Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Σύμφωνα με όσα προπαγανδίζονται εδώ και λίγο καιρό – εν μέσω ασφυξίας και αδιεξόδου – είναι πως ο ελληνικός λαός έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ την εντολή να διαπραγματευτεί σκληρά.
Μάλιστα. Ωστόσο, όταν ο ελληνικός λαός έδινε αυτή την εντολή, θεωρούσε αρκετό να γίνει μια «σκληρή διαπραγμάτευση» χωρίς να ενδιαφέρεται αν αυτή θα καταλήξει κάπου, σε κάποια καλύτερη εξέλιξη;
Έδωσε δηλαδή απλώς ο λαός εντολή για μια «διαπραγμάτευση για την διαπραγμάτευση» ή προσδοκούσε αυτή να καταλήξει σε μια καλύτερη συμφωνία;
Είναι αδιανόητο να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να έχει συμβεί κάτι τέτοιο.
Αυτό που βλέπουμε, όμως, τώρα είναι ότι τελικά αυτό ακριβώς έχει συμβεί:
Επί τέσσερις μήνες διεξάγονται κάποιες συζητήσεις, γίνονται δηλώσεις, υπογράφονται συμφωνίες στο Eurogroup, οργανώνονται αναρίθμητες συναντήσεις του υπουργού των Οικονομικών με τους ομολόγους του και την κ. Λαγκάρντ, άλλες συναντήσεις και τηλεδιασκέψεις του κ. Τσίπρα με τους Ευρωπαίους ηγέτες – κυρίως με την κ. Μέρκελ, την
οποία έχει συναντήσει ήδη τουλάχιστον τέσσερις φορές, έχει κάνει μαζί της τουλάχιστον δύο τηλεδιασκέψεις και μιλά μαζί της συνεχώς στο τηλέφωνο.
οποία έχει συναντήσει ήδη τουλάχιστον τέσσερις φορές, έχει κάνει μαζί της τουλάχιστον δύο τηλεδιασκέψεις και μιλά μαζί της συνεχώς στο τηλέφωνο.
Το αποτέλεσμα μέχρι στιγμής είναι μηδέν εις το πηλίκον!
Το μόνο που μας έμεινε ήταν τα βαφτίσια, οι επικοινωνιακού τύπου δηλαδή ονοματοδοσίες σε όσα ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα καταργήσει.
Πέραν τούτου, ουδέν. Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή πρόοδος.
Και αν κανείς διαφωνεί, δεν έχει παρά να διαβάσει τις δηλώσεις του εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών κ. Γιέγκερ, ο οποίος την περασμένη Δευτέρα – μετά από όλες αυτές τις δήθεν πολιτικού επιπέδου επαφές – δήλωσε:
«Κινούμαστε στο πλαίσιο ενός υπάρχοντος προγράμματος και της δήλωσης του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου». Και πρόσθεσε ότι τα στοιχεία που πρέπει να περιέχει η ελληνική πρόταση περιλαμβάνονται στην ενδιάμεση έκθεση των Θεσμών του περασμένου Δεκεμβρίου.
«Υπάρχουν δεκαπέντε σημεία και σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινείται μια συνολική λύση», είπε και αναφέρθηκε στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στο συνταξιοδοτικό, όπου πρέπει να μην υπάρχει έλλειμμα στην αγορά εργασίας, στον δημόσιο τομέα και στις ιδιωτικοποιήσεις.
Με λίγα λόγια, τέσσερις μήνες «σκληρής διαπραγμάτευσης» και όχι μόνο δεν έχει γίνει το παραμικρό βήμα, αλλά παραμένουμε στον Δεκέμβριο του 2014.
Με το υπάρχον πρόγραμμα (που ο ΣΥΡΙΖΑ παρέτεινε), με την προ των εκλογών έκθεση της τρόικας και με την υποχρέωση για ολοκλήρωση της 5ης Αξιολόγησης.
Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Αυτή ήταν η εντολή που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ από τον λαό;
Να διαπραγματευτεί και τελικά να επιστρέψει στο σημείο από όπου ξεκίνησε;
