ΚΑΠΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
Σταθμός γραμμάτων και τεχνών
Σταθμός γραμμάτων και τεχνών
Σεμινάριο ορθής χρήσης της Νεοελληνικής γλώσσας
Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Μαρτίου στις 7 το απόγευμα στον Καπνικό Σταθμό Κατερίνης το 2ο σεμινάριο για την ορθή χρήση της γλώσσας μας με θεωρία και πρακτικές ασκήσεις. Τη διοργάνωση ανέλαβε η συντονιστική ομάδα του Ηλεκτρονικού Διαγωνισμού
Διηγήματος, μέλος της οποίας είναι η φιλόλογος Ειρήνη Παξιμαδάκη, που παρουσίασε σε διαφάνειες και φύλλα εργασίας θεωρία και ασκήσεις για να μιλούμε και να γράφουμε σωστά ελληνικά.
Φίλοι της εθελοντικής ομάδας, μέλη άλλων συντονιστικών, συγγραφείς που συμμετείχαν ή και διακρίθηκαν στον ηλεκτρονικό διαγωνισμό διηγήματος, αλλά και δεκάδες νέοι φίλοι παρακολούθησαν με ενδιαφέρον το σεμινάριο, συνειδητοποιώντας, άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με ανησυχία, το πόσο συχνά κάνουμε όλοι λάθη στη γλώσσα.
Αξίζει να σημειωθεί πως ένας από τους σκοπούς των δράσεων που οργανώνονται από την Εθελοντική Ομάδα Δράσης νομού Πιερίας «Ο τόπος μου» είναι και η ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου. Γι’ αυτόν τον σκοπό οι επιμορφούμενοι προσέφεραν ο καθένας από 2 κιλά όσπρια ως αντί-δωρο για το μάθημα της ελληνικής που παρακολούθησαν.
Ύστερα από κάθε δράση στην ΕΟΔνΠ νιώθουμε πως αλλάζουμε και βελτιωνόμαστε. Και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρας Ποίησης δημοσιεύουμε το ποίημα του Τίτου Πατρίκιου που διάβασε στο τέλος του σεμιναρίου η εισηγήτρια:
“Ξανά οι λέξεις”
ΟΙ λέξεις μέσα απ’ ταλεξικά χιλιάδες
ξεχύνονται μόλις τ’ ανοίξεις
όπως μυρμήγκια μαύρα, κόκκινα, άσπρα
άμα πατήσεις μυρμηγκοφωλιά.
Πώς να βρεις, πώς να διαλέξεις
μέσα στο συμφυρμό των λέξεων
τη μοναδική που πρέπει,
πώς να γλιτώσεις απ’ τις άλλες
που κολλάνε πλήθος πάνω σου
γυρεύοντας να επιβιώσουν.
Όμως οι ανείπωτες λέξεις κάτω από τη γλώσσα
οι μοναχικές που δε βγαίνουν απ’ το στόμα
κι εκείνες σιγοτρώνε από μέσα
αφήνοντας κουφάρια φυραμένα
ανθρώπων που προσπάθησαν να μιλήσουν
όταν πια ήταν αργά.
Όσο μπορώ
έστω δυο λέξεις να συνδυάζω
υπάρχω.
Για την ΕΟΔΝΠ
Η συντονιστική επιτροπή του Ηλεκτρονικού Διαγωνισμού Διηγήματος
ξεχύνονται μόλις τ’ ανοίξεις
όπως μυρμήγκια μαύρα, κόκκινα, άσπρα
άμα πατήσεις μυρμηγκοφωλιά.
Πώς να βρεις, πώς να διαλέξεις
μέσα στο συμφυρμό των λέξεων
τη μοναδική που πρέπει,
πώς να γλιτώσεις απ’ τις άλλες
που κολλάνε πλήθος πάνω σου
γυρεύοντας να επιβιώσουν.
Όμως οι ανείπωτες λέξεις κάτω από τη γλώσσα
οι μοναχικές που δε βγαίνουν απ’ το στόμα
κι εκείνες σιγοτρώνε από μέσα
αφήνοντας κουφάρια φυραμένα
ανθρώπων που προσπάθησαν να μιλήσουν
όταν πια ήταν αργά.
Όσο μπορώ
έστω δυο λέξεις να συνδυάζω
υπάρχω.
Για την ΕΟΔΝΠ
Η συντονιστική επιτροπή του Ηλεκτρονικού Διαγωνισμού Διηγήματος