<Πιασε την λαγουδερα και πορεια προς την ξερα>εδωσε εντολη ο<καπετανιος>
<Ποια λαγουδερα ρε συ τί ειναι αυτο?>λεω εγω σαν απειρος ναυτικος
<Ρε το τιμονι λεμε,τί δεν καταλαβαινεις?>απαντησε αυστηρα ο οψιμος <καπετανιος> που ειχε συμμαζεψει το παλιο καικι του κουμπαρου του και πηγαιναμε για ψαρεμα μαυρα μεσανυχτα!
<Καλα ετσι το λενε?> ρωταω εγω <χαθηκε να το πουν τιμονι,πηδαλιο κατι?ακου λαγουδερα!!>
<Τι θες τωρα ,ετσι λεγεται> ακαντησε αυστηρα ο Καπτεν... ..που τοχε παρει ζεστα...τρομαρα του!
Ο διαλογος ειναι αληθινος και εγινε 10 χρονια πριν εξω απο το λιμανι μας!
Ετσι και εκει ακουσα πρωτη φορα τον ορο <λαγουδερα>
Και προχθες ειδα αυτο και <ξεραθηκα>:
Το λαγωβόλο ήταν ένα κοντό ξύλινο κυνηγετικό ραβδί καμπύλου σχήματος, το οποίο εκτοξεύονταν με δύναμη διαγράφοντας μια ελλειπτική περιστροφική τροχιά παράλληλη με το έδαφος και σκοπό είχε είτε την αποσταθεροποίηση είτε τον άμεσο θάνατο του θηράματος. Η αποσταθεροποίηση του θηράματος έδινε στον κυνηγό τον πολύτιμο χρόνο να πλησιάσει και να φονεύσει το ζώο από κοντά. Η μία άκρη του στελέχους ήταν ελαφρώς πιο βαριά από την άλλη γεγονός που βοηθούσε στο αεροδυναμικό σχήμα και την δυνατότητα να εκτελεί περιστροφική πτήση με μεγάλη θλαστική δύναμη κρούσης. Συνδέεται με το κυνήγι μικρών θηραμάτων και ειδικότερα με το κυνήγι του λαγού.
Απο αυτο το οργανο σημερα ονομαζεται <λαγουδερα>το ξυλινο μακρυ πηδαλιο μικρων ιστιοφορων...
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
https://www.facebook.com
