Στη μνήμη του προοδευτικού πολιτικού, ευπατρίδη, Κεφαλλονίτη, Γεράσιμου Αρσένη

Στη μνήμη του προοδευτικού πολιτικού, ευπατρίδη, Κεφαλλονίτη, Γεράσιμου Αρσένη

·      Ο άνθρωπος, ο επιστήμων, ο αγωνιστής απόδημος Έλληνας.

Άνθρωπος και Έλληνας της διασποράς που έχαιρε αγάπης και εκτίμησης στον Ελληνισμό της αποδημίας ως μετανάστης και επιστήμονας. Τον αγαπούσαν ιδιαίτερα οι απόδημοι Κεφαλλονίτες της Νέας Υόρκης, του Καναδά και της Αυστραλίας όπως και οι παροικούντες στην Αθήνα. Στην Κεφαλονιά και στο Θιάκι ήταν μαζί στις χαρές και στις λύπες. Ήταν προοδευτικός και ισχυρογνώμων, ήταν ΔΩΡΙΚΟΣ, είχε βεβαιότητες. Στην δικτατορία συντάχθηκε με τις δυνάμεις του ΠΑΚ και τον Ανδρέα. Η μεγάλη του πίκρα ήταν για την αγαπημένη του αδελφή Κίτυ Αρσένη που την είχαν γδάρει -κυριολεκτικά- στα βασανιστήρια στην Μπουμπουλίνας, από πρώτες στον αντιδικτατορικό αγώνα με το ΚΚΕ εσωτερικού. Εξαίρετη ηθοποιό και αγωνίστρια.   Ο Γ. Αρσένης από διευθυντικές θέσεις τόσο στον ΟΟΣΑ, όσο και στον ΟΗΕ ήξερε τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις των ηγετικών ομάδων στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο γεωπολιτικό και στο οικονομικό πεδίο, ιδιαίτερα στην πιο σκοτεινή εποχή της αναμέτρησης των δύο υπερδυνάμεων στην Ευρώπη, που την πληρώσαμε με αίμα και με δάκρυα, όπως και χιλιάδες αγωνιστές σε άλλες χώρες.

·         Με την οικονομία και την αύξηση του εθνικού πλούτου ή με τα δημόσια οικονομικά, έλλειμμα και χρέος και πως εξυπηρετούνται. Ο Γεράσιμος ήταν με την οικονομία και είχε δίκιο. Το αίτιο ήταν η διάλυση της παραγωγικής βάσης και όχι το χρέος και το έλλειμμα .

Μετά το 1981 ανέλαβε την οικονομική πολιτική, ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας και στη συνέχεια και ως υπουργός οικονομίας και όχι οικονομικών.          Το επισημαίνω γιατί έχει σχέση με το σήμερα και το αύριο. Το υπουργείο οικονομίας ήταν η βάση. Αφορούσε στην παραγωγή, στις επενδύσεις και στην αύξηση του εθνικού πλούτου του ΑΕΠ. Αντίθετα το υπουργείο οικονομικών, αφορούσε στα έσοδα και τις δαπάνες, στο έλλειμμα και στο χρέος. Μετά τις εκλογές του 1985 ο Ανδρέας μας κάλεσε σε μια συζήτηση για μια ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ στροφή στην οικονομική πολιτική, όπου θα κυριαρχούσαν τα δημόσια οικονομικά και όχι η οικονομία. Η διένεξη ήταν ιστορική. Η προοδευτική πλευρά στην ηγετική ομάδα ταχθήκαμε με την οικονομία ως κυρίαρχο ζήτημα. Η συντηρητική πλευρά στην ηγετική ομάδα τάχθηκε στο να προτάξουμε το δημοσιονομικό ζήτημα, το χρέος και το έλλειμμα. Ήταν γνωστό ότι όλες οι χώρες δανείζονται και έχουν δημόσιο χρέος, αλλά στη συνέχεια οι χώρες χωρίζονται σε αυτές που κάνουν επεκτατικές πολιτικές και μεγέθυνση στην οικονομία και το ΑΕΠ. Παράγουν δηλαδή πλούτο και δημιουργούν τη δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους και μείωσης των ελλειμμάτων από τη μια πλευρά και από την άλλη σε χώρες που προτάσσουν τη μείωση δαπανών, μειώνουν τον εθνικό πλούτο και το ΑΕΠ, αδυνατούν να αποπληρώσουν και δανείζονται ξανά. Αυτά το 1986. Τριάντα χρόνια πριν. Ο Γεράσιμος παρότι τον είχε στεφανώσει ο Ανδρέας, προχώρησε σε εκδηλώσεις και συζητήσεις εναντίον της μονεταριστικής πολιτικής και προκάλεσε την έξοδο του από το ΠΑΣΟΚ.

Ο Γεράσιμος είχε δίκιο. Ο Ανδρέας ανέθεσε στο Κ. Σημίτη να εφαρμόσει αυτά που ζητάει η νεοφιλελεύθερη γερμανική δεξιά, ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ και για έξι χρόνια, οδήγησαν τη χώρα σε διάλυση και τη μείωση του εθνικού πλούτου του ΑΕΠ κατά 75 δις ευρώ και πλέον και συνολικά στην απώλεια ενός τρισεκατομμυρίων ευρώ             - σε εμπορικές αξίες - από την περιουσία και τα εισοδήματα όλων των Ελλήνων. Τότε ο Ανδρέας, μετά από ενάμισι χρόνο εφαρμογής λιτότητας και μονεταρισμού, μίλησε στη Βουλή και είπε: << Απέτυχε η οικονομική μου πολιτική και την αναθεωρώ >>.  Ο Κ. Σημίτης παραιτήθηκε σε μισή ώρα χωρίς να του το ζητήσει ο Ανδρέας και έπραξε σωστά ενισχύοντας την άποψη ότι στην πολιτική διαφωνία παραιτείσαι. Ανέλαβε υπουργός ο Π. Ρουμελιώτης και το δημοσιονομικό έγινε ΖΗΤΗΜΑ.          Τα ζητήματα τα διαχωρίζουμε από τα προβλήματα που επιδέχονται λύσεις . Όπως ζήτημα ήταν το Κυπριακό, το Αγροτικό και μετέπειτα το Σκοπιανό. Από την ομολογημένη αποτυχία του Ανδρέα που τότε απέκρουσε και το ΔΝΤ και την υποτίμηση, πέρασαν τριάντα χρόνια. Και μετά το 1994 ξανά ετέθη το θέμα του ΔΝΤ από την οργανωμένη πια δεξιά στο ΠΑΣΟΚ και το αποκρούσαμε. Ορισμένοι παριστάνουν τους λωτοφάγους. Το δημοσιονομικό ως ζήτημα θα διαιωνίζεται όταν μια χώρα δεν παράγει, δεν δημιουργεί πλούτο με προϊόντα, με υπηρεσίες, με εφευρέσεις . Δείτε τα ψέματα που λένε στη Κύπρο που βγήκε από το μνημόνιο αλλά δεν τη << δέχονται οι αγορές >> και μετά αναγνώρισε το λάθος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για το κούρεμα καταθέσεων κ.ο.κ. Ο Γεράσιμος Αρσένης και στις συζητήσεις μας, υπενθύμιζε ότι η χώρα υπέστη μεγάλη βλάβη, καθώς η μονεταριστική, δημοσιονομική, νεοφιλελεύθερη κατάληξη και παρακμή του ΠΑΣΟΚ, έγινε σε βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας και ότι θα χρειαστεί χρόνος και αγώνας για να ανακτήσει η χώρα τον εθνικό της πλούτο και οι Έλληνες μια δικαιότερη κοινωνία. Και η Ελληνική Κυβέρνηση νομίζει ότι με την όποια αντιμετώπιση του ελλείμματος ή του χρέους, ότι η χώρα θα βγει από τη κρίση και θα περάσει στην παραγωγή. Κάνει λάθος. Η χώρα θέλει οδικό χάρτη και όχι αφηγήματα.

·         Το ενιαίο δόγμα Ελλάδας Κύπρου, μια γεωπολιτική στρατηγική του Γ .Αρσένη.

Ο Ανδρέας ορκίστηκε και υπουργός άμυνας το 1981. Οι λόγοι ήταν πολλοί. Από τις ένοπλές δυνάμεις οργανώθηκε - μετά τον εμφύλιο - μια ακροδεξιά μερίδα αξιωματικών υπό τον έλεγχο της CIA και το 1967 με καθοδήγηση από την αμερικανική κυβέρνηση επέβαλαν στρατιωτική φασιστική δικτατορία. Στη συνέχεια προχώρησαν στην προδοσία στην Κύπρο. Με εξαρτημένες ένοπλες δυνάμεις η εθνική ανεξαρτησία είναι γράμμα κενό. Καθοριστικό ήταν επίσης το πρόβλημα της ΕΠΙΒΟΛΗΣ των εξοπλισμών μόνο από το στρατιωτικό - βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ. Ο Ανδρέας ανέτρεψε αυτό το δόγμα με παραγγελία γαλλικής κατασκευής πολεμικά Miraze, σε συνεργασία με τον Μιτεράν. Η αντίδραση τότε του Ρέιγκαν ήταν άθλια, αλλά έδειχνε το αδίστακτο των ηγεσιών των ΗΠΑ, ιδιαίτερα εκείνη τη περίοδο που προχώρησε στη συνέχεια ο Α. Παπανδρέου την πρωτοβουλία των 6 χωρών, ως ενδιάμεση δύναμη ειρήνης και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις. Η διεθνής κοινότητα ήταν ανύπαρκτη. Ο Ρέιγκαν οργάνωσε με ακήρυκτο πόλεμο και με μυστικές αποστολές την καταστροφή της Νικαράγουα με ανατινάξεις λιμανιών, οδικών δικτύων, αεροδρομίων και κτηρίων γιατί η Κυβέρνηση των Σαντινίστας, ανέπτυξε σχέσεις με τη Μόσχα. Και όταν του απαγόρευσε η Γερουσία κάθε περαιτέρω χρηματοδότηση και επέμβαση, κατέφυγε ως κοινός γκάγκστερ στο βασιλιά –δεσπότη της Σαουδικής Αραβίας που χρηματοδότησε τους κόντρας μαζί με το Ισραήλ και το Ιράν των μουλάδων!
Επίσης ήταν προφανής η επιθετικότητα του τουρκικού κράτους με απειλές για την εδαφική ακεραιότητα – επαναλαμβάνω εδαφική ακεραιότητα – της χώρας. Και οι ενέργειες των ηγεσιών της γείτονος χώρας ήταν υπό τη προτροπή του Ρέιγκαν, που μαζί με τη Θάτσερ μισούσαν τον Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Σε αυτό το πλαίσιο ο Γ. Αρσένης έπραξε σωστά και πρώτον συνέχισε τη διαφοροποίηση των εξοπλισμών, παραγγέλνοντας τους ρωσικούς πυραύλους SS300 για εγκατάσταση και στη Κύπρο και δεύτερον δημιούργησε το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας – Κύπρου. Η συνέχεια είναι γνωστή. Τα Ίμια, το ευχαριστώ του Κ. Σημίτη στον Κλίντον. Το ίδιο θα έκανε κάθε Πρωθυπουργός που έπρεπε να ασκεί πολιτική ειρήνης, να μην απολέσει τμήμα της επικράτειας, που ήξερε ότι οι ηγεσίες των ΗΠΑ στρώνουν το χαλί στην επιθετικότητα της Άγκυρας και έχοντας ως δόγμα τη στρατηγική του Ανδρέα, ότι την κατάληψη των νησιών του Ελληνικού κράτους την υπέθαλπε πάντα το Πεντάγωνο από την Ουάσινγκτον. Και ίσως δούμε ακόμα χειρότερα μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2016 στις ΗΠΑ.

            4.  Ο Γ. Αρσένης ως υπουργός παιδείας δεν έκατσε καλά...

Πριν δύο μήνες παρουσίασε στην Αρχαιολογική Εταιρία το βιβλίο του με τίτλο       << Γιατί δεν έκατσα καλά >>, με 406 σελίδες, εκδόσεις gutenbergk. Ήταν όλος ο κόσμος των εκπαιδευτικών πολιτικών και η παρουσίαση εξαιρετική…
Ο Αγαπητός Μάκης Αρσένης θα είναι πάντα στη μνήμη μας. Ήταν διορατικός.       Ως άνθρωπος και πολιτικός, είχε αρχές.

Στέφανος Τζουμάκας

π. Υπουργός, π. Βουλευτής Β’ Αθηνών