Ο όρος Αισθητηριακή Ολοκλήρωση (Sensory Integration) αναφέρεται σε μια νευρολογική διαδικασία που λαμβάνει χώρα στην περιοχή του εγκεφάλου. Εστιάζει στην ικανότητα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (Κ.Ν.Σ.) να οργανώνει και να ερμηνεύει τα αισθητηριακά ερεθίσματα (από το σώμα και το περιβάλλον), ώστε να μπορεί το άτομο να αλληλεπιδράσει λειτουργικότερα και αποδοτικότερα μέσα σε αυτό. Η A. JEAN AYRES, Αμερικανίδα Εργοθεραπεύτρια , υποστήριξε ότι τα ερεθίσματα που δέχεται ο οργανισμός μέσω των αισθήσεων είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του εγκεφάλου και εξαιρετικής σημασίας για την ανάπτυξη της μάθησης και της οργάνωσης της συμπεριφοράς. Η Θεωρία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης αναπτύχθηκε για να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της σχέσης της “νευρικής” επεξεργασίας της αίσθησης, της αισθητικοκινητικής συμπεριφοράς και μάθησης.
Η θεωρία της αισθητηριακής ολοκλήρωσης μελετά την ρύθμιση και τον συντονισμό των αισθητηριακών συστημάτων.
Το ιδιοδεκτικό σύστημα αφορά τους μύες, τις αρθρώσεις και τους τένοντες που παρέχουν στο άτομο την ασυνείδητη αντίληψη της θέσης του σώματος στο χώρο.
Το αιθουσαίο σύστημα αναφέρεται σε δομές του έσω ωτός που ανιχνεύουν την κίνηση των μερών του σώματος σε σχέση με τη θέση της κεφαλής.
Το απτικό σύστημα αφορά το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου σώματος καθώς η “είσοδος” των ερεθισμάτων γίνεται μέσω του δέρματος.
Είναι υπεύθυνο λοιπόν για πληροφορίες σχετικά με τον πόνο, την θερμοκρασία, την αφή και την πίεση.
Τα συστήματα που είναι ευρέως γνωστά και δεν χρίζουν ιδιαίτερης ανάλυσης είναι το ακουστικό, το οπτικό, το γευστικό και το οσφρητικό.
Θεραπευτική παρέμβαση και βασικές αρχές
Στις συνεδρίες πρέπει να δίνεται έμφαση στην ενεργητική εμπλοκή του ατόμου στις αισθητηριακές εμπειρίες και στην εκδήλωση της προσαρμοστικής “απάντησης” στα εισερχόμενα ερεθίσματα. Θα πρέπει να υπάρχει ευελιξία και δυνατότητα αλλαγής του προγράμματος ανάλογα με τις ανάγκες και τη διάθεση του ατόμου.
