Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Στις 13 Σεπτεμβρίου, η Ιρλανδία έλαβε το πράσινο φως από την ΕΕ για να προεξοφλήσει ως το τέλος του έτους τα δάνεια που είχε λάβει από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τον ίδιο δρόμο ακολουθεί και η Πορτογαλία.
Όπως επίσημα αναφέρθηκε (από τον ίδιο τον Ιρλανδό υπουργό των Οικονομικών μετά τη συνεδρίαση του Εκοφίν στο Μιλάνο), «υπήρξε μια πολιτική συμφωνία, η απόφαση ελήφθη χωρίς να προκύψουν εμπόδια, όλοι οι θεσμοί υποστηρίζουν την πρωτοβουλία μας».
Και πραγματικά, ήταν μια ομόφωνη απόφαση των 28, καθώς το Δουβλίνο ανακοίνωσε την επιθυμία του να προεξοφλήσει τα 18 από τα 22,5 δις ευρώ που είχε δανειστεί από το ΔΝΤ στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος στήριξης της οικονομίας της Ιρλανδίας με 85 δις ευρώ.
Με τον τρόπο αυτό, η Ιρλανδία θα εξοικονομήσει από 25 ως 30 εκ. ευρώ για κάθε ένα δις χρέους που θα προεξοφλείται και σ’ αυτό δεν είχε αντίρρηση κανένα μέλος της τριμερούς των δανειστών (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ).
Ως γνωστόν, τα δάνεια από το ΔΝΤ έχουν δοθεί με υψηλότερα επιτόκια από αυτά από την ΕΕ και την ΕΚΤ, ακόμη και από αυτά που το Δουβλίνο επιτυγχάνει όταν δανείζεται από τις αγορές.
Σκοπός (και εδώ) η ενίσχυση της βιωσιμότητας του ιρλανδικού χρέους, όπως βεβαίωσε και ο Κλάους Ρέγκλινγκ, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ).
Η Ιρλανδία έχει βγει από το πρόγραμμα στήριξης (πρώτη αυτή από τις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα) από τον Δεκέμβριο του 2013, ενώ μόλις τρία χρόνια πριν κινδύνευε από χρεοκοπία.
Λίγους μήνες μετά, την ακολούθησε και η Πορτογαλία, η οποία επίσης ενδιαφέρεται για προεξόφληση του χρέους προς το ΔΝΤ.
Και θα το πράξει, απλώς περιμένει το επιτόκιο δανεισμού της από τις αγορές να πέσει κάτω από το 3%.
Όσον αφορά στην Ιρλανδία, το ποσό που θα προεξοφλήσει (σε τρεις δόσεις) είναι 6 δις ευρώ.
Η χώρα δανείζεται πλέον άνετα από τις αγορές, με επιτόκιο κάτω από 2%, πολύ χαμηλότερο από αυτό του ΔΝΤ, που βρίσκεται στο 5%.
Και στο μεταξύ, θα έχει εξοικονομήσει και 400 εκ ευρώ, κάτι που θα ενισχύσει την προσπάθεια να επαναφέρει το δημοσιονομικό της έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ το 2015.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Κατ’ αρχήν πως όλες οι χώρες ενδιαφέρονται να καταστήσουν το χρέος τους βιώσιμο.
Κατά δεύτερον, πως όλες οι χώρες χρειάζονται δανεισμό και τον επιδιώκουν με τον προσφορότερο τρόπο, δηλαδή από τις αγορές, για να μην βρίσκονται σε πρόγραμμα επιτήρησης.
Κατά τρίτον, πως η αποχώρηση της τρόικας είναι ρεαλιστικός και εφικτός στόχος.
Με λίγα λόγια, σημασία έχει να ολοκληρώνεται το πρόγραμμα, να δανείζεται κανείς με φυσιολογικό τρόπο, να μην υπογράφονται μνημόνια.
Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τον δρόμο της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας θα πάρει σύντομα και η Ελλάδα.
