Ισπανική επιστημονική έρευνα κατέγραψε το βαθμό συγκέντρωσης ποσοτήτων των θαλάσσιων απορριμάτων, από μπουκάλια και σακούλες έως αόρατα στο μάτι
μικροπλαστικά, διαπιστώνοντας ότι η Μεσόγειος έχει εξελιχθεί πλέον σε ζώνη μεγάλης συσσώρευσης πλαστικών τόσο στην επιφάνεια, όσο και κάτω από αυτήν.
Οι δειγματοληπτικές έρευνες ανακάλυψαν ένα τουλάχιστον πεταμένο πλαστικό αντικείμενο κάθε τέσσερα τετραγωνικά μέτρα επιφάνειας νερού. Η συνολική ποσότητα πλαστικών αντικειμένων μόνο στην επιφάνεια της Μεσογείου εκτιμάται γύρω στους 1.000 τόνους (από 756 το λιγότερο έως 2.969 τόνους το πολύ).
Με δεδομένο, όπως επισημαίνουν, ότι η Μεσόγειος έχει μεγάλη βιοποικιλότητα και οικονομική σημασία για τις παράκτιες χώρες, η ρύπανση με όλα αυτά τα πλαστικά αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση τόσο από βιολογική και περιβαλλοντική, όσο και από οικονομική άποψη.
Σύμφωνα με τους Ισπανούς επιστήμονες, τα πλαστικά αυξάνονται στην Μεσόγειο με ρυθμό ανάλογο αυτού που συμβαίνει στους μεγάλους ωκεανούς (Ινδικό, Ατλαντικό και Ειρηνικό). Συγκριτικά, στην Μεσόγειο υπάρχουν περισσότερα μεγάλα πλαστικά (μήκους άνω των 20 χιλιοστών) από ό,τι σε άλλους ωκεανούς, αλλά λιγότερα μικροπλαστικά με μήκος κάτω των 2 χιλιοστών.
Το 83% των πλαστικών της Μεσογείου ανήκει στην κατηγορία των μικροπλαστικών που έχουν μήκος λιγότερο από πέντε χιλιοστά. Είναι ακριβώς αυτά τα πλαστικά που ανησυχούν πιο πολύ τους επιστήμονες, επειδή τρώγονται από τα ψάρια και άλλα θαλάσσια είδη και εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα (που καταλήγει και στο στομάχι των ανθρώπων).
Η Μεσόγειος, η οποία έχει έκταση περίπου 2,5 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, καλύπτει κάτω από το 1% της επιφάνειας των θαλασσών παγκοσμίως, αλλά περιέχει το 4% έως 18% (οι εκτιμήσεις διαφέρουν) των συνολικών θαλασσίων ειδών.
Παράλληλα, χάρη στον τουρισμό, την αλιεία και άλλες δραστηριότητες στηρίζει σημαντικά το εισόδημα πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων (περίπου 100 εκατ. ζουν περιμετρικά της μεσογειακής λεκάνης σε απόσταση 10 χλμ από την ακτή).
Οι ερευνητές έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One
