H Γοργόνα
Μες την καυτή σου έρημο οδηγήθηκα.
Στην μοναξιά, στην απελπισία όπου με έθαψες,
ρημάχτηκα στην αφυδάτωση.
χαμένους θησαυρούς που δεν υπήρχαν.
έψαχνα μες την άμμο να βρω
μυστικό το όνομά σου.
Μες στην καρδιά μου σφραγισμένο
να μου προσφέρουν τα όσα
Όταν μ’ αναζητούσαν αιθέριες υπάρξεις,
δε φαντάστηκες ποτέ.
Τους κόκκους έβλεπα μαργαριτάρια της ψυχής !
Πυξίδα στην καρδιά η αγάπη μου,
μες την καυτή σου έρημο οδηγήθηκα.
έως ξύπνησα απ’ τον εφιάλτη λουσμένη στον ιδρώτα . . .
Την αφυδάτωση την βάφτισα αγάπη !
Με έλουσα με τις χούφτες με την ξερή καυτή σου άμμο,
Λυτρώθηκα !
Οι σταγόνες της βροχής προσδιορίζουν την υγρή μου φύση.
Στα δικά μου υγρά μονοπάτια σεργιανίζω.
Της ψυχής καρπώνομαι τα αθάνατα καλούδια.
Κάθε σταγόνα ένα χαμένο όνειρο μου, σιγοτραγουδώ . . .
Το φθαρτό μου σώμα φαντάζει θεσπέσιο,
Είμαι εθισμένη απόλυτα !
Ο έρωτας μου για σένα αθεράπευτος !
Σε θέλω, σε επιζητώ.
Στα νερά σου καθρεφτίζομαι.
καθώς χιλιάδες αστέρια λαμπιρίζουν
Θάλασσα !
στον τρελό χορό της νύχτας του έρωτα !
Προαιώνια θηλυκή, άκρως ερωτική ονειρική φύση.
Λατρεμένη
ποθητή
Γιώτα Τσερτεκίδου
Ποιήτρια
Facebook:Γιώτα Τσερτεκίδου
