Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η κατάρα της δυσφήμησης της χώρας είναι παλιά. Κάτι που στο παρελθόν εθεωρείτο αδιανόητο και έγκλημα καθοσιώσεως – να κατηγορείς δηλαδή το ίδιο σου το σπίτι, παραβιάζοντας το αρχαίο ρητό «τα εν οίκω μη εν δήμω» - σήμερα έφθασε να θεωρείται «φυσιολογικό» - και μάλιστα μη επιδεχόμενο κριτικής.
Έχει φανεί άλλωστε ότι η κυβέρνηση δεν ανέχεται την παραμικρή κριτική, παραπέμποντας συνεχώς στο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα (που κατά τη γνώμη της ξεπλένει τα πάντα).
Έτσι, ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι μπορεί να πηγαίνει σε σύναξη Αμερικανών επενδυτών υπό τον Κλίντον, να μην τους προτείνει τίποτε το συγκεκριμένο και από πάνω να τους λέει ότι είμαστε μια διεφθαρμένη χώρα, όπου ο επενδυτής πρέπει να δίνει λεφτά κάτω από το τραπέζι.
Υπάρχει περίπτωση να πατήσει το πόδι του κανείς;
Όχι, βέβαια. Αλλά ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν θεωρούν ότι μπορούν να το κάνουν χωρίς να δέχονται την οποιαδήποτε κριτική.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Τσίπρας δυσφημεί την ίδια του τη χώρα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, μόλις είχε αναλάβει και υποδέχθηκε τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ Άνχελ Γκουρία, μη διστάζοντας να προσβάλει και τον μεξικανικής καταγωγής προσκεκλημένο του, όταν είπε πως η Ελλάδα μόνο με το Μεξικό μπορεί να συγκριθεί στα φαινόμενα διαφθοράς!
(Άσχετο με το θέμα, αλλά να το θυμίσουμε κι’ αυτό: Σ’ εκείνη τη συνάντηση, ο κ. Τσίπρας είχε πει πως η συνεργασία της χώρας μας με τον ΟΟΣΑ… δεν θα γίνει μέσω της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, αλλά… με βάση την εντολή του ελληνικού λαού που δόθηκε στις εκλογές – του Ιανουαρίου, έτσι; - και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Τώρα, η εργαλειοθήκη ήλθε μέσω του τρίτου μνημονίου)!
Τον Οκτώβριο του 2012, ο κ. Τσίπρας είχε και πάλι δυσφημήσει τη χώρα μας με συνέντευξή του στο Ρόιτερ’ς.
Όπως είπε, «ηΕλλάδα είναι ήδη μια χρεοκοπημένη χώρα. Δεν έχουν ακόμα χρεοκοπήσει οι τράπεζές της διότι αν χρεοκοπήσουν οι ελληνικές τράπεζες θα απειληθεί με χρεοκοπία συνολικά το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Και οι ελληνικές τράπεζες είναι ζόμπι. Δεν είναι πραγματικές τράπεζες». Και πρόσθεσε:
«Με αφορμή την κουβέντα μας για τις ελληνικές τράπεζες θα ήθελα να σας πω το έξης. Στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα έχει πολύ μεγάλες διάφορες με το σύστημα στην υπόλοιπη Ευρώπη, όσον αφορά στη λειτουργία της Δημοκρατίας. Στην Ελλάδα δεν κυβερνούν στην πραγματικότητα τα πολιτικά κόμματα που βρίσκονται στην κυβέρνηση. Στην Ελλάδα την πραγματική εξουσία έχει μια χρεοκοπημένη τραπεζοκρατία, σε συνεργασία με ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και με τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν. Σε πολλές ομιλίες μου έχω αναφερθεί σε ένα τρίγωνο της αμαρτίας. Από τη μια άκρη του τριγώνου είναι αυτοί οι πολιτικοί και αυτά τα κόμματα τα όποια μας κυβερνάνε τα τελευταία χρόνια, τα κόμματα του Μνημονίου. Στην άλλη άκρη του τριγώνου είναι οι χρεοκοπημένες τράπεζες των οποίων οι ιδιοκτήτες, οι τραπεζίτες δεν έχουν βάλει ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους για να τις ανακεφαλαιοποιήσουν αλλά έχουν δεχτεί τα τελευταία τρία χρόνια πάνω από 200 δις δημοσίου χρήματος σε ρευστό και εγγυήσεις που το πληρώνουν σε χρέος οι έλληνες φορολογούμενοι. Στην άλλη πλευρά του τριγώνου είναι τα ΜΜΕ, τα υπερχρεωμένα ΜΜΕ που παρά το γεγονός ότι έχουν τεράστια χρέη στις τράπεζες παραμένουν ζωντανά ενώ όλες οι άλλες επιχειρήσεις με παρόμοια χρέη έχουν κλείσει. Διότι συνεχίζουν να παίρνουν δάνεια από τις χρεοκοπημένες τράπεζες και να παραμένουν ζωντανά και αυτά με τη σειρά τους στηρίζουν με νύχια και με δόντια αυτό το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Κι έτσι κλείνει ο κύκλος του τριγώνου της αμαρτίας.
Σας θυμίζω άλλωστε ότι κι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα μετά την υπόθεση Siemens ήταν η εξαγορά μιας υγιούς δημόσιας τράπεζας από μια χρεοκοπημένη ιδιωτική τράπεζα η εξαγορά της Αγροτικής τράπεζας από την τράπεζα Πειραιώς, ένα γεγονός το οποίο όλα τα ελληνικά ΜΜΕ απέκρυψαν και υπήρξε μονάχα το δικό σας πρακτορείο που ανέδειξε το σκάνδαλο και μάλιστα απειληθήκατε και δικαστικά. Ένα μεγάλο ερώτημα βεβαίως είναι αν η δικαιοσύνη λειτουργεί για την αποκάλυψη της αλήθειας ή λειτουργεί για να προστατεύει τους ισχυρούς».
Όλα αυτά από το Παρίσι, όπου στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο κ. Τσίπρας δεν δίστασε να μιλήσει για τη «μαφία της οικονομικής, επιχειρηματικής, μιντιακής ολιγαρχίας σε συνεργασία με το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα»!
Είχε βέβαια καλούς δασκάλους. Εκείνη ακριβώς την περίοδο, σε συνέντευξή του στον «Γκάρντιαν», ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου είχε μιλήσει για ένα «διαλυμένο και διεφθαρμένο σύστημα».
Τον Ιανουάριο του 2013, από το Βερολίνο, μιλώντας στο Ίδρυμα «Ρόζα Λούξεμπουργκ», ο κ. Τσίπρας, αφού είπε ότι «τα χρήματα των Γερμανών φορολογούμενων πήγαν στις τσέπες τραπεζιτών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ελλάδας» - οπότε καλό είναι να μην μας τα δίνουν, δήλωσε:
«Η Ελλάδα μετεωρίζεται σήμερα ανάμεσα στη διαφθορά και τη φτώχεια. Και η πολιτική των κυβερνήσεων και της τρόικα, ήταν να σώσουν στο συρτάρι τη λίστα με τους φοροφυγάδες και να υπερφορολογήσουν τα φτωχά και μεσαία στρώματα. Υπερφορολογούν εκείνους που τους έχουν μειώσει τα εισοδήματα δυο και τρεις φορές. Είναι χαρακτηριστικό: Αύξησαν από τον Οκτώβρη τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 40%». (Τώρα, βέβαια, αυξάνει ο ίδιος όλους τους φόρους, αλλά οι αριστεροί φόροι είναι προφανώς… καλοί φόροι!)
Και συνέχισε ο κ. Τσίπρας:
«Τα σκάνδαλα της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς δεν ήταν η εξαίρεση αλλά ο κανόνας ενός συστήματος κλεπτοκρατίας που οδήγησε στη χρεοκοπία.
Η λίστα Λαγκάρντ με τους Έλληνες ολιγάρχες, τραπεζίτες και μιντιάρχες, δεν κρύφτηκε τυχαία από το διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό προσωπικό. Ούτε η Ευρωπαϊκή ηγεσία, άφησε τυχαία ανεξέλεγκτη την ελληνική πολιτική ηγεσία να προστατεύει τους εκλεκτούς της. Αυτή η αβλεψία ήταν το αντίδωρο αλλά και το εργαλείο χειραγώγησης ταυτόχρονα.
• Το σκάνδαλο με τις μίζες της Siemens έκλεισε πριν καλά-καλά ανοίξει. Η κατάθεση Χριστοφοράκου παραμένει στα συρτάρια ασφαλείας της γερμανικής δικαιοσύνης. Δεν μπορεί να αξιοποιηθεί για την απόδοση δικαιοσύνης.
• Η λίστα των Ελλήνων καταθετών στις γερμανικές τράπεζες παραμένει στη Γερμανία. Κρυφή.
• Η λίστα των Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC της Γενεύης παρέμενε επί δύο χρόνια στα συρτάρια δύο διαδοχικών υπουργών Οικονομικών. Των κυρίων Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου».
«Να λοιπόν», κατέληξε, «γιατί ποτέ η Ελληνική πλευρά δε διαπραγματεύτηκε στα σοβαρά τους όρους και τους στόχους του μνημονίου. Απλά επικύρωνε αποφάσεις».
(Σήμερα, καθώς τίποτε από όσα κατήγγελλε δεν έγινε, προφανώς μπορούμε να συμπεράνουμε ότι για τους ίδιους λόγους και ο ίδιος δεν τα κατάφερε στη διαπραγμάτευση και έφερε το τρίτο μνημόνιο).
Στα τέλη Ιανουαρίου 2013, πάλι ευρισκόμενος στις ΗΠΑ και σε συνέντευξή του προς τον δημοσιογράφο Μπρετ Στίβενς της Ουόλ Στρητ Τζέρναλ, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στα φακελάκια στον τομέα της υγείας. Αναφέρει το δημοσίευμα, που μεταφέρει τη συνομιλία του κ. Τσίπρα με τον δημοσιογράφο:
«Γιατί σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, προκειμένου να εγχειριστούν, οι ασθενείς πρέπει να δίνουν φακελάκι στους γιατρούς, αναρωτιέται ο κ. Τσίπρας. Διότι, όπως εξηγεί ο ίδιος, «το κράτος δίνει χαμηλούς μισθούς στους γιατρούς, νομίζοντας ότι είναι απολύτως φυσικό γι’ αυτούς να συμπληρώνουν τους μισθούς τους» αποδεχόμενοι φακελάκια»!
Την 1η Φεβρουαρίου 2013, σε άρθρο του στην γαλλική εφημερίδα «Μοντ Ντιπλοματίκ», ο κ. Τσίπρας φρόντισε να υπενθυμίσει (μπας και το είχε ξεχάσει κανείς» ότι σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της «Διεθνούς Διαφάνειας» για το 2012, «η Ελλάδα είναι η πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης».
Οι δάσκαλοι του κ. Τσίπρα
Αλλά, όπως είπαμε, είχε καλούς δασκάλους. Τον Αύγουστο του 2011, ο κ. Παπακωνσταντίνου, πάλι σε συνέντευξή του στον «Γκάρντιαν», είχε δηλώσει πως στην Ελλάδα η φοροδιαφυγή είναι «τόσο παλιά όσο και τα βουνά» και «θεωρείται απ’ όλους το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας».
Όλοι θυμούνται τον σάλο που ξέσπασε τον Οκτώβριο του 2010, όταν ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, επικεφαλής τότε του Eurogroup, είχε αποκαλύψει στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, πως ο κ. Παπανδρέου του είχε πει «κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα».
Τότε, είχε καταβληθεί προσπάθεια να μην αποδοθεί η φράση στον κ. Παπανδρέου, αλλά στον προκάτοχό του κ. Καραμανλή ή ότι υπήρξε λάθος διατύπωση εκ μέρους του Γαλλικού Πρακτορείου. Αλλά η δημοσιογράφος των Τάιμς της Ιρλανδίας, Λάρα Μάρλοου, που ήταν παρούσα στην συνέντευξη Τύπου του κ. Γιουνκέρ, ανέφερε τι ακριβώς ειπώθηκε επί λέξει:
«Τρία ή τέσσερα χρόνια πριν γνώριζα ότι ένα από τα κυριότερα ελληνικά χαρακτηριστικά ήταν η διαφθορά [...] Τώρα ο Έλληνας πρωθυπουργός λέγει, «κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα». Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί εάν η Ελλάδα είχε συμπεριφερθεί με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο εδώ και δεκαετίες». (Αυτό το «τώρα», προφανώς έλυσε όλες τις απορίες…)
Και δεν ήταν μόνο αυτά.
Τον Φεβρουάριο του 2010, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Σπήγκελ», υπό τον τίτλο «Δεν είμαι Σίσυφος, αλλά Οδυσσέας», ο κ. Παπανδρέου δήλωσε: «Σε περσινή του έρευνα ο ΟΟΣΑ χαρακτήρισε τα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία εξαιρετικά διεφθαρμένα. Διαπίστωσε ότι θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε το 30% των δαπανών, κι αυτό είναι τεράστιο ποσό. Τα νοσοκομεία είχαν πέρσι έλλειμμα 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Φανταστείτε πόσο απίστευτα μεγάλο ποσό μπορούμε να γλιτώσουμε και μόνο με το να εγκαταστήσουμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στις κλινικές, δεδομένου ότι μέχρι τώρα υπάρχει ανεπαρκής έλεγχος στις προμήθειες φαρμάκων και υλικού. Στη Γερμανία μια ενδοστεφανιαία πρόθεση για εγχείρηση καρδιάς κοστίζει γύρω στα 500 ευρώ, ενώ σε μας μεταξύ 2000 και 2500 ευρώ. Και γι’ αυτό φταίει η διαφθορά». (Όπως βλέπετε, τα ίδια επανέλαβε αργότερα και ο κ. Τσίπρας).
Και επίσης: «Δυστυχώς, η διαφθορά είναι πολύ διαδεδομένη στις Αρχές και στις δημόσιες επιχειρήσεις. Το πολιτικό μας σύστημα υποθάλπει την ευνοιοκρατία και τη σπατάλη. Αυτό έχει υποσκάψει το κράτος δικαίου και την εμπιστοσύνη στη λειτουργία της πολιτείας. Μία από τις συνέπειες είναι και το να μην πληρώνουν πολλοί πολίτες τους φόρους τους».
«Έχουμε πολύ μεγάλη διαφθορά και πελατειακές σχέσεις στην πολιτική, είχε επίσης πει ο κ. Παπανδρέου, τον Αύγουστο του 2010, σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του Εκόνομιστ.
Τον Μάρτιο του 2010, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Φρανγκφούρτερ Αλγκεμάινε», ο κ. Παπανδρέου είπε: Εμφάνιση περισσότερων αποτελεσμάτων από τις τελευταίες 24 ώρες «Μια αιτία, για το ότι δεν είμαστε ανταγωνιστικοί είναι η τεράστια γραφειοκρατία και το ότι υπάρχει διαφθορά στο δημόσιο τομέα».
Τον Ιούνιο του 2008, κατά την ομιλία του στην Εαρινή Σύνοδο του Διεθνούς Ινστιτούτου Οικονομίας, διακήρυσσε πως τα προβλήματα της Ελλάδας είναι η γραφειοκρατία και η διαφθορά. Τα έλεγε αυτά σε μελλοντικούς επενδυτές και συμβούλους δανειστών! (Όπως ακριβώς και προσφάτως ο κ. Τσίπρας).
Τα ίδια έλεγε ο κ. Παπανδρέου και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τον Δεκέμβριο του 2008, σε συνέντευξή του στο “France 24”, μιλούσε ακριβώς για «διεφθαρμένη κυβέρνηση»: «Η διαφθορά, καταρχήν, είναι εξαιρετικά συχνό φαινόμενο σε πολλές κυβερνήσεις. Το ερώτημα είναι αν έχουμε υποθέσεις διαφθοράς, ή διεφθαρμένη κυβέρνηση. Δυστυχώς, σήμερα, ο τρόπος χειρισμού των φαινομένων διαφθοράς οδηγεί τον λαό στο συμπέρασμα, ότι η κυβέρνηση είναι διεφθαρμένη και ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα φαινόμενα».
Τον Μάιο του 2009, ο κ. Παπανδρέου έγραψε στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ άρθρο για την διαφθορά, όπου, καταλογίζοντας ευθύνες σε όλους, παρουσίαζε την χώρα ως την πλέον διεφθαρμένη του κόσμου.
Επίσης τον Μάιο του 2009, κατά την ομιλία του στους φοιτητές του LSE (London School of Economics), κατήγγειλε την Ελλάδα ως χώρα των ανισοτήτων, οι οποίες προκαλούνται από την εκτεταμένη διαφθορά.
Τον Απρίλιο του 2010, κατά την ομιλία του στο Συνέδριο της Διεθνούς Διαφάνειας, ο κ. Παπανδρέου είπε από το βήμα ότι η διαφθορά και η σπατάλη μας οδήγησαν στην κρίση.
Πέντε χρόνια διαρκεί η δυσφήμηση και ο διεθνής διασυρμός της χώρας.
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν πατάει κανείς το πόδι του εδώ…
