Στην δίνη των ενδοαστικών
αντιθέσεων εξελίχθηκε το δημοψήφισμα στην Καταλονία, όπου τμήματα του
Καταλονικού
κεφαλαίου, βλέπουν καλυτέρα την προώθηση των ταξικών – οικονομικών
τους συμφερόντων μέσα από μια διαδικασία
απόσχισης της Καταλονίας από το άρμα
της καπιταλιστικής Ισπανίας και
την συγκρότηση αυτόνομου κράτους.
Η παραπάνω εκτίμηση έρχεται
και δένει, ότι η προγραμματισμένη ανακήρυξη
της αυτονομίας του Καταλανικού κράτους , ουσιαστικά πήρε παράταση μετά την
αναγγελία του επικεφαλής της Καταλονικής
κυβέρνησης Πουτζντεμόν, ότι θα επιδιώξει τον διάλογο με την Ισπανία για την επίλυση
των ζητημάτων τους, κάτι που έφερε την απογοήτευση σε χιλιάδες λαού της
Καταλονίας, που το προηγούμενο διάστημα ήρθαν αντιμέτωποι με της κατασταλτικές
δυνάμεις του αστικού κράτους της
Ισπανίας, στην πιο βίαιη μορφή τους.
Ο Καταλανικός λαός παγιδευμένος
στις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς μερίδων του κεφαλαίου, αποπροσανατολίζεται
από κυρίαρχες εκμεταλλευτικές κοινωνικές δυνάμεις που φαίνεται ότι κρύβονται
πίσω από το πολιτικό προσωπικό των Καταλανών που ηγούνται το <<
κίνημα>> της αυτονομίας.
Αξιοποιούν ιστορικές, εθνοτικές,
ιδιαιτερότητες, βάζοντας τον λαό της Καταλονίας να παλέψει για ξένα ως
προς αυτούς ταξικά – οικονομικά συμφέροντα με τον λαό να είναι απλά χειροκροτητής και όχι στο
επίκεντρο των πολιτικών – κοινωνικών εξελίξεων και κυρίως χωρίς αυτός να είναι κυρίαρχος
σε επίπεδο οικονομίας – εξουσίας.
Η αυτοδιάθεση ενός λαού
για αυτοπροσδιορισμό και κυριαρχία δεν έγκειται
στις κοινωνικές δυνάμεις που έχουν στρατηγική στόχευση την εκμετάλλευση
του λαού στο πεδίο της οικονομίας για
την καπιταλιστική συσσώρευση και αναπαραγωγή.
Αυτές οι δυνάμεις δεν
μπορούν να εγγυηθούν αγώνα εθνικής – λαϊκής ανεξαρτησίας όπως πολλοί όψιμοι θεματοφύλακες του αστικού πολιτικού συστήματος,
οπορτουνιστές, σοσιαλδημοκράτες κ. α, θέλουν
να παρουσιάσουν αυτούς που ηγούνται το << κίνημα >> της αυτονομίας
της Καταλονίας και εγκλωβίζουν την πλειοψηφία του Καταλανικού λαού στα δικά τους ταξικά
<<θέλω>>.
Οι εξελίξεις μετά από
το δημοψήφισμα μαρτυρούν αυτό ακριβώς. Ενώ ο λαός που μπόρεσε και ψηφίσει και
κατά 92% των ψηφισάντων ζήτησε την
απόσχιση τους από την Ισπανία, αυτή η διαδικασία δεν προχωράει με την
αποφασιστικότητα και τους ρυθμούς που θα έπρεπε, γιατί σκοντάφτει στις
ενδοαστικές αντιθέσεις και ζυμώσεις, που είναι έξω από λαϊκά συμφέροντα, από
την κοινωνική προοπτική του λαού της Καταλανίας.
<< Μόνο με την ήττα
του καπιταλιστικού κράτους οι λαοί της Ισπανίας θα ανοίξουν δρόμο που θα επιτρέπει
ελεύθερη δημοκρατική απόφαση του μέλλοντος τους. Μονομερής απόφαση ανεξαρτησίας
δεν έχει κανένα πραγματικό αποτέλεσμα σε ένα κράτος όπου η εξουσία των
μονοπωλίων μένει άθικτη, κατά συνέπεια και η ικανότητα να ασκεί βία .>>,
τονίζει με ανακοίνωση του το κομμουνιστικό κόμμα των λαών της Ισπανίας υπό την
ηγεσία του Γενικού Γραμματέα του κόμματος Άστορ Γκαρσία.
Πρέπει να εμβαθύνουν οι
ριζοσπαστικές διεργασίες στο λαό της Ισπανίας, να αξιοποιήσουν της αντιθέσεις
και τους ανταγωνισμούς των κεφαλαιοκρατών
προς όφελος τους, να μην γίνουν
ουρά τους, για να ηττηθεί η εκμεταλλευτική τάξη πέρα από ενθοτικούς διαχωρισμούς
που είναι προσχηματικοί, επίπλαστοι, που
συγκαλύπτουν το κύριο, ποια τάξη έχει την εξουσία και για ποιο σκοπό.
Ώστε ο λαός της Ισπανίας
σε μια σοσιαλιστική προοπτική να γίνει κυρίαρχος στον τόπο
του και θα έλυνε όλα τα εθνοτικά ζητήματα στην βάση ικανοποίησης όλων των σύγχρονων λαϊκών – κοινωνικών αναγκών και στο σεβασμό της αυτοδιάθεσης.
Σαββίδης Παναγιώτης
