Σταβλικές εγκαταστάσεις στον … αέρα

 Στις 8 Μαΐου 2017 συνάντησα τον πρόεδρο του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής «Άγιος Γεώργιος» κ Γιάννη Κοντογιάννη, την Γραμματέα του Κτηνοτροφικού
Συλλόγου Αττικής κα Μάγδα Κοντογιάννη και το μέλος της Ελεγκτικής Επιτροπής του Κτηνοτροφικού Συλλόγου κ Κώστα Μαντζουράνη στο χώρο που φιλοξενείται η έδρα του Συλλόγου, στους Σταβλους Κοντογιάννη (Λαθαία, Μενίδι, Αχαρναί) και συζητήσαμε για την απαράδεκτη αντιμετώπιση της κτηνοτροφίας και των επαγγελματιών κτηνοτρόφων από τις συντεχνίες και τις «εξουσίες» (Τοπική Αυτοδιοίκηση, Δήμους, Περιφέρειες, Κυβέρνηση), με αφορμή την απαράδεκτη κατάσταση με τις καθυστερήσεις στην αναγνώριση των πραγματικών προβλημάτων, τις αδικίες και την ουσιαστική άρνηση της πολιτείας να υποστηρίξει την κτηνοτροφία και τους κτηνοτρόφους στην Ελλάδα.

Ο κ Κώστας Μαντζουράνης είπε: Στον νόμο 4351/2015 «Βοσκήσιμες γαίες Ελλάδος και άλλες διατάξεις» που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α164, 4 Δεκεμβρίου 2015, ψηφίσθηκε στο Κεφάλαιο Β «Λοιπές Ρυθμίσεις», το άρθρο 12 «Τροποποίηση διατάξεων του ν.4056/2012), όπου προβλεπόταν με νέο άρθρο, με αριθμό 17^α, η συνέχιση λειτουργίας υφισταμένων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων εντός ή πλησίον κατοικημένων περιοχών με την έκδοση «Άδειας διατήρησης κτηνοτροφικής εγκατάστασης», εφ όσον υποβάλλονταν η αίτηση μέσα σε δύο χρόνια, δηλαδή μέχρι 4 Δεκ 2017.

Μέχρι σήμερα (13 Μαΐου 2017) δεν κατέστη δυνατόν να εκδοθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση η οποία θα καθόριζε λεπτομέρειες για την εφαρμογή του ψηφισθέντος νόμου 4351/2015. Και ανεύθυνοι Δημόσιοι Υπάλληλοι (ή ίσως ευθυνόφοβοι, … ή ακόμα και αδιάφοροι? …) αρνούνται την εφαρμογή του ψηφισθέντος από την Βουλή των Ελλήνων Νόμου 4351/2015. Σημειώνουμε ότι ποιο σοβαροί Δημόσιοι Λειτουργοί δεχόντουσαν τις αιτήσεις και τις αντιμετώπιζαν στα πλαίσια των ισχυόντων νόμων, πάντως δεν ακύρωναν, στην ουσία, το νομοθετικό έργο της Ελληνικής Βουλής.

Ο κ Γιάννης Κοντογιάννης μας είπε: Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής «Άγιος Γεώργιος», που είναι στην ουσία η γραμμή «μάχης» των αγροτών-κατοίκων της υπαίθρου στην συνεχή «επέλαση» των αστών, στον τρόπο ζωής τους, στον πολιτισμό τους, στο φυσικό τους περιβάλλον, και στις χρήσεις γης του πλανήτη μας, δραστηριοποιήθηκε έγκαιρα και συνεχώς για την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας.

Επισκέψεις στους βουλευτές Υπαίθρου Αττικής, επισκέψεις στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, ομάδες εργασίας στα πλαίσια του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής με εμπειρογνώμονες, συσκέψεις, υπομνήματα, αλλά ακόμα και σήμερα όλα είναι στον αέρα και οι κτηνοτρόφοι της Αττικής πηγαίνουν κάθε ημέρα στα δικαστήρια.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη είπε: Οι Κτηνοτρόφοι της Αττικής πρότειναν  και επεσήμαναν ότι:

1.    Είναι ηθικό και δίκαιο οι επαγγελματίες που με οποιοδήποτε τρόπο συνέβαλαν στην παραγωγή πραγματικού πλούτου στις 12/3/2012 (ημερομηνία που εκδόθηκε ο νόμος 4056/2012) να δικαιούνται τουλάχιστον άδεια διατήρησης μέχρι την συνταξιοδότηση τους και την παύση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.

2.    Το κυριότερο σημείο τριβής για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας είναι οι περιοχές όπου τα προηγούμενα χρόνια, παρουσιάστηκε έντονη τσιμεντοποίηση και υφαρπαγή χρήσεων γης, και νέα σπίτια ήλθαν κοντά στους στάβλους, στην αρχή αυθαίρετα, και μετά μέσω ψηφοθηρικής διαδικασίας νομιμοποιήθηκαν ή εντάχθηκαν σε σχέδια πόλεων, ή έστω «τακτοποιήθηκαν» …

3.    Η διατηρισιμότητα να εφαρμόζεται σε υφιστάμενες, κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4056/2012 κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις που είναι εγκατεστημένες είτε εντός ορίων κατοικημένων περιοχών, είτε πλησίον αυτών.

4.    Είναι λογικό μια παραγωγική δραστηριότητα να παρουσιάζει διακυμάνσεις ως προς την δυναμικότητα της πάντα σε σχέση με το περιβάλλον της. Ως περιβάλλον εννοούμε τόσο το φυσικό όσο και το και το κλίμα τις οικονομικές συνθήκες της ύπαρξης τροφής και βοσκοτόπων τους κύκλους ζωής του επιχειρηματία αλλά και μακροχρόνιους σχεδιασμούς.

5.    Οι άδειες διατήρησης να προβλέπουν την ελευθεριότητα στην διακύμανσης της δυναμικότητας μέχρι το ύψος της δυναμικότητας που είχε η συγκεκριμένη εκμετάλλευση την 12/3/2012 (ημερομηνία έναρξη ισχύος του ν. 4056)

6.    Οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις αποδεικνύονται με την ύπαρξη ζωικού κεφαλαίου οποιαδήποτε στιγμή εκείνης της χρονικής περιόδου, που θα πρέπει να αποδεικνύεται με οποιοδήποτε από τους παρακάτω τρόπους. α) από τον κωδικό εκμετάλλευσης- αν έχει ήδη χορηγηθεί- από αρμόδια Κτηνιατρική Υπηρεσία, β) από την δήλωση ΟΣΔΕ, γ) από οποιαδήποτε σχετική βεβαίωση Δημόσιας αρχής, δ) με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο (π.χ. ένορκη βεβαίωση, καταγεγραμμένη αστυνομική ή άλλη πράξη κλπ)

Ακούστηκε ότι ένα πολύ σημαντικό θέμα είναι τα οικόσιτα ζώα. Καταλήξαμε όλοι οι Έλληνες ότι πρέπει να επιβάλλεται τσιπ και ταυτότητα για κάθε οικόσιτο ζώο αναψυχής (γάτες, σκυλιά, κλπ), η αστυνομία να «κυνηγά» τους επαγγελματίες αγρότες (κτηνοτρόφους), αλλά τα παραγωγικά οικόσιτα, που αυτές τις δύσκολες περιόδους διατηρούν όλοι σχεδόν στα σπίτια τους (πρόβατα, κατσίκες, κοτόπουλα, κουνέλια κλπ) να είναι έξω από κάθε μορφής επιτήρηση και να αποτελούν γέφυρες μετάδοσης ζωονόσων και άλλων επικινδύνων καταστάσεων, τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τα άλλα παραγωγικά σταβλισμένα ζώα. Οι αποφάσεις για τα οικόσιτα εκδίδονται από τις Περιφερειακές Ενότητες, αλλά υπάρχουν Περ. Ενότητες που απαγορεύουν απόλυτα οτιδήποτε οικόσιτο, όπως οι Π.Ε. της Αττικής, όπου όμως παρατηρούνται τα περισσότερα οικόσιτα, ιδιαίτερα στην περιαστική ζώνη, … δηλαδή είναι αποφάσεις μη εφαρμόσιμες και τελικά ανεφάρμοστες (και ως εκ τούτου ανόητες …).

Η πολύ σοβαρή διαπίστωση ότι οι η πλειοψηφία των νόμων μοιάζει μη εφαρμόσιμη, ίσως να οφείλεται σε ισχυρό συντεχνιασμό, που προσπαθεί να επιβάλει την συνεχή του παρουσία του και συμμετοχή του παντού, κεντρικά, εξασφαλίζοντας έτσι επαγγελματικό αντικείμενο, και ρόλους ύπαρξης και μισθοδότησής του, ή έστω και αμοιβής του μέσω επιβαλλόμενων «τάχα» δικαιολογητικών. Μερικά από τα δικαιολογητικά υπάρχουν κάπου στο Δημόσιο, και άλλα θα μπορούσαν αν αναζητηθούν από τις δημόσιες υπηρεσίες ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ.

Το συνεχές «ταξίδι» από υπηρεσία σε υπηρεσία υποβιβάζει τον έλληνα πολίτη έναντι του υπαλλήλου και απλά, πιθανόν, ικανοποιεί μια μορφή άντλησης κύρους για υπαλλήλους (ούτως ή άλλως είναι υπό άλλους-υπάλληλοι, ακόμα και οι Γενικοί Διευθυντές), ή ακόμα και μια μορφή περίεργης ικανοποίησης του «εγώ» του υπαλλήλου έναντι του πολίτη.

Και αυτά τα «ψυχοφέλημα» θα μπορούσαν να είναι ανεκτά σε μια κοινωνία ανοχής (δεν μου ξέφυγε το οίκος ανοχής), αν δεν κατέστρεφαν τον παραγωγικό χρόνο των πραγματικών παραγωγών πλούτου (ίσως ακόμα και μοναδικών παραγωγών πλούτου-αξιών) με το να τρέχουν οι κτηνοτρόφοι από υπηρεσία σε υπηρεσία και από αιτήσεις και ενστάσεις, ή και επιπλήξεις (!....) υπαλλήλων προς τους πολίτες, και τώρα τελευταία με παραστάσεις σε δικαστήρια και άπειρους χαμένους χρόνους.

Το τελικό αποτέλεσμα των λεπτομερειών, των αδειοδοτήσεων, των κανονισμών, των ερμηνευτικών εγκυκλίων, κλπ μοιάζει να είναι απλά η δικαιολόγηση της παρουσίας ή απλούστερα μισθοδότησης κάποιων συντεχνιών.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη σχεδόν αγανακτισμένη επισημαίνει: ΑΠΛΑ, απλούστατα: ήρθαν και τους βρήκαν εκεί τους κτηνοτρόφους, στους πατρογονικούς στάβλους. Τώρα μπήκαν νέοι κανόνες σταβλισμού. Καταλαβαίνει, ο κάθε νοήμων άνθρωπος, ότι οι κοινωνίες αλλάζουν και έχουν ανάγκη νέων ρυθμίσεων, ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ. Από τώρα και στο εξής. Και όλοι πρέπει να επωμισθούν το βάρος της εξασφάλισης κοινά αποδεκτών κανόνων, όχι μόνο όσοι ήταν εκεί τα τελευταία χρόνια και ήρθαν, και ενώ τους έβλεπαν εκεί, πάνω στα βουνά, ή σε εύφορα λιβάδια, αποφάσισαν με δική του αποκλειστικά ευθύνη να πάνε να κολλήσουν πάνω στον στάβλο.

Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής, μια οργάνωση της Κοινωνίας των Πολιτών, προσπάθησε μέχρι σήμερα φιλότιμα, όπως είπε η Γενική Γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου κα Μάγδα Κοντογιάννη, να συμμετάσχει στις εσωτερικές διαδικασίες (περίεργη αντίληψη με κρυψίνοα διάθεση, που δεν εξυπηρετούν με πνεύμα δικαίου, την αδειοδότηση και λειτουργία των παραγωγικών κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων0.

Αδυνατεί να καταλάβει κάθε νοήμων άνθρωπος τους λόγους που η μακρόσυρτη καθυστέρηση νομοθέτησης από την πολιτεία του νόμου 4351/4-12-2015, ακόμα, δεν έχει την απαιτούμενη (από τους δημόσιους υπαλλήλους) ερμηνευτική εγκύκλιο που ισοδυναμεί με άρνηση εφαρμογής του νόμου του Ελληνικού κοινοβουλίου από τους λειτουργούς και εκτελεστικούς (ή μόνο … συντεχνιαζόμενους) υπαλλήλους και καταστρέφει ακροβατώντας τον πλουτοπαραγωγικό μηχανισμό της κτηνοτροφίας.

Και οκ Κώστας Μαντζουράνης συνεχίζει: Αν μάλιστα υπενθυμίσουμε ότι το ισοζύγιο προϊόντων ζωικής παραγωγής είναι ελλειμματικό στη Ελλάδα της κρίσης κατά 2,6 δις Ευρώ, η συνεχής άρνηση των επιστημονικών συντεχνιών και των δημοσιοϋπαλληλικών «υπεξαιρετών εξουσίας» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, από έναν τρίτο παρατηρητή ακόμα και «εγκληματική», εις βάρος και των κτηνοτρόφων και του Ελληνικού λαού. Πρέπει να αποκατασταθεί κάθε μονάδα που υπέστη την καταστροφική «εκποίηση» ζωικού κεφαλαίου και να διακοπή άμεσα κάθε ενέργεια που οδηγεί σε «εκποίηση» ζωικού κεφαλαίου λειτουργούσας κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης σήμερα.

Πρέπει η μετεγκατάσταση των μετά των 12/3/2012 λειτουργησάντων μονάδων (όπως θα πρέπει και για τις πριν τις 12/3/2012, που δεν μπορούν να μείνουν εκεί που λειτουργούσαν χρόνια) να γίνει με δαπάνη της ωφελούμενης κοινωνίας και όχι εις βάρος των κτηνοτρόφων.

Ακόμα πρέπει να διαμορφωθούν Κτηνοτροφικά Πάρκα από τους Δήμους, όπως δημιουργούνται Βιοτεχνικά Πάρκα και Βιομηχανικά Πάρκα, ακόμα και Τουριστικές Ατραξιόν, με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, και να δοθούν σε Ομάδες Παραγωγών (όπως οι Διαχειριστικές Επιτροπές των πολυκατοικιών) για να διαχειριστούν τα Κτηνοτροφικά Πάρκα.

Πρέπει οι επαγγελματίες να εκπροσωπούνται σε κάθε τι που τους αφορά με όργανα που εκλέγονται από τους ίδιους και όχι απλά έχουν τίτλους που παραπέμπουν σε εκπροσώπηση. Η μέχρι σήμερα τεκμαιρόμενη εκπροσώπηση από του υπηρεσιακούς παράγοντες ή από μορφές εξουσίας (Δήμοι, Περιφέρειες) αποδεικνύεται μέρα με την ημέρα αναποτελεσματικότερη και βλαπτική των συμφερόντων της κοινωνίας.

Και όλα όσα γίνονται μέχρι σήμερα μοιάζει να γίνονται μόνο για να υποστηριχθούν συντεχνιακά επαγγελματικά προνόμια, ή «αποστειρωμένες» απόλυτες (αυταρχικές?) αντιλήψεις, αφού από τις περίπου 125.000 κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, μετά από πέντε πλήρη χρόνια εντατικής εφαρμογής του υφιστάμενου πλέγματος νόμων, σήμερα, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό στάβλων κατόρθωσε να «νομιμοποιηθεί», αφού συντήρησε οικονομικά ένα απροσδιόριστο πλήθος πολιτών άλλων επαγγελμάτων (τοπογράφοι, δασολόγοι, συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, δικαστικοί κλητήρες, σύμβουλοι, γεωτεχνικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστικοί κλπ) και έδωσε άλλοθι για αύξηση εισπράξεων σε πλήθος εμπλεκομένων (μέλη επιτροπών, μέλη συμβουλίων, μέλη αυτοδιοίκησης κλπ).

Και ενώ ο νόμος του 2015 προέβλεπε 24 μήνες για τους πολίτες κτηνοτρόφους, ο χρόνος «ροκανίστηκε» και έμειναν μόνο 6 μήνες για μάζεμα «δικαιολογητικών»  και για υποβολή αιτήσεων, ενώ στην ουσία «πέταξαν» από έξω από κάθε ενίσχυση επένδυσης, ή αίτηση σε Σχέδια Βελτίωσης (όπως τα έλεγαν), για μια ακόμα φορά «επιλεκτικά» τους κτηνοτρόφους της Αττικής, που βρίσκονται εντός ή πλησίον κατοικιών.

Για μια ακόμα φορά οι ψήφοι για τα κόμματα εξουσίας, για μια ακόμα φορά οι ψήφοι για τους τοπικούς βουλευτές, για μια ακόμα φορά οι ψήφοι για τους τοπικούς Δημάρχους στρεβλώνουν το δίκαιο και ηθικό, και ταυτόχρονα καθιστούν την χώρα μη βιώσιμη, «εκποιώντας» την κτηνοτροφία της υπαίθρου της Αττικής και άλλων περιαστικών περιοχών.

Τελικά πόσο «μέλι» έχουν αυτές οι ψήφοι των αστών, και καταστρέφουν την βιώσιμη και αειφόρα επί αιώνες κτηνοτροφία της Αττικής. Πρέπει να «είναι πολλά τα λεφτά» … …. Οι παλιές Πολεοδομίες και τα παλιά Δασαρχεία, πίσω από συντεχνιακές οχυρώσεις κατέστρεψαν, όπως κάθε ένας μπορεί να δει, την Αττική (αλλά «έφτιαξαν» μερικούς πονηρούς Δημόσιους Υπαλλήλους …). Το δυστύχημα είναι ότι συνεχίζουν να την καταστρέφουν, ενώ οι κυβερνήσεις και τα κόμματα εναλλάσσονται …

Με λύπη, που πολύ εύκολα, μπορεί να μεταβληθεί σε οργή, διαπιστώνεται ότι η ανυπαρξία επαρκούς σωστού νομοθετικού πλαισίου άφησε απροστάτευτη την κτηνοτροφία στην Ελλάδα, αλλά το χειρότερο είναι ότι η εκ των υστέρων προσπάθεια επιβολής νόμων, που δεν εκφράζουν την κοινωνική δυναμική της εποχής μας, «δολοφονούν» την κτηνοτροφία.

Για την καταγραφή

Δημήτρης Μιχαηλίδης