ΑΠΟΨΗ Β.ΝΟΥΛΕΖΑ: Ιδεοληψία και εμμονή για το κοινό ευρωπαικό νόμισμα σε μία χρεοκοπημένη χώρα

Είμαστε ας μήν τρέφουμε αυταπάτες  μία χώρα  ευρωπαϊκή πλήν όμως οικονομικά εξουθενωμένη, λεηλατημένη  χρεοκοπημένη, πτωχευμένη  απειλούμενη να αποβληθεί από την ζώνη κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, όπου επιβάλλεται αυταρχικά, αντιδημοκρατικά  για αμιγώς δημοσιονομικούς λόγους καθώς η νεόδμητη, νεότευκτη  αριστερή Κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα ταμειακής  ρευστότητας και αδυναμίας εκπλήρωσης τών οικονομικών υποχρεώσεων της, εσωτερικός αναγκαστικός δανεισμός για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις  και με συνοπτικές νομιμοφανείς διαδικασίες μάλλον αντικοινοβουλευτικές αναγκάζονται φορείς του Δημοσίου, ΟΤΑ να δανείσουν με χαμηλό επιτόκιο τα διαθέσιμα τους στό κράτος.

ΕΚΤ και ΔΝΤ συνάμα και οι αποκαλούμενοι  θεσμοί μάς στέλλουν ενώ οι διαπραγματεύσεις  για τήν επίτευξη έντιμης συμφωνίας συμβιβασμού τρέχουν, αυστηρά τελεσίγραφα ώστε να συμμορφωθούμε με νομιμοφροσύνη και νομοτάγεια στούς επιβαλλόμενους κανόνες προσαρμογής παραμονής στό ευρωπαϊκό νόμισμα,η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ υπερβαίνει τίς κόκκινες προεκλογικές γραμμές της,εφαρμόζει ακόμη μνημονιακά μέτρα κοινωνικής εξαθλίωσης και φτώχειας εξαναγκαζόμενη να συζητά για τό συνταξιοδοτικό και τόν κατώτατο μισθό ώστε να εκταμιεύσει χρήματα, με τούς εξοργισμένους Εταίρους/δανειστές πού ανένδοτοι για το ασφαλιστικό, τίς επικουρικές συντάξεις ή ακόμη και τίς ομαδικές απολύσεις μας κρούουν εκνευριστικά  τόν κώδωνα τού κινδύνου τής εξόδου   ώστε να υποκύψουμε στίς ασφυκτικές πιέσεις.

Η πικρή  αλήθεια είναι ότι τα περιθώρια στενεύουν απειλητικά,απελπιστικά  γιά τήν προβληματική,υπέρμετρα χρεωμένη εξωτερικά μέ βάναυσους και δυσβάσταχτους όρους δανεισμού και ελλειμματική Ελλάδα πού δυσκολεύεται να καταβάλλει τις δόσεις της στό ΔΝΤ πού σκληραίνει τήν στάση του απαιτώντας μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων εθνικής και στρατηγικής σημασίας, ενώ δυσκολευόμαστε κατά  αντικειμενική  εκτίμηση γενικότερα  να καταβάλλουμε πλέον τίς ληξιπρόθεσμες οφειλές μας γενικότερα και απειλούμεθα  ευθέως ώς χώρα με πιστωτικό γεγονός ενδεχόμενο Grexit  και  πού σημαίνει αποβολή, εκδίωξη από την ευρωζώνη πού μας αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα και καχυποψία.

Αυτή η ιδεοληψία, η εμμονή και η  αρρωστημένη ευρωπαΐστική, μονεταριστική  λογική, θεωρία και επιχειρηματολογία  να παραμείνουμε οπωσδήποτε ενώ μας ποδοπατούν και μας τσαλακώνουν τήν αξιοπρέπεια μας  στήν ευρωζώνη τής λιτότητας και τής ανεργίας με τόν λαό να δυστυχεί,να υποφέρει να στερείται  καθώς λεηλατείται το πενιχρό εισόδημα του βασικών,στοιχειωδών αγαθών διαβίωσης στά όρια της εξαθλίωσης,να υποσιτίζεται,με μισθούς πείνας στα όρια τού ανθρώπινου εξευτελισμού ,μέσα σε πρωτοφανή ακρίβεια και τήν αναιμική οικονομία να αφανίζεται να συρρικνώνεται, να αποδυναμώνεται ολοένα, με βρίσκει με αντιρρήσεις και δικαιολογημένα,κατηγορηματικά  αντίθετο.Είναι ζήτημα πού χρήζει εμπεριστατωμένων οικονομίστικων αναλύσεων και μακράς συζήτησης, όμως το ευρώ δέν είναι πλέον μονόδρομος.

Θα δυστυχούσαμε αν είχαμε λχ διπλό νόμισμα χωρίς οπωσδήποτε να επιστρέψουμε στήν δραχμή , με τήν προσθήκη εθνικού ευρωνομίσματος μέχρις ότου εξυγιανθεί  και ανακάμψει αληθινά η κατηφορική εθνική οικονομίας μας? Αν δέν γίνουν επενδύσεις,δέν δημιουργηθούν θέσεις εργασίας δεν δοθούν φορολογικά κίνητρα σε αλλοδαπούς,ξένους  επενδυτές,διότι δέν είμαστε φορολογικά διόλου ελκυστική χώρα, πώς θα επιτευχθεί ,θα συντελεσθεί τό οικονομικό θαύμα?

Αυθόρμητα γεννιέται το  εύλογο,ορθό  ερώτημα ώς πότε θα αντέξουμε οικονομικά μέ τις ανάγκες μας  αυτό το ιδιότυπο καθεστώς ωμών  εταιρικών εκβιασμών ,μίας και τις δύο διαπραγματευόμενες πλευρές χωρίζουν πολλές  ουσιαστικές διαφορές καθώς η Κυβέρνηση έχει προεκλογικές δεσμεύσεις πού δέν επιθυμεί να παραβιάσει  ,προκειμένου να συνθηκολογήσουμε ,να υποταχθούμε ,να γονατίσουμε και να συνυπογράψουμε?

Ενδεχομένως μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση τού ζητήματος, ιδιαίτερα αν ναυαγήσει η επιδιωκόμενη συνολική συμφωνία χωρίς υποχωρήσεις και ενδοτισμό πού φοβάται και απεύχεται το Μαξίμου πού γνωρίζει ότι πρέπει να προωθήσει και να εκτελέσει τό κυβερνητικό έργο, ανώδυνη για να μην εναντιωθεί με τή λαϊκή βούληση στό Eurogroup, που αποτελεί κεντρική κυβερνητική γραμμή  για τή σκληρά δοκιμαζόμενη και ετοιμοπόλεμη κοινωνία πού βρίσκεται στά όρια τών αντοχών της, όσο και  αν οι διαφωνούντες, ευρωσκεπτικιστές καταγγέλλονται και λοιδορούνται από τα συστημικά ΜΜΕ, τό εγχώριο πολιτικοοικονομικό  και  τραπεζικό λόμπι πού κατασπάραξε  διαχρονικά τα δανεικά τόσα χρόνια  και τούς ευρωλάγνους κοινοβουλευτικούς και μή,οδηγούσε σε πιό εφικτή, εφαρμόσιμη λύση, πρίν η παθογενής οικονομία μας καταρρεύσει ολοκληρωτικά.

Βασίλης Δ.Νουλέζας Δικηγόρος Αρείου Πάγου.