ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ "ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ" ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ)

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ <<ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ>> ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ)

Με το κλείσιμο της 3^ης αξιολόγησης η κυβέρνηση ( ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ), προσθέτει  έναν ακόμα κρίκο, στην καταιγιστική επίθεση που δέχονται όλα τα σύγχρονα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, για να ανακάμψουν  τα κέρδη του κεφαλαίου, που με την οικονομική κρίση, μειώθηκε  το περιθώριο των κερδών τους.

 Η << μνημονιακή >> κυβέρνηση ( ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ), ήρθε ως συνέχεια των προηγούμενων << μνημονιακών >> κυβερνήσεων (  ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ και των κολαούζων τους ΛΑΟΣ - ΚΑΡΑΤΑΖΑΦΕΡΗ, ΔΗΜΑΡ – ΚΟΥΒΕΛΗ) και σε ρόλο  κυβέρνησης << ειδικού σκοπού >>, συνεχίζει το καταστροφικό έργο για τον λαό, που η φτωχοποίηση και η εξαθλίωση του, αποτελούν προϋπόθεση για να μπουν τα κέρδη των μονοπωλίων , των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, σε τροχιά αυξανόμενης  κερδοφορίας.

Η ιδιαιτερότητα του ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται, ότι πριν μετασχηματιστεί σε αστικό κόμμα νεοσοσιαλδημοκρατικής κοπής, συμμετείχε και επικαλούνταν το κίνημα για δήθεν αγώνες, έσπερνε αυταπάτες μέσα στο λαό, αξιοποιώντας εντέχνως και προπαγανδιστικά, αναφορές του, στο κομμουνιστικό κίνημα που ποτέ δεν είχε σχέση , παρά μόνο άνθρωποι του και μιλάμε για  στελέχη του, δούλευαν υπονομευτικά - φραξιονιστικά  μέσα στο ΚΚΕ για την διάλυση του.

 Αυτή την σχέση είχαν και έχουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με το κομμουνιστικό κίνημα, που πολλές φορές  το καπηλεύονται  για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λάου και να προσδίδουν << αριστερό >> άλλοθι στην ανάλγητη, αντιδραστική, αντιλαϊκή, πολιτική του.

Από τότε αποτέλεσε το χαϊδεμένο παιδί του συστήματος, ο ρόλος τους αναβαθμίστηκε στην περίοδο της οικονομικής κρίσης και από δύναμη οπορτουνιστική που δρούσε για να βάζει εμπόδια στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης  μέσα στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, τον προώθησαν στον θώκο της αστικής διακυβέρνησης, αφού εκτιμήθηκε η ικανότητα του, να τραβήξει κόσμο από της αγωνιστικές – κινηματικές διαδικασίες που <<επηρέαζε>>,  για  να εκτονωθεί κάθε λαϊκός θυμός από την ασκούμενη αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική στο όρια της αστικής πολιτικής διαχείρισης όπως και έγινε.  Με αποτέλεσμα πολλής κόσμος να απογοητευτεί  με τα ψέματα και της απάτες του και να αποσυρθεί   από τον στίβο της λαϊκής πάλης, του λαϊκού αγώνα, των πολιτικοκοινωνικών  διεργασιών.

Για αυτές του της << ικανότητες>>,  εκτός ότι αποδεικνύεται από τα καλά εργαλεία του κεφαλαίου για την ψήφιση και προώθηση μέτρων που σφαγιάζουν τον λαό, συγχαίρετε ο ΣΥΡΙΖΑ από όλα τα επιτελεία και της πτέρυγες του εγχώριου και διεθνές κεφαλαίου.

 Συνεχίζει τον εμπαιγμό απέναντι στον λαό με το νέο αφήγημα του περί τέλος των << μνημονίων >> το καλοκαίρι του 2018, την ώρα που θα είναι σε ισχύει όλα τα << μνημονιακά >> μέτρα που ψηφίστηκαν από της κυβερνήσεις από το 2010 και μετά,  την ώρα ότι πολλά μέτρα θα μπουν σε εφαρμογή από το 2018 και μετα, την ώρα που ψήφισε τον δημοσιονομικό κοφτή και αυτόματα θα κόβονται κοινωνικές παροχές του λαού,   που τα εξάμηνα της Ε.Ε βάζουν σε επιτροπεία όλες της χώρες – μέλη της Ε.Ε, για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, με ελαφρύνσεις στο κεφάλαιο, τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, που με βάση της δικές τους ανάγκες, θα προσαρμόζονται οι κρατικοί προϋπολογισμοί, των κρατών – μελών της Ε.Ε.

Αυτή την στρατηγική στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος, του ευρωμονόδρομου, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης  ( Ν.Δ.. ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΚΟΜΜΑ ΛΕΒΕΝΤΗ και λοιπές πιρουέτες, μέχρι την << χρυσή αυγή >>)  και με βάση αυτή την στρατηγική συγκροτούν πολιτικές και ψηφίζουν μέτρα, που ρίχνουν στον Καιάδα, εργατικά  - λαϊκά δικαιώματα, κατακτήσεις, υπονομεύουν το βιοτικό επίπεδο του  λαού, που τον  θέλουν να είναι απλά, ένα υπάκουο, φθηνό, ευέλικτο, εργατικό δυναμικό και να πληρώνει ο λαός το καπιταλιστικό κράτος, για να ενισχύουν το κεφάλαιο και την κερδοφορία του.

Οποιαδήποτε  λαϊκή ολιγωρία, θα διαιωνίζει αυτό το σύστημα και της πολιτικές που έχει ανάγκη για να αναπαρχθεί και θα έχουν ταξικό, αντιδραστικό, αντιλαϊκό, χαρακτήρα.

Καμιά επανάπαυση, καμιά απογοήτευση, η λαϊκή αντίσταση, η λαϊκή πάλη είναι μονόδρομος. Αγώνας ταξικός, με κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση είναι ο δρόμος των εργαζομένων, του λαού.

Σήμερα παλεύουμε, τώρα, για να εμποδίσουμε στην εφαρμογή μέτρων, για να διεκδικήσουμε με βάση της ανάγκες μας, να σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας, να οργανώσουμε την γραμμή της αντεπίθεσης, για αγώνα μέχρι τη τελική νίκη, την λαϊκή νίκη.

Η απεργία στις 14 Δεκεμβρίου με το ΠΑΜΕ είναι μια καλή ευκαιρία για να ταράξουμε τα νερά, για να τους χαλάσουμε το θέατρο,  να τους φοβίσουμε, να διεκδικήσουμε, να αναμετρηθούμε με ταξικούς όρους.

Στην ταξική πάλη, την κοινωνική συμμαχία βρίσκεται η λαϊκή προοπτική, να δυναμώσουμε αυτούς τους αγώνες, αυτή την πάλη και στις 14 Δεκεμβρίου μπορούμε μαζί με το ΠΑΜΕ, να κάνουμε ένα ακόμα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση,  να πλημμυρίσουμε τους δρόμους και της πλατείες.

Μπορούμε, συνεχίζουμε, θα νικήσουμε.

Σαββίδης Παναγιώτης