Η τελευταία παρτίδα των χημικών όπλων της Συρίας, τουλάχιστον όσων η ύπαρξη έχει βεβαιωθεί από την Οργάνωση για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), μεταφέρθηκαν από την πολύπαθη χώρα στις 23 Ιουνίου με το πλοίο Ark Futura. Όπως και οι
προηγούμενοι 1.100 τόνοι τοξικών ουσιών, το άκρως επικίνδυνο φορτίο θα εξουδετερωθεί με την μέθοδο της υδρόλυσης, εν πλω κάπου στην Μεσόγειο πάνω στο αμερικανικό πλοίο MV Cape Ray.
Του Χάρη Τζαννή
Aν και τίποτα δεν ανακοινώνεται επίσημα από το Αμερικανικό Ναυτικό – το οποίο έχει αναλάβει την εξουδετέρωση των χημικών μετά από την άρνηση μιας «ντουζίνας» ευρωπαϊκών χωρών να δεχθούν τα χημικά στο έδαφός τους – εικάζεται, ότι το τελευταίο φορτίο έχει ήδη καταστραφεί ή καταστρέφεται σταδιακά μέχρι τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου.
Η επιχείρηση από την αρχή δημιούργησε ένα κύμα αντιδράσεων, κυρίως στην Κρήτη και την νότια Ιταλία, όπου βρίσκεται το λιμάνι Gioia Tauro-κοντά στην αρχαία ελληνική αποικία Μέταυρος. Στις εγκαταστάσεις του λιμανιού, θα γίνει η μεταφορά των τελευταίων 130 τόνων από το δανέζικο πλοίο στο Cape Ray.
Δύο λόγια για το Ιταλικό λιμάνι: Είναι από τα μεγαλύτερα λιμάνια για κοντέινερ στη Μεσόγειο, ενώ εδώ και χρόνια φημολογείται ότι αποτελεί το «κέντρο εμπορίου» της Καλαβριανής (νότια Ιταλία) μαφίας, της περιβόητης «Ndrangheta».
Από σοβαρής επιστημονικής απόψεως και με αρκετή δόση κοινής λογικής, οι ενστάσεις στην εν πλω εξουδετέρωση των χημικών κυρίως εστιάζονται στα εξής:
· Η Μεσόγειος είναι κλειστή θάλασσα και ήδη έχει βεβαρημένο περιβαλλοντολογικό «φορτίο»
· Οι καιρικές συνθήκες δεν είναι πάντα κατάλληλες (κυματισμοί, μελτέμια κ.α.)
· Μετά την καταστροφή χημικών θα ακολουθήσουν, γιατί όχι, και άλλα χημικά και ραδιενεργά και βιολογικά όπλα, ότι άλλο δηλαδή έχει μέσα το «κουτί της Πανδώρας» των όπλων μαζικής καταστροφής.
Μεταξύ των επικριτών του ευαίσθητου αυτού εγχειρήματος είναι και ο γνωστός έλληνας ερευνητής Ευάγγελος Γιδαράκος, ο οποίος είναι διευθυντής του Εργαστηρίου Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων στο Πολυτεχνείου Κρήτης.
Ο καθ. Γιδαράκος, αν και διευκρινίζει ότι είναι απόλυτα θεμιτό να καταστραφεί το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας άμεσα, επισημαίνει, ότι η μέθοδος της υδρόλυσης δεν είναι η καλύτερη, ενώ η Μεσόγειος δεν ενδείκνυται για κάτι τέτοιο.
Σε δηλώσεις του το τελευταίο διάστημα, μεταξύ των οποίων και σε ξένα ΜΜΕ, ο κ. Γιδαράκος σημείωσε, ότι προτιμότερο θα ήταν να είχαν μεταφερθεί τα χημικά σε ειδικά κέντρα στην Δ. Ευρώπη όπου θα αποτεφρώνονταν. Αναγνώρισε όμως, ότι αυτή η μέθοδος θα είχε «πολιτικό κόστος» και θα ήταν πιθανόν πιο δαπανηρή.
Από τη Χάγη, ο εκπρόσωπος της OPCW, Michael Luhan τόνισε, ότι «τίποτα δεν θα χυθεί σε οποιαδήποτε θάλασσα από το Cape Ray. «Αντίθετα, είπε, το σύνολο των λυμάτων και των υποπροϊόντων από τη διαδικασία εξουδετέρωσης θα αποθηκεύεται σε ειδικές δεξαμενές πάνω στο σκάφους μέχρι να μεταφερθούν στην στεριά».
«Είναι σαφές και κατανοητό ότι το Cape Ray θα συγκεντρώσει τα πάντα...Το σκάφος είναι αυτό που εγώ αποκαλώ μια φυλακή υψίστης ασφαλείας για τα χημικά».
ΥΓ. Το πιο ... αστείο δημοσίευμα (ψάξ'τε με Google) για αυτήν την άκρως σοβαρή υπόθεση, ήταν ένα ελληνικό κείμενο σε κάποιο ιστολόγιο (blog) στο οποίο αναφέρονταν για το MV Cape Ray ως ένα πλοίο με δύο ... πυρηνικούς αντιδραστήρες στο μηχανοστάσιό του. Το πλοίο αυτό, φυσικά και δεν είναι πυρηνοκίνητο και το ερώτημα που εμείς θέτουμε είναι: Λόγω ιδεολογικής βλακείας γράφονται αυτά ή έτσι, για «ξεκάρφωμα»;
