι μόνον, ο χειρισμός της υπόθεσης αυτής, από τις Δικαστικές Αρχές, εφόσον οι αποφάσεις τους στηρίχθηκαν αποκλειστικά στο λογαριασμό της ΔΕΗ, παραβλέποντας ότι αν ο Δήμος κατέχει 25 χρόνια το χώρο αυτό στον οποίο επένδυσε κάποια εκατομμύρια σε επεκτάσεις και βελτιώσεις του κτιρίου, πλέον της παρανόμου πράξεως δωρεάς πλατείας καθώς και του σχετικού όρου που περιέχεται στην αριθ. 112/18.10.1970 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου «……μη επιτρεπόμενης πάσης ετέρας χρησιμοποιήσεως».
15.Επειδή είναι πλήρως αποδεδειγμένο ότι, η διορισμένη από το δικτατορικό καθεστώς, δημοτική αρχή Αιγινίου παρανόμως λειτούργησε (εξ αρχής μέχρι και σήμερα) και αποφάσισε την δωρεά - μάλιστα και για λόγους «ευπρέπειας» παραχώρηση 1.000 τ.μ. από δημοτική πλατεία του οικισμού Αιγινίου, αν και ήτο γνωστό ότι οι πλατείες  - ως κοινόχρηστοι χώροι – είναι πράγματα εκτός συναλλαγής (Άρθρο 996 – 967 Α.Κ.).  
Επειδή το ΣΕΠ, που συστήθηκε με το Νόμο 1066/1917 αποτελεί ίδρυμα ιδιωτικού δικαίου, έχει χαρακτήρα κοινωφελή, εποπτεύεται από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (σήμερα Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων), προκύπτει η δυνατότητα αλλά και το δικαίωμα της υπόδειξης στη Διοίκησή του να προχωρήσει σε λήψη σχετικής απόφασης επιστροφής της δωρεάς αυτής για λόγους ουσιαστικούς, νομικούς, δικαιοσύνης, κοινωνικής ηθικής και διόρθωσης ημαρτημένων
Επειδή το ΣΕΠ έχει σκοπό την παροχή εξωσχολικής αγωγής σε Ελληνόπουλα, με την εφαρμογή του προσκοπικού συστήματος, το οποίο συνίσταται στη διάπλαση ηθικού χαρακτήρα και στην προσφορά φυσικής αγωγής, κυρίως με την ομαδική δράση, τη ζωή στο ύπαιθρο και το παιχνίδι, μέσα στα πλαίσια διαπαιδαγώγησης και μόρφωσης νεολαίας, που ορίζονται από το Σύνταγμα και τους Νόμους.   
Επειδή το ΣΕΠ με τα προγράμματα και τις δραστηριότητες των τμημάτων του, αποσκοπεί ειδικότερα στην ανάπτυξη και στη διάδοση των Ελληνικών πολιτιστικών αξιών στο εσωτερικό και διεθνή χώρο, στην προστασία του Περιβάλλοντος και τη δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης.  
Επειδή, η σημερινή διοίκηση του ΣΕΠ, δια πράξεων και ενεργειών της, ισοπεδώνει και «καταργεί» τους σκοπούς του ΣΕΠ, που στοχεύουν στη «διάπλαση ηθικού χαρακτήρα των Ελληνόπουλων», καθώς και του κοινωφελώς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα του ιδρύματος Ιδιωτικού Δικαίου, όπως είναι το ΣΕΠ και πουθενά βέβαια δεν αναφέρεται, (στην ιδρυτική του πράξη), ως σκοπός του, ο σφετερισμός δημοτικής περιουσίας (εκτός μάλιστα συναλλαγής κατά τις διατάξεις του Α.Κ.) με απατηλά, δόλια και ύπουλα μέσα και με μοναδική ιταμότητα να προτείνει την πώληση της «δωρεάς» αυτής (αδάπανης φυσικά για εκείνους), προς τους κατοίκους του Δήμου Αιγινίου, που είναι και οι νόμιμοι και φυσικοί ιδιοκτήτες αλλά και οι νομείς από του έτους 1975 μέχρι και σήμερα.  
Επειδή η λειτουργία του ΣΕΠ εποπτεύεται από το Υπουργείο στο οποίο προϊστασθε, ως αρμόδιος Υπουργός, παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες προς αποκατάσταση της νομιμότητας, της κοινωνικής ηρεμίας, του δικαίου, καθώς και της προστασίας του κύρους και της κοινωνικής ηθικής του ΣΕΠ.
Εγκάρδιες ευχές για τη συνέχιση του τόσο σημαντικού έργου σας στη δύσκολη αυτή συγκυρία.

   Με τιμή

          Αναστάσιος Π. Τερζής
            Δημοσιογράφος
       Πρώην Δήμαρχος Αιγινίου