Πρόσφατα συγχαρητήρια-δημοσιεύματα από Διευθυντές σχολείων προς Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, για την ‘‘ευγενική’’ χορηγία των Συλλόγων προς τις σχολικές μονάδες, φέρνουν για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια το ζήτημα του ποιος πρέπει να είναι ο πραγματικός ρόλος των Συλλόγων και πως θα πρέπει το γονεϊκό κίνημα να πάψει να υποκαθιστά το κράτος.
Αδιαμφισβήτητα οι γονείς αυτό για το οποίο νοιάζονται είναι το πώς θα προσφέρουν ότι περνάει από το χέρι τους για την καλυτέρευση του σχολικού περιβάλλοντος. Αυτό που τίθεται υπό αμφισβήτηση όμως είναι ο τρόπος που συνεχίζουν να λειτουργούν, σε πολλές περιπτώσεις, τα όργανα των γονέων και κηδεμόνων (οι Σύλλογοι). Για να γίνει πιο ξεκάθαρο, θέλουμε να θυμίσουμε οτι οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων δεν είναι κάποια μορφή χορηγού των σχολείων. Δεν είναι υπεύθυνοι για να πληρώνουν για μερεμέτια, αγορά εξοπλισμού ή υλικών για τα σχολεία. Δεν απορρέει από πουθενά οτι από το ταμείο ενός Συλλόγου θα πρέπει να δίνονται χρήματα για τις ανάγκες του σχολείου.
Σε μια περίοδο που οι γονείς (μέλη των συλλόγων) δέχονται συνολικά επίθεση από την κυβέρνηση, την ΕΕ και τους μηχανισμούς τους, που πετσοκόβεται το εισόδημα τους, που μένουν άνεργοι, που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα, το γιατρό, που έχουν μειώσει ή κόψει από τα παιδιά τους τις εξωσχολικές αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, οι Σύλλογοι εξακολουθούν να μαζεύουν συνδρομές τις οποίες τις αξιοποιούν για την αγορά υλικοτεχνικού ή άλλου εξοπλισμού για τα σχολεία. Κατανοούμε την αγνή πρόθεση αυτών των Συλλόγων και το γεγονός οτι λειτουργούν με γνώμονα το συναίσθημα, αλλά θα θέλαμε να ρωτήσουμε εύλογα: Σε ποιες ενέργειες έχουν προβεί οι διοικήσεις αυτών των συλλόγων έτσι ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση από την κυβέρνηση για την παιδεία, για να λειτουργούν τα σχολεία χωρίς ελλείψεις; Σκέφτηκαν οτι με το να δίνουν χρήματα από το υστέρημά των γονιών για την αγορά φωτοτυπικών, προτζέκτορα, κουρτινών, κλπ, με αυτόν τον τρόπο απαλλάσσουν ευθυνών το δήμο και το υπουργείο; Σκέφτηκαν άραγε οτι δημιουργούν, λανθασμένα, την εντύπωση στους γονείς οτι οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι τελικά να πληρώνουν για τέτοιου είδους έξοδα και ταυτόχρονα εμποδίζουν την όποια αγωνιστική τους διάθεση; Σκέφτηκαν ποτέ οτι ενεργώντας με γνώμονα το συναίσθημα και τις καλές τους προθέσεις, αυτό που καταφέρνουν είναι να βάζουν ένα μικρό λιθαράκι στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της παιδείας; Εξάλλου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τριανταφυλλίδης ήδη τοποθετήθηκε επί του ‘‘Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία’’, προτείνοντας αύξηση των διδακτικών ωρών (40/εβδομάδα) και, τις επιπλέον ώρες να τις πληρώνουν οι γονείς αναλόγως με το εισόδημά τους. Σκέφτηκαν ποτέ οτι οι εκάστοτε διευθυντές των σχολικών μονάδων χρησιμοποιούν την καλή πρόθεση των γονιών ως εργαλείο για τη δική τους θετική αξιολόγηση και την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας; Αλήθεια, σκέφτηκε ποτέ κάποιος σύλλογος οτι ακόμα και αυτή η συνδρομή που πληρώνουν οι γονείς, αφορά τα λειτουργικά έξοδα του Συλλόγου και ποσά που τυχόν θα περισσέψουν, επιστρέφονται στους μαθητές μέσω διοργάνωσης μικρών ψυχαγωγικών εκδηλώσεων που προβάλλουν τη φιλία, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη;
Καλούμε κάθε γονέα να αντισταθεί σε τέτοιου είδους τακτικές και να παλέψει μέσα από το σύλλογό του, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για την παιδεία, να μην υπάρχει κανένα σχολείο χωρίς θέρμανση, χωρίς κατάλληλες υποδομές, χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό. Παλεύουμε για να γίνουν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων εστίες αγώνα και διεκδίκησης. Λέμε όχι σε κάθε μορφή εμπορικής συναλλαγής μέσα στα σχολεία.
