Απόσπασμα από το βιβλίο του Καραστάθη Κων/νου (Εκδόσεις Αθως)"
"Έλληνες από το Άρβανον Η Αλήθεια για την Ταυτότητα των Αρβανιτών Εποίκων μας"
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΑΡΒΩΝ – ΑΡΒΑΝΟΝ – ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ –
ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
1. Ἄρβων – Ἄρβανον
Ὁ ὅρος Ἄρβων εἶναι ἑλληνική, ἀρχαιότατη τοπωνυμία καί ἀναφέρεται γιά πρώτη φορά ἀπό τόν Πολύβιο (203-120 π.Χ.) γιά ὁρισμένη περιοχή τῆς Βορείου Ἠπείρου καί τῆς Ἀλβανίας: «Τῶν
δέ πολιορκούντων τήν Ἴσσαν οἱ μέν ἐν τῇ Φάρῳ διά τόν Δημήτριον ἀβλαβεῖς ἔμειναν, οἱ δ’ ἄλλοι πάντες ἔφυγον εἰς τόν Ἄρβωνα σκεδασθέντες».4
Ὁ ἴδιος χῶρος ἀναφέρεται ἀπό τόν Στέφανο τόν Βυζάντιο (τέλη 5ου – α΄ μισό 6ου αἰώνα μ. Χ.) στά « Ἐθνικά»: « Ἀρβών, πόλις Ἰλλυρίας, τό ἐθνικόν Ἀρβώνιος καί Ἀρβωνίτης».
Ὁ Διόδωρος (80-20 π.Χ.), ἀναφερόμενος στήν πολιορκία τῆς Φάρου ἀπό τούς Ἰλλυριούς ( Ἀλβανούς), γράφει ὅτι ὁ διορισμένος ἀπό τόν Διονύσιο τῶν Συρακουσῶν ἔπαρχος τῆς Λισοῦ,
ἔχοντας περισσότερες τριήρεις, ἐπιτέθηκε ἐναντίον τῶν μικρῶν πλοίων τῶν Ἰλλυριῶν καί, ἀφοῦ ἄλλα ἀπό αὐτά καταβύθισε καί 22 ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΒΑΝΟΝ ἄλλα αἰχμαλώτισε, ἐξόντωσε ἀπό τούς βαρβάρους περισσότερους τῶν πέντε χιλιάδων καί αἰχμαλώτισε περί τούς δύο χιλιάδες.*
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
