Η ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ
Το Τσάμπιονς Λιγκ (Champions League) είναι η σπουδαιότερη διασυλλογική ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη, που προσφέρει κύρος στους ποδοσφαιριστές και παχυλά έσοδα στις ομάδες. Διεξάγεται
στην Ευρώπη, υπό την αιγίδα της UEFA, από την περίοδο 1955 - 1956 με την ονομασία Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Από το 1991 πήρε τη σημερινή της ονομασία.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50, η μόνη διεθνής ποδοσφαιρική διοργάνωση στην Ευρώπη σε επίπεδο συλλόγων ήταν το
Λατινικό Κύπελλο, στο οποίο συμμετείχαν ομάδες από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Το 1953 ο γάλλος δημοσιογράφος της αθλητικής εφημερίδας
L' Equipe και παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής Γκαμπριέλ Ανό (1889 - 1968) πρότεινε στην ΟΥΕΦΑ τη διεξαγωγή ενός τουρνουά με τη συμμετοχή των πρωταθλητριών ομάδων της Ευρώπης.
Η Γηραιά είχε αρχίσει να επουλώνει τις πληγές του B' Παγκοσμίου Πολέμου και βάδιζε σε τροχιά οικονομικής ανόδου. Το αεροπλάνο είχε συνδεθεί με όλες τις μεγάλες πόλεις και είχε μικρύνει τις αποστάσεις, ενώ πολλά στάδια είχαν αποκτήσει προβολείς για νυχτερινούς αγώνες. Έτσι, ήταν απολύτως εφικτή η τέλεση ποδοσφαιρικών αγώνων μεσοβδόμαδα, ώστε να μην επηρεάζεται η διεξαγωγή των πρωταθλημάτων τα Σαββατοκύριακα.
Η νεοσύστατη, τότε, ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία υιοθέτησε την πρόταση του Ανό και την υλοποίησε το φθινόπωρο του 1955. Στο 1ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης δήλωσαν συμμετοχή 15 χώρες και η γερμανική περιοχή του Σάαρ, που τότε βρισκόταν υπό γαλλική κατοχή, λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Έλαμψε δια της απουσίας της η Αγγλίας, ενώ η χώρα μας εμφανίστηκε στη διοργάνωση το 1959. Η ΟΥΕΦΑ επέλεξε το σύστημα των γύρων με διπλά παιγνίδια για τη διεξαγωγή του τουρνουά.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Η ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης
Αθλητικός σύλλογος με έδρα τη Μαδρίτη. Διαθέτει φημισμένη
ποδοσφαιρική ομάδα και ονομαστό τμήμα
μπάσκετ. Η ποδοσφαιρική Ρεάλ είναι η κορυφαία ομάδα του 20ου αιώνα, σύμφωνα με την
FIFA. Στη συλλογή της έχει 9
Τσάμπιονς Λιγκ και 31 πρωταθλήματα Ισπανίας, ενώ τη λευκή φανέλα της έχουν φορέσει κορυφαίοι ποδοσφαιριστές.
Η Ρεάλ (Real) ιδρύθηκε ως
Μαδρίτη στις
6 Μαρτίου 1902 από μια ομάδα αποφοίτων αγγλικών πανεπιστημίων. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ο πρώτος της πρόεδρος, Χουάν Παδρός Ρουμπιό, ήταν Καταλανός. Το 1905 κατακτά το
Κύπέλλο του Βασιλιά (Κύπελλο Ισπανίας), που είναι ο πρώτος της τίτλος. Το πρωτάθλημα άργησε αρκετά και ήλθε μόλις το 1932. Στις
29 Ιουνίου 1920 προστέθηκε στην ονομασία της η λέξη Ρεάλ, δηλαδή
βασιλικός, με πρωτοβουλία του Βασιλιά της Ισπανίας, Αλφόνσου του 13ου.
Το χρώμα της φανέλας της είναι το λευκό, δανεισμένο από μία αγγλική ομάδα την εποχή της ίδρυσής της, ονόματι Κορίνθιανς. Γι' αυτό αποκαλείται από τον κόσμο και τον Τύπο Λος Μερένγκες (Οι «Μαρέγκες) και Λος Μπλάνκος (Οι Λευκοί). Άλλα προσωνύμια του συλλόγου είναι Βασίλισσα από το Ρεάλ και το πρόσφατο Λος Γκαλάκτικος (Οι Γαλαξιακοί). Άγγλος ήταν και ο πρώτος προπονητής της Ρεάλ, ο Αρθουρ Τζόνσον.
Η Ρεάλ δημιούργησε το ένδοξο όνομα που έχει στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα την δεκαετία του πενήντα επί της μακρόχρονης προεδρίας Σαντιάγο Μπερναμπέου (1943-1978). Ο παλιός ποδοσφαιριστής της Ρεάλ έφτιαξε το γήπεδο που φέρει το όνομά του σε κεντρικό σημείο της Μαδρίτης και έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία της μεγάλης ομάδας με παίκτες, όπως οι
Ντι Στέφανο,
Πούσκας, Χέντο και Κοπά. Τη δωδεκαετία 1954-1966 κατέκτησε 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών και 9 πρωταθλήματα Ισπανίας. Η δεύτερη πιο σπουδαία περίοδος της ιστορίας της ήταν η τετραετία 1998-2002 με τρεις κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ και παίκτες, όπως οι Ραούλ, Μιγιάτοβιτς, Σούκερ, Ρομπέρτο Κάρλος, Μοριέντες, Φίγκο και Ζιντάν.
Τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία της Ρεάλ υπό τον Φλορεντίνο Πέρεθ έδωσε βάση στο μάρκετινγκ και την εμπορική αξιοποίηση της ομάδας, με παίκτες - σταρ, όπως ο Ρονάλντο και ο Μπέκαμ και περιοδείες στην Άπω Ανατολή, που προκάλεσαν προβλήματα στην αγωνιστική της παρουσία. Η μεγάλη δύναμη του συλλόγου είναι τα χιλιάδες μέλη του, που εκλέγουν την εκάστοτε διοίκηση, η οποία θα πρέπει να δώσει μεγάλες υποσχέσεις για την ενίσχυση της ομάδας, προκειμένου να λάβει την ψήφο τους.
Η αιώνια αντίπαλος της Ρεάλ είναι η
Μπαρτσελόνα. Τα μεταξύ τους παιγνίδια,
Ελ Κλάσικο τα αποκαλούν οι Ισπανοί, αποτελούν την κορωνίδα των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων στη χώρα και προσελκύουν το διεθνές ενδιαφέρον. Από την αρχή της ίδρυσής τους, οι δύο ομάδες αντιπροσώπευαν δύο ανταγωνιστικές περιοχές της Ισπανίας, την Καστίλη και την Καταλωνία. Οι καστιλιάνοι με επικεφαλής τον Βασιλιά, ενοποίησαν την Ισπανία κι έδιωξαν τους Άραβες από την Ιβηρική, ενώ η Καταλωνία, που είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Ευρώπης, εκπροσωπούσε το πνεύμα της αμφισβήτησης και της ανεξαρτησίας.
Η κόντρα της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα αναζωπυρώθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο. Η Ρεάλ ήταν η προστατευόμενη του δικτάτορα, ενώ η Μπαρτσελόνα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Πρόκειται, όμως, για μία σχηματική προσέγγιση. Κατά τη διάρκεια του
Ισπανικού Εμφυλίου, ο πρόεδρος της Ρεάλ, Ραφαέλ Σάντσεθ Γκέρα, εξέχων δημοκρατικός, φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τους εθνικιστές, όπως και άλλα μέλη της διοίκησης της ομάδας. Ο κομμουνιστής Αντόνιο Ορτέγα, που διετέλεσε για λίγο πρόεδρος της Ρεάλ, συνελήφθη από τους φρανκιστές και η τύχη του αγνοείται ακόμη και σήμερα.
Από την αντίπερα όχθη, δύο διάσημοι παίκτες της Μπαρτσελόνα, ο Ζοζέ Σιμιτιέρ και ο Ρικάρντο Ζαμόρα, ήταν πιστοί οπαδοί του Φράνκο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Φράνκο χρησιμοποίησε τα μεγάλα κατορθώματα της Ρεάλ για προπαγανδιστικούς σκοπούς. Όμως και οι δύο μεγάλες ομάδες της Ισπανίας είχαν μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό τους, ασχέτως ποιος κυβερνούσε την Ισπανία.
Τη φανέλα της έχουν φορέσει ή φορούν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές: Αλφρέδο Ντι Στέφανο, Ρεϊμόν Κοπά, Κλοντ Μακελέ, Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, Χόρχε Βαλντάνο, Ρόμπερτ Προσινέτσκι, Νταβόρ Σούκερ, Ιβάν Ζαμοράνο, Μίκαελ Λόυντρουπ, Κριστιάν Καρεμπέ, Ζινεντίν Ζιντάν, Πάουλ Μπράιτνερ, Γκίντερ Νέτσερ, Μπερντ Σούστερ, Φέρεντς Πούσξας, Λουίς Φίγκο, Γκιόργκι Χάτζι, Ούγο Σάντσες, Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς, Εμίλιο Μπουτραγένιο, Χοσέ Καμάτσο, Χέντο, Φερνάντο Ιέρο, Χουανίτο, Μίτσελ, Φερνάντο Μοριέντες, Μανουέλ Σαντσίς, Ρικάρντο Ζαμόρα, Χοσέ Σανταμαρία. Ικερ Κασίγιας, Ρομπέρτο Κάρλος, Ραούλ, Ζούλιο Μπαπτίστα, Ρονάλντο, Ρομπίνιο, Σισίνιο και Ντέιβιντ Μπέκαμ.
Στην υπεραιωνόβια ιστορία της, η Ρεάλ έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους.
Οι σημαντικότεροι:
- 4 Διηπειρωτικά Κύπελλα (Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων): 1960, 1998, 2002, 2014.
- 10 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (Τσάμπιονς Λιγκ): 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002, 2014.
- 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ: 1985, 1986.
- 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο: 2002.
- 32 Ισπανικά Πρωταθλήματα: 1932, 1933, 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1972, 1975, 1976, 1978,1979,1980, 1986,1987, 1988, 1989, 1990, 1995, 1997, 2001, 2003, 2007, 2008, 2012.
- 19 Κύπελλα Ισπανίας: 1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1962, 1970, 1974, 1975, 1980, 1982, 1989, 1993, 2011, 2014.
- 9 Σούπερ Κύπελλα Ισπανίας: 1947, 1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003, 2011.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/158#ixzz49vjsSQGL
Η ιστορία της Ατλέτικο Μαδρίτης
Ποδοσφαιρική ομάδα της Μαδρίτης, από τις κορυφαίες της Ισπανίας. Μαζί με την
Αθλέτικ Μπιλμπάο, με την οποία έχει ιστορική σχέση, συναγωνίζονται για το ποια από τις δυο θα είναι η τρίτη πιο επιτυχημένη ομάδα της χώρας, αφού οι δυο πρώτες θέσεις είναι καπαρωμένες από τη
Ρεάλ Μαδρίτης και τη
Μπαρτσελόνα. Η πλήρης ονομασία της είναι Club Atlético de Madrid (Αθλητικός Σύλλογος Μαδρίτης).
Ο σύλλογος ιδρύθηκε στις
26 Απριλίου 1903 ως Athletic Club de Madrid, από τρεις βάσκους φοιτητές που ζούσαν στη Μαδρίτη και αναπολούσαν την ομάδα της πατρίδας τους, που δεν ήταν άλλη από την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Τον αρχικό πυρήνα της ομάδας συγκρότησαν διαφωνούντα μέλη της συμπολίτισσάς της Ρεάλ (τότε Φ. Κ. Μαδρίδ), που αποτελεί τη μεγάλη της αντίπαλο διαχρονικά και τα μεταξύ τους παιγνίδια συγκροτούν το λεγόμενο «ντέρμπι της Μαδρίτης». Η αγγλική λέξη «Αθλέτικ» αντί «Ατλέτικο» στην ονομασία τους προέρχεται από την αδυναμία των ιδρυτών και των δύο ομάδων προς το αγγλικό
ποδόσφαιρο. Η ονομασία Ατλέτικο επιβλήθηκε στην ομάδα της Μαδρίτης με απόφαση του δικτάτορα Φράνκο.
Η Ατλέτικο άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία της το 1940, όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, που ήταν και ο πρώτος μεγάλος τίτλος της. Από τότε σταθερά βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του ισπανικού ποδοσφαίρου και από τη δεκαετία του ‘60 έγινε γνωστή και στην Ευρώπη.
Η τρέχουσα δεκαετία ίσως είναι η καλύτερη της ιστορίας της, με προπονητές τους Κίκε Φλόρες και Ντιέγκο Σιμεόνε. Καθοριστική συμβολή στην πορεία της Ατλέτικο είχε ο παίκτης και προπονητής Λουίς Αραγονές, που μπορεί να θεωρηθεί το σύμβολο της ομάδας, οι προπονητές Χελένιο Χερέρα και Ράντομιρ Άντιτς και οι παράγοντες Βιθέντε Καλντερόν και Χεσούς Χιλ.
Τα χρώματα της ομάδας, αρχικά ήταν το λευκό και το μπλε και στη συνέχεια το κόκκινο και το λευκό, που υιοθετήθηκαν, όπως λέει ο μύθος, επειδή οι ιθύνοντες της Ατλέτικο μπορούσαν να βρίσκουν φθηνό ύφασμα για τις εμφανίσεις της ομάδας από τα ρετάλια του ερυθρόλευκου υφάσματος των στρωμάτων. Γι’ αυτό και το παρατσούκλια της ομάδας είναι «Λος Κολτσονέρος» («Οι Στρωματάδες») ή «Λος Ροχιμπλάνκος» («Οι Ερυθρόλευκοι»).
Το γήπεδο της ομάδας, που βρίσκεται στα νότια της Μαδρίτης, έχει χωρητικότητα 55.000 θέσεων και ονομάζεται «Βιθέντε Καλντερόν», προς τιμή του προέδρου της που την έσωσε από τη χρεοκοπία τη δεκαετία του ‘60.
Τίτλοι
- Πρωταθλήματα Ισπανίας (10): 1940, 1941, 1950, 1951, 1966, 1970, 1973, 1977, 1996, 2014.
- Κύπελλα Ισπανίας (10): 1960, 1961, 1965, 1972, 1976, 1985, 1991, 1992, 1996, 2013.
- Σούπερ Καπ (2): 1985, 2014
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1): 1962
- Γιουρόπα Λιγκ (2): 2010, 2012
- Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (2): 2010, 2012
- Διηπειρωτικό Κύπελλο (1): 1974
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/1090#ixzz49vk8dXiB
