Ιστορίες για να γελάς και να κλαις. Ιστορίες που τις έχουμε πληρώσει ή θα τις πληρώσουμε πολύ ακριβά μα πάνω από όλα ιστορίες που δείχνουν ότι ξέρουμε τι φταίει αλλά δεν θέλουμε να το διορθώσουμε
Μπορεί ένα κράτος να αδυνατεί να γκρεμίσει εδώ και 28 χρόνια έναν παράνομα χτισμένο τοίχο, ακόμη και αν έχει καταδικαστεί για αυτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Μπορεί ένα κράτος να επαναπροσλαμβάνει μέσα στην κρίση εργαζόμενους που προσελήφθησαν παράνομα και δεν έχουν καμία ειδικότητα; Η απάντηση – και όσα άλλα θα διαβάσετε πιο κάτω – είναι «ναι, μπορεί» γιατί είναι το ελληνικό κράτος, κομμάτι του οποίου είμαστε όλοι εμείς που είτε με την ανοχή μας, είτε με την αδιαφορία μας επιτρέπουμε να γίνονται «τέρατα» που δεν επιτρέπονται σε καμία ευνομούμενη χώρα.
Πολεοδομία
1. Από το 1987 μία γυναίκα στην Φολέγανδρο διεκδικεί το δίκαιο της καθώς είδε μέσα σε μια ημέρα να ορθώνεται μπροστά της ένας παράνομος τοίχος που της «έκοβε» την θέα προς το Αιγαίο.. Η γυναίκα αυτή έχει δικαιωθεί, σε όποιο δικαστήριο και αν πήγε, ακόμη και στο Ευρωπαϊκό, και η χώρα μας έχει πληρώσει έως σήμερα πρόστιμα ύψους 100.000 ευρώ. Μπορεί δύο χρόνια αργότερα το Τείχος του Βερολίνου να κατέρρεε όμως ο τείχος στην Φολέγανδρο υψώνει ακόμη το ανάστημα του καθώς η Ελλάδα δεν διαθέτει μηχανισμό κατεδάφισης. Θα πρέπει να προκηρυχθεί διαγωνισμός για μηχανικό ο οποίος θα πρέπει να πάει στην Φολέγανδρο να πραγματοποιήσει την κατεδάφιση. Μέχρι σήμερα αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό. Ελπίζουμε – και για να μην επικρατεί πάντοτε ο νόμος της ζούγκλας αλλά και για να γλυτώσουμε ένα ακόμη πρόστιμο – ένας μηχανικός να αναλάβει προσωπικά την υπόθεση. Η ιστορία σίγουρα του κρατάει μία θέση στις σελίδες της...
2. Στην Πάργα είχε χτιστεί παρανόμως ένα WC 1,5x1,5 μέτρα. Για να το διασώσουν οι ιδιοκτήτες του κάθε φορά που έρχονταν το συνεργείο κατεδάφισης – είχαν την εσωτερική πληροφόρηση από την τοπική πολεοδομία - κλείδωναν μέσα μία γιαγιά. Η κατεδάφιση ματαιώνονταν – το WC φέρεται να έχει σωθεί έως σήμερα – όμως η κάθε επίσκεψη του συνεργείου μας έχει στοιχίσει 5.000 ευρώ.
3. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες, πριν τις εκλογές του 2009 αλλά και κατά την προεκλογική περίοδο το προσωπικό του τραμ και του Μετρό εκτινάχθηκε κατά 250% καθώς υπήρξαν αθρόες προσλήψεις από συγκεκριμένο πολιτικό γραφείο. Το μόνο προσόν που εμφάνιζαν οι υποψήφιοι εργαζόμενοι, σχεδόν στο σύνολο τους άσχετοι με το αντικείμενο (νοικοκυρές, μάγειροι, μουσικοί κ.α.), ήταν η σχέση τους με τον συγκεκριμένο υπουργό. Η πρόσληψη γινόταν εκείνο το διάστημα στην προοπτική επέκτασης του μετρό όπου θα ήταν και η αφορμή για εκπαίδευση τους σε ειδικότητες. Με νόμο που πέρασε λίγο πριν από τις τελευταίες εκλογές οι εργαζόμενοι αυτοί οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί ξεκίνησαν να επαναπροσλαμβάνονται.
Δημόσια Έργα
4. Έργο για την παράκαμψη της Σπάρτης, της τάξης των 8 χιλιομέτρων έχει φθάσει σε κόστος που ξεπερνάει τα 17 εκατομμύρια ευρώ και ακόμη και σήμερα ανολοκλήρωτο φιλοδοξεί να ενταχθεί στο νέο ΕΣΠΑ για περαιτέρω χρηματοδότηση. Ο δρόμος αν και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ παρελήφθη από το Δημόσιο και ο εργολάβος – ο οποίος στην συνέχεια πτώχευσε - εξοφλήθηκε κανονικότατα. Όταν άρχισαν να ερευνάται η υπόθεση οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Πολεοδομίας που ενέκριναν την παράδοση του έργου μετατέθηκαν. Κάθε φορά που ασκούνταν δίωξη εναντίον τους μεταφέρονταν συνεχώς σε διαφορετικό φορέα, όπου ξεκινούσε νέα δίωξη και ούτω καθεξής. Το συγκεκριμένο θέμα έχει φτάσει στην Κομισιόν και για άλλη μία φορά – για να καλύψουμε κάποιους ασυνείδητους υπαλλήλους της Πολεοδομίας – ετοιμαζόμαστε να βάλουμε το χέρι στην τσέπη.
5. Στην Φθιώτιδα δημιουργήθηκε σήραγγα 700 μέτρων η οποία στην συνέχεια εγκαταλείφθηκε καθώς ανακάλυψαν ότι ήταν σε λάθος σημείο. Στον εργολάβο του έργου έχει καταλογισθεί πρόστιμο ύψους 11 εκατ. ευρώ. Η περίπτωση εκκρεμεί στην δικαιοσύνη.
6. Το 2013 μπαίνουν οι τίτλοι τέλους στο αμαρτωλό Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας. Στην υπηρεσία αυτή αρκετοί υπάλληλοι πήγαιναν όποτε ήθελαν, κατάφερναν όμως να εμφανίζουν υπερωριακή απασχόληση. Παράλληλα το Τ.Ε.Ο. το οποίο είχε έσοδα από δύο διόδια με σκοπό την συντήρηση του οδικού δικτύου χρησιμοποιούσε τα έσοδα αυτά για άλλους σκοπούς: την επίπλωση γραφείων, αγορά ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, την τοποθέτηση ψηφιακής τηλεόρασης κ.α.. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νομικός σύμβουλος του Τ.Ε.Ο ήταν ένας υπερήλικας 93 ετών, ο οποίος είχε διορισθεί με τα προνόμια του παλαιού πολεμιστή. Ο ίδιος φυσικά δεν εμφανιζόταν ποτέ – έπαιρνε όμως τον μισθό με τις προσαυξήσεις – έστελνε όμως την κόρη του να τον καλύπτει σε ότι μπορεί να προέκυπτε.
7. Ο Δήμος Άνω Λιοσίων είχε λάβει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ. Τα χρήματα αυτά βρέθηκαν την επομένη στον προσωπικό λογαριασμό του δημάρχου (σ.σ. έχει αποβιώσει) σε τράπεζα στην Ελβετία. Όταν ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιτζής ρώτησε τον δήμαρχο γιατί κατέθεσε τα χρήματα στην Ελβετία, έλαβε την αποστομωτική απάντηση: «Γιατί είχε καλύτερο επιτόκιο».
Tέχνη – Πολιτισμός
8. Στην Εθνική Πινακοθήκη, στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ετοίμαζαν μία έκθεση για την Ελληνική Αναγέννηση στην Ιταλία. Οι ασφάλειες των έργων, οι μεταφορές και άλλες δαπάνες – αν και η έκθεση προετοιμάζονταν χρόνια – έγιναν την τελευταία στιγμή υπό την μορφή του κατεπείγοντος και χωρίς διαγωνισμό, σε τιμές πολύ πάνω από αυτές που κινείται η αγορά.
Κοινωφελή Ιδρύματα
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
