θέση της βιομηχανικής μεταποίησης των σαλιγκαριών στην Ευρώπη, από τη δεκαετία του ’70. Βέβαια τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Οι περισσότερες βιοτεχνίες και εμπορικές επιχειρήσεις του κλάδου βιομηχανικής μεταποίησης σαλιγκαριών έχουν διακόψει τη λειτουργία τους, ενώ οι μεγαλύτερες βιομηχανίες έχουν συρρικνώσει την παραγωγή τους.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια επιστροφή στην εκτροφή σαλιγκαριών. Σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια είναι η μεγάλη ζήτηση που υπάρχει από χώρες της ευρωπαϊκής αγοράς όπως Ιταλία, η Ισπανία, τη Γερμανία και τη χώρα που καταναλώνει τα περισσότερα σαλιγκάρια στον κόσμο, τη Γαλλία.
Η χώρα μας, προσφέρει σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για αυτού του είδους την επένδυση. Οι κλιματολογικές συνθήκες επιδρούν στα ποιοτικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και στο κόστος παραγωγής, ενώ εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι το ελληνικό σαλιγκάρι υπάρχει στις αγορές του εξωτερικού για περισσότερα από 40 χρόνια. Οι τιμές τους κυμαίνονται αναλόγως την εποχή. Για παράδειγμα, τη θερινή περίοδο που είναι η περίοδος συλλογής/συγκομιδής, οι τιμές πώλησης ανέρχονται στα 3,5 ευρώ/κιλό, ενώ την τρέχουσα περίοδο, όπου υπάρχει υψηλή κατανάλωση και δεν υπάρχουν διαθέσιμα νωπά σαλιγκάρια, η τιμή μπορεί να αγγίξει και τα 12 ευρώ/κιλό.
Ωστόσο, δεν είναι όλα τόσο εύκολα όσο φαντάζονται οι περισσότεροι. Χρειάζεται κόπος, χρόνος, χρήμα, μεράκι, τεχνογνωσία και υποστήριξη στην παραγωγή καθώς και καλή γνώση στην αγορά των προϊόντων.
Οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να εκτραφούν τα σαλιγκάρια είναι τέσσερις. Πρόκειται για την μέθοδο ανοικτού τύπου, του κλειστού τύπου, του μεικτού τύπου και τη μέθοδο της κουρτίνας. Το κόστος κάθε τρόπου εκτροφής διαφέρει, με την πιο ακριβή να είναι αυτή του κλειστού τύπου που όμως έχει και τη μεγαλύτερη παραγωγή. Τα κόστη εγκατάστασης και εξοπλισμού κυμαίνονται από 3.500 Ευρώ ανά στρέμμα έως 16.000 Ευρώ. Η απόσβεση της επένδυσης ξεκινά 67 μήνες από την αρχή της προσπάθειας, ενώ η πλήρης απόσβεση γίνεται περίπου τρία χρόνια από το ξεκίνημά της.
Όσοι επιλέξουν να ασχοληθούν με αυτή την καλλιέργεια δεν είναι μόνοι τους καθώς αρκετά είναι τα χρηματοδοτικά εργαλεία που υπάρχουν. Οι νέοι που είναι κάτω των 40 ετών έχουν δυνατότητα συμμετοχής στο πρόγραμμα Νέων Γεωργών. Ακόμη, για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες υπάρχουν μικρά και μεγάλα σχέδια βελτίωσης στα οποία επιδοτείται η εκτροφή σαλιγκαριών. Οι νησιωτικές περιοχές κάτω των 100.000 κατοίκων, έχουν πάντα καλύτερη επιδότηση ή βαθμολογία για συγχρηματοδοτούμενα κοινοτικά προγράμματα κι ακολουθούν οι ορεινές, μειονεκτικές περιοχές.
Του Θανάση Παπακώστα
.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ
[τεύχος 84, 1 Φεβρουαρίου 2018] – Εβδομαδιαία έκδοση του Αθηναϊκού & Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων
[τεύχος 84, 1 Φεβρουαρίου 2018] – Εβδομαδιαία έκδοση του Αθηναϊκού & Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων
