Κάποτε κινδύνευες να μιλήσεις για τον Μουσταφά Κεμάλ μέσα στην Τουρκία. Σήμερα κινδυνεύεις να μιλήσεις για τον Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο μέσα, αλλά και έξω από την Τουρκία.
.Στην Τουρκία ανέκαθεν ο Μουσταφά Κεμάλ (1881-1938), ο ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας (29/10/1928), θεωρείτο «πατέρας των Τούρκων» («Ατατούρκ»).
Επί ενενήντα ολόκληρα χρόνια αν κάποιος τολμούσε να εκστομίσει κάτι εναντίον του, ακόμα και την πιο απλή αρνητική κρίση, τα είχε πολύ σκούρα. Αντιμετώπιζε άμεσο κίνδυνο να τον φάει μαύρο σκοτάδι. Το Βαθύ Κράτος σε πλήρη εναρμόνιση με την επίσημη κρατική εξουσία φρόντιζαν να διατηρούν το όνομα του Μουσταφά Κεμάλ σε σιδηρόφρακτη προστασία, με κανονικούς νόμους ή με πρακτικά «έργα» έξω από αυτούς.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το 2006 όταν πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο των εκπατρισθέντων Κωνσταντινουπολιτών με την συμμετοχή δεκάδων Συλλόγων και Σωματείων από ολόκληρο τον κόσμο.
Την εποχή εκείνη είχα την ιδιότητα του Προέδρου του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών (το κτίριο του θεμελιώθηκε στην Καλλιθέα το 1928 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο) και κανονικά θα έπρεπε να ήμουν παρών στο πρώτο παγκόσμιο συνέδριο.
Η υπέργηρη όμως μητέρα μου, φορτωμένη με επώδυνες και τραυματικές μνήμες από τις αλλεπάλληλες διώξεις του Τουρκικού κράτους όταν ζούσαμε στην Κωνσταντινούπολη, επέμενε πως αν πήγαινα στην Τουρκία για το συνέδριο δεν θα την εύρισκα ζωντανή στην επιστροφή μου. Το γεγονός αυτό με υποχρέωσε να παρακαλέσω τον τότε Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών να με αντικαταστήσει.
Όταν, κατά την διάρκεια του Παγκόσμιου Συνέδριου της Κωνσταντινούπολης ο Αντιπρόεδρος ολοκλήρωσε την ομιλία του εκ μέρους του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών και επέστρεψε στην θέση του εντός της αίθουσας, πλήθος «δημοσιογράφων» έσπευσαν να τον φωτογραφίσουν ενώ κάποιοι άλλοι συζητούσαν με παράγοντες του Συνεδρίου. Τότε ένας από τους παράγοντες του συνεδρίου πλησίασε τον Αντιπρόεδρο και του είπε ότι «δημοσιογράφοι της Χουριέτ» ισχυρίζονται ότι έβρισε τον Μουσταφά Κεμάλ ζητώντας αντίγραφο της ομιλίας του. Όταν το έλαβε, οι συζητήσεις με τους «δημοσιογράφους της Χουριέτ» συνεχίστηκαν. Σε λίγο ο παράγοντας του συνεδρίου επέστρεψε στον εύλογα ανήσυχο Αντιπρόεδρο λέγοντας πως «οι δημοσιογράφοι της Χουριέτ» (βλέπε άνθρωποι της ΜΙΤ) επέμεναν ότι «έβρισε τον Μουσταφά Κεμάλ εκτός κειμένου».
Αναστατωμένος ο τότε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών επέμενε πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο, αφού πραγματικά ο ισχυρισμός αυτός δεν ανταποκρινόταν στην αλήθεια.
Λίγο αργότερα το θέμα είχε κλείσει με την αντιπαραβολή των φωτογραφιών του Αντιπροέδρου με τις δικές μου – οι Τούρκοι διέθεταν πλούσιο υλικό από την παρουσία μου στις Γενικές Συνελεύσεις του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη όπου, σαν εκπρόσωπος του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, κατήγγειλα επί σειρά ετών την απάνθρωπη και ρατσιστική πολιτική της Τουρκίας απέναντι στους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Η αιτία του περιστατικού ήταν οι εβδομαδιαίες εκπομπές «Άρωμα Βασιλεύουσας» που έκανα εθελοντικά στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος από το έτος 2001 και η κατ΄ επανάληψη σύσταση μου προς τους ακροατές και τους προσκεκλημένους των εκπομπών να αποκαλούμε τον Μουσταφά Κεμάλ με το όνομά του (και όχι Ατατούρκ) όπως ακριβώς κάνουμε με τον Αδόλφο Χίτλερ (δεν τον λέμε Φύρερ) ή με τον Μπενίτο Μουσολίνι που δεν τον αποκαλούμε Ντούτσε.
Αυτά, για το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας και την Τουρκική ΜΙΤ που φρόντιζαν για την διαχρονική «ιερότητα» του Μουσταφά Κεμάλ, αποτελούσαν σοβαρή εξύβριση. Η οποία τιμωρείται αυστηρά, με ποινές αλά-Τούρκα!
Το καθεστώς «προστασίας» του ονόματος του Μουσταφά Κεμάλ συνεχίστηκε μέχρι το 2014 όταν την Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας κατέλαβε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Από τότε, η «σιδερένια προστασία» που παρέχει το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας σε πλήρη ταύτιση με την επίσημη κρατική εξουσία, άρχισε να μεταφέρεται σταδιακά από τον Μουσταφά Κεμάλ προς στον Ταγίπ Ερντογάν.
Στις μέρες μας στην Τουρκία δεν αποτελεί πλέον εξύβριση οποιαδήποτε αντίθετη γνώμη ή ακόμα και ύβρις προς τον Μουσταφά Κεμάλ. Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ότι θέλει εναντίον του – όχι όμως και εναντίον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος φιλοδοξεί να τον εκτοπίσει πλήρως από το πάνθεον των «Τούρκων ηρώων».
Το αποτέλεσμα είναι το Τουρκικό θέατρο του παραλόγου που έχουν ανεβάσει εδώ και πολλά χρόνια στην Τουρκική και Διεθνή πολιτική σκηνή το δίδυμο των «σουλτάνων» Ερντογάν και Νταβούτογλου, να παρουσιάζει συνεχώς νέες σκηνές άπειρου κάλλους που προσφέρουν άφθονο γέλιο αλλά και έντονο προβληματισμό. Ο Ταγίπ Ερντογάν σταδιακά αντιμετωπίζεται από τους φανατικούς οπαδούς του σαν «προφήτης» και οποιαδήποτε λεκτική επίθεση ή σάτιρα εναντίον του αποτελεί σοβαρή εξύβριση. Αυτό δεν ισχύει μόνο μέσα στην Τουρκία αλλά και έξω από αυτήν!
Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Μπεκίρ Μποζντάγ, στις 16 Μαρτίου 2016 δήλωσε στο έκπληκτο ακροατήριο του ότι «Ο αριθμός των υποθέσεων που έως σήμερα έχει οδηγήσει στην έναρξη δικαστικών διαδικασιών για εξύβριση του Προέδρου έχει ανέλθει στις… χίλιες οκτακόσιες σαράντα πέντε (1.845)!»
Μεταξύ τους βρίσκονται δεκάδες δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, απλοί πολίτες, ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής της Τουρκίας Σουκούρ Χακάν (υπήρξε και βουλευτής του Ερντογάν πριν διαφύγει στις ΗΠΑ) και πολλοί… ανήλικοι!
Χαρακτηριστική περίπτωση, ο ανήλικος οικοδόμος Φ.Ε. ο οποίος συνελήφθη στην κατοικία του στο Τσορλού τον Δεκέμβριο του 2015 κατηγορούμενος για ανάρτηση στο Facebook που θεωρήθηκε ότι «πλήττει την εικόνα του αρχηγού του κράτους» κατά παράβαση του άρθρου 299 του Τουρκικού ποινικού κώδικα!
Είχε προηγηθεί, τον Μάιο του 2015 η καταδίκη της εφημερίδας Χουριέτ σε πρόστιμο 7.000 περίπου Ευρώ επειδή κατηγόρησε τον Ερντογάν για διαφθορά (όλοι το έχουν τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι) και τον Οκτώβριο του 2015, η φυλάκιση του διευθυντή της αγγλόφωνης εφημερίδας Today’s Zaman Μπουλέντ Ερίς για το ίδιο αδίκημα, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του αρχηγού του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιντσάρογλου για «εξύβριση του Προέδρου» επειδή ο αρχηγός της αντιπολίτευσης χαρακτήρισε τον Ρ.Τ. Ερντογάν «τενεκεδένιο δικτάτορα» σε ομιλία του κατά την οποία καταδίκασε το μπαράζ συλλήψεων πανεπιστημιακών δασκάλων!
Η «ευαισθησία» όμως για τον «προφήτη» Ταγίπ Ερντογάν δεν περιορίζεται μέσα στην Τουρκία αλλά «εξάγεται» και στην Ευρώπη:
Στις 17 Μαρτίου 2016, στο show Εxtra 3 του Γερμανικού Τηλεοπτικού σταθμού ΝDR, προβλήθηκε ένα βίντεο διάρκειας 1:52» αφιερωμένο στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Στο βίντεο ασκείται σκληρή κριτική των πολιτικών που εφαρμόζει ο Ερντογάν στην Τουρκία (ακραία καταστολή, εκτεταμένη λογοκρισία των ΜΜΕ αλλά και πολιτών, στήριξη στο Ισλαμικό Κράτος, συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό, καταστολή του Κουρδικού Κινήματος στην ΝΑ Τουρκία που στοιχίζει εκατοντάδες ζωές) ενώ διακωμωδεί τις πολύ γραφικές δημόσιες εμφανίσεις του σαν ποδοσφαιριστής ή σαν αδέξιος αναβάτης αλόγου.
Αμέσως μετά την προβολή του βίντεο, ο Γερμανός πρεσβευτής στην Άγκυρα Mardin Erdmann κλήθηκε εσπευσμένα στο Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου… να δώσει «πειστικές» εξηγήσεις!
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
