Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Ο  εγκέφαλος  μια  μέρα  είπε  "Τί  δουλειά έχω   εγώ  ( ένα  ευγενές  όργανο )   με  το  βρωμερό  παχύ  έντερο ;  Θα  πάω  να  ζώσω  μόνος  μου"  .  Το  έντερο  είπε 
"Τί  δουλειά  έχω  εγώ  (  ο  στιβαρός  εργάτης )  με  κάτι  βουτυρομπεμπέδες   σαν  τον  εγκέφαλο ;  Θα  πάω  να ζήσω  μόνος  μου"  .  Ανάλογα  λόγια  είπαν  και  τα  άλλα όργανα  και  διαχωρίστηκαν .  Σε  λίγο όμως  φοβερή  πείνα  τους  έπιασε  όλους  αλλά  δεν  μπορούσαν  να  πια να  συλλάβουν  και  να  μασήσουν  την  τροφή .  Έπειτα    ένας  στρατός  μυρμηγκιών  επέδραμε  και  τα  έφαγε  όλα .  

Αυτή  η  διδακτική  ιστορία  κυκλοφορεί  , σε  μια  παραπλήσια  εκδοχή ,  απο  την  ρωμαϊκή  εποχή   και  είναι  επίκαιρη  σήμερα .

ΟΙ  ΦΙΛΟΙ  ΤΗΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΕΘΝΙΚΗΣ  ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ 

  Εμείς   που  αυτοπροσδιοριζόμαστε  με  αυτόν  τον  τίτλο   έχουμε  τα  κάτωθι  δύο  χαρακτηριστικά  :

#  Δεν  πιστεύουμε  στην  ύπαρξη  θεών 

#  Θεωρούμε  οτι  ο  Αρχαίος    Ελληνικός  Πολιτισμός   ήταν  ο   ανώτερος   απο  όσους  υπήρξαν  αλλά  ΔΕΝ  ΑΓΓΙΞΕ  ΤΟ  ΤΑΒΑΝΙ .  Μπορούμε  να  φαντασθούμε   έναν  πολιτισμό  ακόμη  καλύτερο . 


   Συγκεκριμένα  ,  φρονούμε  οτι   σε  θέματα  αισθητικής  ( αρχιτεκτονική ,  γλυπτική , ποίηση  ,  γλώσσα  ,  ενδυμασία )  ο   Αρχαίος  Ελληνικός   Πολιτισμός   άγγιξε  το  ταβάνι .  Δηλαδή  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΟΥΜΕ   ΝΑ  ΦΑΝΤΑΣΘΟΥΜΕ    κάτι   ανώτερο  σε  αυτούς  τους  τομείς  (  ίσως  να  υπάρξει  στο  μέλλον  αλλά  δεν  μπορούμε  τώρα να  φαντασθούμε  πώς  θα  είναι ) .
Στην  ΠΟΛΙΤΙΚΗ  όμως   ο  Αρχαίος  Ελληνικός  Πολιτισμός    ΔΕΝ  ΑΓΓΙΞΕ   το  ταβάνι  και  άνετα  μπορούμε  να  φαντασθούμε   κάτι καλύτερο . 

Κατατάσσουμε   τον  εαυτό  μας  μέσα  στον λεγόμενο    "αρχαιοελληνικό  χώρο"  .  Αυτό  ενίοτε  ενοχλεί  όσους  ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ  στους    Ολύμπιους  θεούς .  Με  το  δίκιό  τους    διαμαρτύρονται :  "Αφού  δεν  πιστεύετε   στους  θεούς  μας  ,  τί  μας  ζαλίζετε  τα εγκεφαλικά  κύματα ;  Γιατί   κάνετε  τελετές ;  Γιατί  προσποιείστε  τους  ιερείς ;  Γιατί  φοράτε   ιεροπρεπείς  στολές ;  Τί  δουλειά   έχετε  ΕΣΕΙΣ  με  ΕΜΑΣ ;"

Σε  αυτά  τα  ερωτήματα   θα  προσπαθήσω  να  απαντήσω .



ΔΕΟΣ 
Οι  αρχαίοι θεοί    δεν  μας  προκαλούν  δέος  .  Ο   Δίας    λέει  στους   ανθρώπους :  "Δέστε   την  Γή  με  χρυσή  αλυσίδα  και  εγώ , απο  ψηλά  απο  τον  Όλυμπο , με  το  ένα  χέρι   θα  την  ανασύρω   προς  τα πάνω" .
Ε,  και  τί  έγινε ;   Θεός  είναι  και  αυτό  για  τους  θεούς  είναι  κάτι  σύνηθες . 
Δέος  αισθάνονται  οι  θρησκευτές   για  τους  Ολύμπιους  θεούς  .  Δέος    αισθανόμαστε   και  εμείς   αλλά  για  τους  αρχαίους   θνητούς  φιλοσόφους .  Ο  Θαλής   ξεπερνά  τους  φόβους  των  μικρούτσικων  ανθρώπων  ( "Τί  θα  πεί  ο  κόσμος"   ,  "Τί   θα  γίνει η  ψυχή  μου   όταν  πεθάνω;"   ,  "Θα  βρώ  σύντροφο  να  παντρευτώ ;"  )  και  υψώνεται   πνευματικά .  Με  διεισδυτική  ματιά   ανατέμνει  τον  Φυσικό   Κόσμο   και  βλέπει  την  αλήθεια  .  Έπειτα  ,  ως  άλλος  Ζεύς  ,  ανασύρει  ( αυτός  μόνος  του  !)   την  ανθρωπότητα    απο  τα σκοτεινά  βάραθρα   της  δεισιδαιμονίας  στο φώς   της  Επιστήμης !  
Σε  ποιόν  δεν  θα  προκαλούσε  δέος  αυτή  η  εικόνα ! 

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ   ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
apollo
Όταν  ο  θρησκευτής    βλέπει  το  άγαλμα   του  Απόλλωνα   της  Ολυμπίας  νοιώθει    κάποιο    συναίσθημα .  Βλέπει  έναν  θεό  . 
Και  εμείς  όμως  νοιώθουμε   συναίσθημα   παρόμοιο  σε  ένταση  και  ποιότητα . Στο  βλέμμα  του  Απόλλωνα  εμείς  βλέπουμε    το  βλέμμα  του  Θαλή   και  όλων  των  συνεχιστών  του .  Μας  συνταράζει  η  δύναμή  του  και  μας  κάνει  να  ριγούμε .  Ασφαλώς  ,  λέμε  ,   δεν  υπάρχει   άλλο  γλυπτό  που  να  αποδίδει  καλύτερα   το  μεγαλείο  του  ανθρώπου  που   ανεβαίνει   ΣΕ  ΘΕΪΚΑ  ΥΨΗ  ! 



 Διαβάστε τη συνέχεια εδώ