40 χρόνια ελληνικής δημοκρατίας
Η επέτειος της συμπλήρωσης σαράντα χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Ελληνικής Δημοκρατίας βρίσκει τη χώρα μας αντιμέτωπη με τεράστιες προκλήσεις.
Το αίτημα για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία που δονούσε την πατρίδα μας από άκρη σε άκρη μετά την κατάρρευση της δικτατορίας των επίορκων ακροδεξιών στρατιωτικών και το διαμελισμό της Κύπρου είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
Η χώρα βρίσκεται στην κυριολεξία αιχμάλωτη της διεθνούς τοκογλυφίας, η εθνική κυριαρχία συρρικνώνεται καθημερινά, ο εθνικός πλούτος εκποιείται αντί πινακίου φακής υπό την ανοχή, τη συγκατάβαση και την παρότρυνση των στελεχών της συγκυβέρνησης των κομμάτων-φορέων της πολιτικής των μνημονίων.
Σαράντα χρόνια δημοκρατικού βίου και τα μεγάλα αιτήματα, αλλά και τα επιτεύγματα της δημοκρατικής μεταπολίτευσης, επανέρχονται στο προσκήνιο μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής αιχμαλωσίας, διανοητικής απραξίας, ηθικής και πνευματικής διαφθοράς και πολιτικού γραικυλισμού που καταδυναστεύουν τη χώρα και το λαό μας.
Τα αιτήματα για απασχόληση και αξιοπρεπή διαβίωση, για ελεύθερη δημοκρατική παιδεία και για πολιτικές ελευθερίες που συνοψιζόταν στο σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» επανέρχονται με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο.
Τώρα που η ανεργία και η φτώχεια διαβρώνουν τον κοινωνικό ιστό και τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας, τώρα που οι νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν, σε ένα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα brain drain, τη χώρα σε αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό, τώρα που οι ελευθερίες του ελληνικού λαού, σε εθνικό και ατομικό επίπεδο, συρρικνώνονται καθημερινά, τα αιτήματα και οι αγώνες της δημοκρατικής μεταπολίτευσης αποκτούν παραδειγματικό χαρακτήρα.
Ο τρόπος αποκατάστασης της Δημοκρατίας το 1974 και ο διαμελισμός της Κύπρου υπενθυμίζουν σε όλους μας ότι πίσω από κάθε αυταρχική «λύση» των ιστορικών προβλημάτων ενός λαού, και η πολιτική των «μνημονίων» είναι ακραίος αυταρχισμός, ελλοχεύει και μια εθνική τραγωδία.
Όσοι σήμερα αναφέρονται εκ του ασφαλούς απαξιωτικά στην «μεταπολίτευση» θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε τι προϋπήρξε της «μεταπολιτεύσεως» του 1974 και ποιο ήταν το τίμημα που κατέβαλλε ο ελληνικός λαός και η πατρίδα μας εκείνα τα χρόνια.
Η «Σοσιαλιστική Προοπτική» ως νέος πολιτικός φορέας έρχεται να συμβάλλει στην επιθετική διέξοδο από το τέλμα στο οποίο έχει οδηγήσει τη χώρα η κυβέρνηση των πρόθυμων εκτελεστών των επιθυμιών του ξένου παράγοντα. Υπερασπιζόμαστε το Σύνταγμα της σαραντάχρονης Ελληνικής Δημοκρατίας και αγωνιζόμαστε για την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας, τη διασφάλιση των δημοκρατικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών ενάντια στο κατασταλτικό κράτος που επιχειρούν να συγκροτήσουν οι ντόπιοι πολιτικοί και οικονομικοί συνεργάτες των διεθνών τοκογλύφων.
