Εκφασισμός και φασισμός-μαϊμού
Η άνοδος του φασισμού και άλλα παραμύθια (2)
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η ανηλεής σφαγή τουλάχιστον 46 άοπλων διαδηλωτών στην Οδησσό από τους
πραξικοπηματίες της Χούντας του Κιέβου, την οποία διόρισε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) των γνωστών εγκληματιών Ομπάμα (νομπελίστα Ειρήνης!), Άστον κ.λπ., είναι στην πραγματικότητα η απόλυτη απόδειξη του εκφασισμού της Υ/Ε. Στόχος της ήταν η κατατρομοκράτηση του λαού της Ανατολικής Ουκρανίας που σήμερα κινητοποιείται με αιτήματα όχι μόνο εθνικής αλλά και κοινωνικής απελευθέρωσης, ώστε να υποταχθεί στα σχέδια της Υ/Ε και των εκτελεστικών οργάνων της στο Κίεβο. Την ίδια φασιστική τακτική ανηλεών σφαγών άλλωστε χρησιμοποίησε η ίδια Υ/Ε στη Λιβύη χθες, καθώς και στη Συρία σήμερα, εφόσον μόνο με ανάλογες σφαγές μπορεί να υποτάξει τους αντιστεκόμενους Λαούς που μάχονται για την οικονομική και εθνική ανεξαρτησία τους, ενάντια στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Όμως, άλλο εκφασισμός και άλλο φασισμός, και η εσκεμμένη σύγχυση που επιχειρούν κάποιοι στην «Αριστερά», οι οποίοι φθάνουν να μιλούν ακόμη και για «Ευρωατλαντικό φασιστικό άξονα» (λες και είμαστε κάπου στον Μεσοπόλεμο!), δημιουργεί ακόμη παραπέρα σύγχυση και αποπροσανατολισμό στα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης. Το τελικό αποτέλεσμα είναι, βέβαια, ότι τα στρώματα αυτά, όταν συνειδητοποιούν την εξαπάτησή τους από μια χρεοκοπημένη «Αριστερά», της οποίας η σημερινή πνευματική φτώχεια δεν της επιτρέπει να αντιληφθεί τη σημασία της ΝΔΤ που θεμελιώνεται στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την ανάγκη άμεσης εξόδου από την ΕΕ, απλά της γυρίζουν την πλάτη. Αυτό ήδη έχει συμβεί παντού στην Ευρώπη, όπου τα θύματα της παγκοσμιοποίησης πλαισιώνουν εθνικιστικά ή ακόμη και ρατσιστικά κόμματα, που εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την απώλεια οποιασδήποτε οικονομικής ή εθνικής κυριαρχίας.
Είναι, όμως, φανερό για οποιονδήποτε προσπαθεί να ερμηνεύσει τα σημερινά κοινωνικά φαινόμενα με βάση σύγχρονα εργαλεία (όπως αυτά που έχουν διαμορφώσει ακόμη και πεφωτισμένοι σύγχρονοι Μαρξιστές σαν τον Leslie Clair), ότι κάθε «φασισμός» σήμερα, ακόμη και ο φασισμός του Δεξιού Τομέα στην Ουκρανία ―που πρωταγωνίστησε στα εγκλήματα της προσχεδιασμένης εξέγερσης στην πλατεία Μαϊντάν και στην Οδησσό― είναι, στην πραγματικότητα, ένας φασισμός-μαϊμού (όχι βέβαια και οι πρακτικές τους που είναι σαφώς φασιστικές). Όπως έχω δείξει συνοπτικά στη στήλη αυτή (και πιο συστηματικά στο υπό έκδοση βιβλίο “Ukraine―end of the New World Order?”), ο φασισμός που δημιούργησε το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα στην Ιστορία τον περασμένο αιώνα είναι αδύνατος στην σημερινή ΝΔΤ, η οποία καταργεί την οικονομική και εθνική κυριαρχία. Δηλαδή, καταργεί, στην ουσία, τα ίδια τα κράτη-έθνη που ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορούσε να ανθίσει τόσο ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός, όσο και, από την άλλη μεριά, ο κρατικιστικός σοσιαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία. Όταν, σήμερα, οι «αγορές» και αυτοί που τις ελέγχουν (δηλαδή οι υπερεθνικές επιχειρήσεις και η Υ/Ε) είναι οι ίδιοι που ελέγχουν την οικονομία κάθε χώρας ενσωματωμένης στη ΝΔΤ, και θα μπορούσαν να ρίξουν οποιονδήποτε επίδοξο νέο Χίτλερ, μέσα σε ώρες, με την μαζική μετακίνηση κεφαλαίου και την δημιουργία ταυτόχρονης χρηματιστηριακής και νομισματικής κρίσης, πέρα από την βαθιά ύφεση που θα μπορούσε να δημιουργήσει η μετακίνηση επενδυτικού κεφαλαίου, διερωτάται κανείς από ποιό χρονοντούλαπο βγήκαν οι υποστηρικτές παρόμοιων ανιστόρητων «θεωριών».
Ακόμη και η Ρωσία του Πούτιν, επειδή ακριβώς δεν έχει αποκοπεί από τη ΝΔΤ με την οικοδόμηση μιας αυτοδύναμης οικονομίας (όπως τώρα σχεδιάζει), σήμερα γονατίζει οικονομικά κάτω από τις κυρώσεις της Υ/Ε —πράγμα που μπορεί να οδηγήσει και στην κατάρρευση του ίδιου του σχεδίου για Ευρασιατική Ένωση, σαν βάση για ένα νέο διπολικό κόσμο. Και αυτό, γιατί τους μύθους ότι ήδη έχουμε ένα πολυπολικό κόσμο (χάρη στην …Ινδία, την Βραζιλία, την Κίνα κ.λπ.) τους καλλιεργεί η ίδια η Υ/Ε, για να συγκαλύψει τον μονοπολικό χαρακτήρα της κυριαρχίας της. Προφανώς, οι μερικές εκατοντάδες πολυεθνικές που ελέγχουν σήμερα την παγκόσμια οικονομία δεν ελέγχονται από τα οικονομικά αυτά «θαύματα». Είναι φανερό ότι οι ανίδεοι αυτοί που μιλούν για φασιστικούς άξονες τον 21ο αιώνα, δεν έχουν καν αντιληφθεί ότι η ίδια η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης είναι εντελώς ασύμβατη με την φασιστική ιδεολογία.
Τέλος, οι μυθοπλάστες της επανόδου του φασισμού αδυνατούν να εξηγήσουν πώς άραγε η Υ/Ε στηρίζει ένα φασιστικό καθεστώς στην Ουκρανία (το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εφαρμόζει κτηνώδεις φασιστικές μεθόδους--που όμως είναι σαφώς καθ’ υπαγόρευση και με απόλυτη έγκριση της Υ/Ε) ενώ, συγχρόνως, η ίδια Υ/Ε φροντίζει για το «τσάκισμα» και την φυλάκιση όλων των βουλευτών ενός κόμματος που κατηγορεί ως ομοϊδεάτες τους στην Ελλάδα, και δεν διστάζει να χαρακτηρίσει ως φασιστικό/ρατσιστικό το κόμμα της Ανεξαρτησίας στην Βρετανία που σήμερα έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις! Μήπως, λοιπόν, όλα τα «φασιστικά» κόμματα, σήμερα, στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν έναν φασισμό-μαϊμού και η ίδια η Υ/Ε αποφασίζει με ποια από αυτά θα συνεργαστεί (αθωώνοντάς τα από κάθε κατηγορία για φασισμό) και ποια θα «τσακίσει», με μοναδικό κριτήριο εάν στηρίζουν τη ΝΔΤ που εκπροσωπεί ή όχι;
Με την άποψη του φασισμού-μαϊμού, που καταρρίπτει τον μύθο της ανόδου του φασισμού στον... 21ο αιώνα, συνάδουν και τα παρακάτω αδιάσειστα στοιχεία. Όπως έγραψε προ μηνών η Ισραηλινή εφημερίδα Haaretz (28/2/2014) –είδηση που επιβεβαίωσε και ο Ουκρανός Ραβίνος Moshe Azman—ένας Ισραηλο-Ουκρανός στρατιωτικός με το ψευδώνυμο Delta διοικούσε δύναμη περίπου 40 ανδρών και γυναικών (αρκετοί από αυτούς βετεράνοι του Ισραηλινού στρατού, όπως και ο ίδιος) στην ψευτο-εξέγερση της Μαϊντάν. Έτσι, οι φανατικότεροι "πολέμιοι των αντισημιτών" στον κόσμο, οι Ισραηλινοί, διακινδύνευαν ακόμη και τη ζωή τους για να ανέβει στην Ουκρανία ένα φασιστικό (ή έστω ένα άμεσα συνεργαζόμενο με τους φασίστες), καθεστώς! Και όπως σε προχθεσινό άρθρο του αποκαλύπτει ο Gideon Rachman, ιδεολογικός θεμελιωτής της έννοιας της παγκόσμιας διακυβέρνησης (Εβραϊκής καταγωγής και ο ίδιος), όταν έθεσε την ερώτηση στον σημαντικότερο Ουκρανό Εβραίο επιχειρηματία, πώς εξηγείται η συμμετοχή Εβραίων επιχειρηματιών σε μια φασιστική κυβέρνηση, η μονολεκτική απάντηση που πήρε ήταν... «μπούρδες» (ΦΤ, 6/5/2014).
Αρχείο Τάκη Φωτόπουλου: http://www.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
