κορφές του Κισσάβου εισπράττοντας τον δικό του χαρακτήρα και χρώμα την δική του μυρωδιά και ήχο.
Με θλίψη αφήσαμε πίσω μας στην άκρη του διάσελου το εγκαταλελειμμένο κτίσμα, του ΟΤΕ έρμαιο στις διαθέσεις του καιρού. Αυτό το γκρίζο σκέλεθρο που θα μπορούσε σήμερα να είναι τόπος καταφυγής αλλά και κάτι παραπάνω.
Ο πάγος σκέπασε τους φαγωμένους τοίχους, τις σκουριασμένες σιδεριές, τις γκρεμισμένες σκάλες. Μάγος ο χιονιάς μεταμόρφωσε το ταπεινό ερείπιο σε αστραφτερό παλάτι. Και μόνο για αυτό το θαύμα άξιζε τον κόπο να φτάσουμε ως εδώ
