BY ΝΊΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΆΚΗΣ · ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 5, 2015
Αυτό το κείμενο παρουσιάζεται γιατί μετά από τόσα χρόνια έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί δεν έχουν ακόμα καταλάβει τι είναι το ΔΝΤ, η Τρόικα και ποια είναι η σχέση μας με αυτά.
Γι” αυτό αξίζει να δούμε πως ένας δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Ernst Wolff, ο οποίος πρόσφατα έχει γράψει το βιβλίο, «Weltmacht IWF, Chronik eines Raubzugs», με θέμα την τραπεζική μαφία, αναλύει με απλό τρόπο τον πραγματικό ρόλο του ΔΝΤ και της περίφημης Τρόικας, καθώς και ποιοι μας παρέδωσαν σε αυτούς.
Είναι αλήθεια ότι το σύστημα μετά από χρόνια συστηματικής πλύσεως εγκεφάλου από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, έχει καταφέρει να αδρανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα αντίληψης των πολιτών. Ο τρόπος μετάδοσης των γεγονότων με μια ακατάσχετη συνεχή ροή πληροφοριών, κατορθώνει να αφήνει τελείως απληροφόρητο τον κόσμο και τον καθιστά ανίκανο να κατανοεί τις εξελίξεις που τον αφορούν άμεσα. Για να καταλάβουμε πως λειτουργεί όλο αυτό το σύστημα απενεργοποίησης των αντανακλαστικών ενός λαού, θα εξετάσουμε μια φανταστική, αλλά τόσο πραγματική περίπτωση.
Η Τρόικα το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των τραπεζών της, εκμεταλλευόμενη τα χρήματα και τις καταθέσεις των απλών πολιτών. Ο μηχανισμός εκμετάλλευσης των αποταμιεύσεων και της οικονομικής δραστηριότητας καταληστεύοντας τους λαούς, είναι σκόπιμα πολύπλοκος. Για να καταλάβουμε πως εξαπατά η Τρόικα μέσω των τραπεζών, θα παρουσιάσουμε μια απλή ιστορία όπως την παρουσίασε ο Ernst Wolff.
Πάμε σε μια μικρή πόλη. Η πόλη αυτή χρειάζεται ένα καινούργιο Δημαρχείο. Ας υποθέσουμε ότι αυτό κοστίζει 100.000 δολάρια. Το πρώτο βήμα είναι να αναλάβει ένας κυβερνητικός αξιωματούχος, στην περίπτωση αυτή ο δήμαρχος, να φέρει σε πέρας το έργο. Ο δήμαρχος σαν πρώτη κίνηση πηγαίνει στην τράπεζα και ζητάει ένα δάνειο 50.000 σαν συμπλήρωμα στις δικές του 50.000 για να κτιστεί το δημαρχείο. Η τράπεζα εγκρίνει το δάνειο και ο δήμαρχος απευθύνεται τότε σε έναν εργολάβο που θα αναλάβει την οικοδόμηση του δημαρχείου. Ο δήμαρχος τότε συμφεροντολογικά σκεφτόμενος, συνεννοείται με τον εργολάβο να πάρουν και οι δύο από το συνολικό ποσό «δώρο», 20.000 έκαστος . Στη συνέχεια ο δήμαρχος για να καλύψει το ποσό της κομπίνας, δηλώνει στο δημοτικό συμβούλιο ότι εκ των πραγμάτων δεν θα φτάσουν τα λεφτά και θα χρειαστεί καινούργιο δάνειο, περίπου άλλες 50.000, σύνολο τώρα 150.000.
Η πρώτη τράπεζα όμως αρνείται να χορηγήσει νέο δάνειο. Αυτοί τότε πάνε σε μια άλλη τράπεζα αλλά και εκεί τους αρνούνται να τους χορηγήσουν άλλο δάνειο. Τότε και οι δύο, δήμαρχος και εργολάβος, αφού απερρίφθησαν οι αιτήσεις τους για νέο δάνειο απευθύνονται στο ΔΝΤ, δηλαδή στην ουσία στην Τρόικα. Η Τρόικα άλλο που δεν ήθελε. Αμέσως δέχεται να χορηγήσει το δάνειο δηλώνοντας τα εξής : «Και φυσικά θα σας δώσουμε το δάνειο υπό έναν όρο: θα σας στείλουμε για κάποιο έλεγχο τρία δικά μας άτομα». Αυτά τα τρία άτομα, θα πάνε στην πόλη του δημάρχου και αφού εξετάσουν την κατάσταση επί τόπου, θα εκθέσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις χορηγήσεως του δανείου.
Αφού λοιπόν έφτασαν οι Τροικανοί και έκαναν έναν πρώτο έλεγχο πάνε στον δήμαρχο και στον εργολάβο και τους εκθέτουν τις απαιτήσεις τους δηλώνοντας : «Έχετε μια λαϊκή αγορά μια φορά την εβδομάδα. Στην λαϊκή αυτή υπάρχουν εγκατεστημένοι με σχετική άδεια του δημάρχου πάγκοι πωλήσεως. Από εδώ και πέρα τον έναν από αυτούς τους πάγκουςν θα τον δώσετε σε μια δική μας αμερικανική εταιρία τροφίμων!»
Αυτή ήταν η πρώτη απαίτηση τους. Η δεύτερη απαίτηση τους ήταν η εξής : «Έχετε μια μικρή τράπεζα που διαχειρίζεται τα χρήματα σας. Από εδώ και πέρα θα ανοίξει η δική μας Goldman Sachs, μια μικρή τράπεζα στην πόλη σας». Έτσι η Goldman Sachs ανοίγει μια τράπεζα εκεί. «Και το τρίτο που θέλουμε είναι», δήλωσαν οι Τορικανοί, «κοιτάξτε, υπάρχει και μια πηγή μέσα στην πόλη σας από όπου παίρνετε όλοι νερό. Από εδώ και πέρα η πηγή γίνεται δικιά μας γιατί θα την ιδιωτικοποιήσουμε».
Αφού έγιναν όλα όπως ήθελαν τους είπαν τα εξής : «Για να μην φανεί ότι εμείς σας εκμεταλλευόμαστε κάντε ένα έγγραφο, μια επιστολή στην οποία θα δηλώνετε ότι εσείς μας προσφέρετε αυτά τα τρία πράγματα, έτσι δεν θα φανούμε εμείς αδίστακτοι μπροστά στο λαό σας». Ο διεφθαρμένος δήμαρχος και ο διεφθαρμένος εργολάβος, γράφουν αυτό το έγγραφο με το οποίο μεταβιβάζουν ελεύθερα στην Τρόικα, α) την λαϊκή αγορά της πόλης, β) την μοναδική πηγή της και, γ) την άδεια να ανοίξει μια μικρή τράπεζα η Goldmann Sachs.
Και πράγματι η Goldmann Sachs ανοίγει την τράπεζα της. Σύντομα, καθώς προσφέρει καλύτερα επιτόκια, διαλύει και κλείνει την μικρή εγχώρια τράπεζα που εξυπηρετούσε επί χρόνια τους κατοίκους της μικρής πόλης. Με αυτόν τον τρόπο η Goldmann Sachs έβαλε «χέρι» σε όλο το τοπικό οικονομικό σύστημα.
Όσον αφορά την λαϊκή αγορά, εκεί όπως είπαμε θα άνοιγε πάγκο πωλήσεων μια μεγάλη αμερικανική εταιρία για να προσφέρει τα προϊόντα της. Αυτή η εταιρία θα προσφέρει π.χ. το κοτόπουλο στο 1/10 της τιμής από τους άλλους. Οι παραγωγοί όλης της περιοχής μην αντέχοντας τον ανταγωνισμό γρήγορα χρεοκοπούν. Τότε οι μεγαλοεπιχειρηματίες της αμερικανικής εταιρίας, κυρίαρχοι πλέον στην αγορά, μπορούν όποτε θέλουν να ανεβάσουν τις τιμές τους αφού δεν υπάρχουν ανταγωνιστές. Και έτσι καταλήγουν όλοι να εξαρτώνται εντελώς από την αμερικανική αλυσίδα τροφίμων. Έτσι έγινε και με την Αφρική. Η Αφρική κάποτε μπορούσε να συντηρήσει το λαό της μόνη της. Είχε δική της παραγωγή με τα λαχανικά της και τα πτηνά της και τώρα εξαρτάται 100% από εισαγωγές προϊόντων και εισαγωγές ψαριών.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην μικρή πόλη και στην μοναδική της πηγή από όπου όλοι οι κάτοικοι έπαιρναν το νερό τους. Μια μέρα ανακαλύπτουν ότι κάποιος σφράγισε τη πηγή με μια ταμπέλα να λέει ότι : «Όποιος θέλει νερό από εδώ και πέρα θα το αγοράζει από το μαγαζί μας» . Εκεί θα υποχρεώνονται πλέον να πηγαίνουν να αγοράσουν το νερό τους σε μπουκάλια που κάποτε το είχαν δωρεάν.
Έτσι λειτουργεί το ΔΝΤ και η Τρόικα. Είναι μια στυγνή τρομοκρατία! Είναι μια παγκόσμια απάτη πέρα για πέρα. Είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες πάνω στον πλανήτη. Αλλά έχει ανθρώπους που συνδιαλεγονται μαζί του γι’ αυτό και υπάρχει.
Αυτή η μικρή και απλή ιστορία ίσως μας έδωσε να καταλάβουμε πως και ποιοι έφεραν αυτή την χώρα στο σημερινό χάλι. Να καταλάβουμε πως κινήθηκαν κάποιοι «δήμαρχοι», κάποιοι «εργολάβοι» και κάποιοι «σύμβουλοι», αλλά…και εμείς οι ίδιοι, που ελπίζαμε μέσω αυτών να βολευτούμε εμείς και τα παιδιά μας.
Πολίτες που ξεπουλιούνται και χώρα ξεπουλημένη δεν έχει κανένα μέλλον! Τι δεν καταλαβαίνετε ;
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγρφέας-Τουρκολόγος
