Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ένα είδος σουρεαλιστικής ασφυξίας απλώνεται πάνω από τη χώρα.
Στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, επίσημα και ανεπίσημα κείμενα, εγκεκριμένα και μη, ενσωματωμένα σε πολιτικές αποφάσεις ή μη, δηλώσεις, τροπολογίες, πύρινες ομιλίες ζητούν να εφαρμοστούν «προγράμματα» που απαιτούν χρήματα τα οποία δεν υπάρχουν και απειλούν να μην πληρώσει η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της, την ώρα που οι ίδιοι έχουν υπογράψει να τις πληρώσουν πλήρως, εγκαίρως και στο διηνεκές.
Πρόκειται για ανθρώπους που είτε δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στη χώρα, είτε αδιαφορούν, είτε πιστεύουν πως αυτό «είναι το σωστό», είτε δεν αντιλαμβάνονται τι τους περιμένει αν συμβεί το ατύχημα.
Στην πραγματικότητα, όλα δείχνουν πως συμφωνούντες και διαφωνούντες τελικά συμφωνούν πως η πιστωτική ασφυξία είναι αυτό που αξίζει στη χώρα.
Θεωρούν λογικό να μην έχουν καύσιμα οι πλοηγίδες στον Πειραιά και να παίρνουν δανεικά καύσιμα για να μην διακοπεί η λειτουργία του λιμανιού και
να μπαίνουν με ασφάλεια τα κρουαζιερόπλοια και τα ποντοπόρα πλοία.
Και γιατί συμβαίνει αυτό; Μα επειδή τα τέλη πλοήγησης που έχουν κατατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδας απλά δεν εκταμιεύονται!
Θεωρούν φυσιολογικό να μένουν ακινητοποιημένα εκατό ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, επειδή δεν υπάρχουν ανταλλακτικά για τη συντήρησή τους.
Θεωρούν φυσικό να ξεμένουν τα αεροδρόμια της χώρας από είδη πρώτης ανάγκης και να βάζουν ρεφενέ οι ξενοδόχοι και οι έμποροι για να μην γίνουμε ρεζίλι στους ξένους επισκέπτες μας εν μέσω τουριστικής περιόδου.
Θεωρούν αναγκαίο να μην πληρώνουν τους προμηθευτές του δημοσίου και να τους χρωστά το κράτος πάνω από 4,4 δις, με αποτέλεσμα να σταματούν όλα τα έργα υποδομής και προμηθειών.
Πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να δει τον τουρισμό της να εμφανίζει κάμψη, χάνοντας τα μοναδικά έσοδα που μπορεί να περιμένει.
Κατά τα άλλα, θεωρούν ότι πρέπει και μπορούν να εφαρμόσουν το πείραμα της Θεσσαλονίκης…
