Το κτήμα της Μηλιάς, τμήμα του οποίου αποτελεί και το δάσος, μεταβιβάσθηκε λόγω αγοραπωλησίας «με χατζέτιον» «εις τους
κατοίκους της Μηλιάς» υπό της Ζουπεϊδέ Χανούμ κατά το έτος 1826. Ακολούθησαν σκληροί δικαστικοί αγώνες, μέχρι την έκδοση της υπ΄αριθμ 65/21-10-1925 απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας (Ν. 2201/1920) η οποία αναγνώρισε ότι το δάσος της Μηλιάς είναι ιδιωτικό και ανήκει στην Κοινότητα Μηλιάς.
Το δάσος αυτό, το οποίο αποτελεί κόσμημα για την περιοχή, οι Μηλιώτες το προστατεύσαν και το διαφύλαξαν για να το παραδώσουν στις επόμενες γενιές. Αναφέρεται ότι λιθοβόλησαν αρκετές φορές τους Τούρκους μπέηδες οι οποίοι δια της βίας προσπάθησαν να τους το πάρουν.
Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνετε, ας σκεφθούν καλύτερα οι όποιοι επίδοξοι καταπατητές. Θα απαντήσουμε «μολών λαβέ»