Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Θεωρητικά, έχουμε όλοι συμφωνήσει πως η κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα πριν από την κρίση και πριν από τα μνημόνια, δεν μπορούσε να συνεχιστεί.
Δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε να ζούμε επ’ άπειρον με δανεικά, να συσσωρεύουμε ελλείμματα πάνω στα ελλείμματα, να διογκώνουμε ένα ήδη θηριώδες χρέος.
Αυτό, θεωρητικά.
Γιατί στην πράξη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που περιμένουν να βρεθεί τρόπος να επιστρέψουμε στο παρελθόν.
Είναι αυτοί που στη ζωή τους και στην πολιτική τους καριέρα δεν έχουν ούτε μια φορά προφέρει τον όρο «δημόσιο χρέος».
Και γι’ αυτό δεν κάνουν άλλο από το να περιγράφουν, να καταγγέλλουν, να λοιδορούν.
Πού θα βρεθούν τα χρήματα, ούτε ξέρουν, ούτε ενδιαφέρονται να μάθουν.
Αυτό, θεωρητικά.
Γιατί στην πράξη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που περιμένουν να βρεθεί τρόπος να επιστρέψουμε στο παρελθόν.
Είναι αυτοί που στη ζωή τους και στην πολιτική τους καριέρα δεν έχουν ούτε μια φορά προφέρει τον όρο «δημόσιο χρέος».
Και γι’ αυτό δεν κάνουν άλλο από το να περιγράφουν, να καταγγέλλουν, να λοιδορούν.
Πού θα βρεθούν τα χρήματα, ούτε ξέρουν, ούτε ενδιαφέρονται να μάθουν.
Από όσα μέχρι στιγμής έχουν επιτευχθεί στον τομέα της οικονομίας, προκύπτει μια πολύ σοβαρή προοπτική να βγούμε από την περιπέτεια και να δούμε επιτέλους καλύτερες μέρες.
Από όσα νεφελώδη προτείνουν όσοι δεν κάνουν άλλη δουλειά από το να περιγράφουν μία κατάσταση την οποία ζουν όλοι, προκύπτει πως η «λύση» τους θα μας οδηγήσει σε χειρότερα δεινά.
Παρ’ όλα αυτά, επιμένουν.
Να λοιδορούν, να καταγγέλλουν και να διαστρεβλώνουν.
Και βέβαια, έφθασαν στο σημείο να διαστρεβλώσουν και τον επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι.
Δεν πρόλαβε να ανακοινώσει κάτι το εξαιρετικά σημαντικό – την απόφαση της ΕΚΤ, παρά τις αντιδράσεις, να αγοράζει δέσμες τραπεζικών δανείων και άλλες μορφές καλυμμένων αξιόγραφων και ομολόγων σε μία προσπάθεια να επιτύχει την επανεκκίνηση της οικονομίας της Ευρωζώνης – και σηκώθηκε κουρνιαχτός.
Δεν πρόλαβε να ανακοινώσει δηλαδή πως θα αγοράζει ομόλογα των οποίων η πιστοληπτική διαβάθμιση είναι χαμηλότερη από αυτή που δέχεται η κεντρική τράπεζα ως ενέχυρο (κάτω από το BBB-), δηλαδή τα λεγόμενα «σκουπίδια» και έγινε ο κακός χαμός.
Για ποιο λόγο; Μα επειδή ο Ντράγκι έσπευσε να προσθέσει πως θα αγοράζονται μεν αυτά τα «χαρτιά», αλλά από χώρες που θα βρίσκονται σε πρόγραμμα συμφωνημένο με την ΕΕ.
Την ώρα δηλαδή που όλη η Ευρώπη βρίσκεται σε πρόγραμμα, από το Σύμφωνο Σταθερότητας ως τα προγράμματα που εφαρμόζονται στις χώρες που μόλις βγήκαν από τα μνημόνια, εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι και ο Ντράγκι πρέπει να αγοράζει τα «σκουπίδια» και αυτοί να ξαναρχίσουν το ξεσάλωμα.
Και άρχισαν να φωνάζουν πως θα μπούμε σε νέο μνημόνιο!
Με τη διαφορά ότι πρέπει να μας εξηγήσουν:
Πότε είναι καλός για τα γούστα τους ο κ. Ντράγκι;
Όταν τους ακούει (τον κ. Τσίπρα συγκεκριμένα) σε συνέδριο στη Λίμνη Κόμο, έχοντας την ευγένεια να μην αντιδράσει ή όταν λαμβάνει σοβαρές αποφάσεις;
Και τελικά, ο κ. Ντράγκι θέλει να μας βάλει σε νέο μνημόνιο ή ανακοινώνει «σειρά μέτρων οιονεί ποσοτικής χαλάρωσης χωρίς προηγούμενο», όπως ανέφερε στο τελευταίο του άρθρο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Διότι και τα δύο δεν μπορεί να συμβαίνουν – όσο θιασώτης του χρέους μπορεί να είναι κανείς…
