Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

H δικαστική εφαρμογή του Νόμου 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον αποστολέα του μηνύματος.... Β.ΝΟΥΛΕΖΑ
Πρόθεση του Νομοθέτη είναι  να προστατευτεί  από τα χρέη του μόνον ο  έντιμος οφειλέτης φυσικό πρόσωπο που περιήλθε χωρίς δόλο σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας εξυπηρέτησης
τών δανειακών συμβατικών υποχρεώσεων του.
Στην έννοια τού δόλου εκ τού αρθρου 330 ΑΚ εμπίπτει τόσο ο άμεσος δόλος όσο και ο έμμεσος δόλος.
Ο οφειλέτης πρέπει κατά τό άρθρο 1παρ.1 τού Ν3869/2010 γνωστός ως Νόμος Κατσέλη, να βρίσκεται σέ μόνιμη αλλά και γενική αδυναμία πληρωμών ,να εξοφλήσει τούς πιστωτές του.
Αυτήν την κατάσταση αδυναμίας πληρωμών πρέπει να την περιγράψει ο οφειλέτης στήν αιτηση του και να την αποδείξει στην δικαστική διαδικασία.
Ο οφειλέτης πρέπει να μήν είναι σε θέση να ικανοποιήσει απαιτήσεις τών δανειστών του,που κάποιες από αυτές είναι ληξιπρόθεσμες χρηματικές,γεννημένες και επιδιώξιμες.
Εφόσον πληρούνται οι παραπάνω προυποθέσειςως πρός ορισμένες από από τις απαιτήσεις σέ βάρος τού οφειλέτη και αυτός αδυνατεί να τις ικανοποιήσει, μπορεί αυτός να ζητήσει τήν  ενδικη προστασία του Ν.3869/2010 και την υπαγωγή του σε αυτόν γιά ολα τα χρέη του πρός ολους τούς πιστωτές του,λχ χρηματοπιστωτικά ιδρύματα,ανεξαρτήτως αν εχουν τόν χαρακτήρα του ληξιπρόθεσμου η εχουν καταγγελθεί από τις δανείστριες Τράπεζες οι σχετικές συναφθείσες συμβάσεις.
Η συνήθης ένσταση που υποβάλλεται από τις δανείστριες Τράπεζες ειναι εκείνη της δόλιας αδυναμίας πληρωμών ,και αφορούν εκείνον που παραπλανούσε δόλια τις Τράπεζες ως πρός την πιστοληπτική του ικανότητα αλλά και τήν πραγματική οικονομική δυνατότητα του να ανταπεξέλθει στίς αναλαμβανόμενες υποχρεώσεις.
Πρέπει να διευκρινισθεί οτι στήν αιτηση δύναται να υπαχθεί ,πέραν από κάθε αστικό και κάθε εμπορικό χρέος οπως με σαφήνεια προκύπτει από την ερμηνεία του Νόμου,ο νομοθέτης δέν προέβη σε εξαίρεση τών εμπορικών απαιτήσεων, καΘώς αυτή η διαδικασία είναι προσωποπαγής και αφορά στο πρόσωπο του οφειλέτη και οχι στίς απαιτήσεις του.
Αραγε προκύπτει οτι ο νομοθέτηης εξαιρεί τα πρόσωπα που εχουν εμπορική ιδιότητα και οχι και τις εμνπορικές απαιτήσεις,διότι ο νόμος αφορά  σε μή εμπόρους φυσικά πρόσωπα  που νομιμοποιούνται ενεργητικά να καταθέσουν τήν αιτηση στο κατά τόπον αρμόδιο Ειρηνοδικείο  με την εκούσια διαδικασία,,ανεξαρτήτως του χαρακτήρα και της προέλευσης του χρέους.
Η υποχρεωτικότητα του σταδίου τής  απόπειρας εξωδικαστικού συμβιβασμού  ,για την οποίαν χορηγείτο βεβαίωση του συμπράξαντος δικηγόρου η φορέα για την αποτυχία της η μή,πού επρεπε να προηγηθεί εχει καταργηθεί με την τροποποίηση του νόμου.
Τό αρθρο 5 παρ.2 αναφέρεται στήν υποχρέωση επίδοσης  του δικογράφου τής αίτησης με δικαστικό επιμελητή στούς πιστωτές της αίτησης εντός συγκεκριμένης προθεσμίας ενός μηνός..
Μέσα σε εναν μήνα από την κατάθεση του δικογράφου στήν γραμματεία του Ειρηνοδικείου,ο οφειλέτης υποχρεούται  να προσκομίσει την βεβαίωση τού αρθρου 2 παρ2 και μια Υπεύθυνη Δήλωση για την περιουσιακή κατάσταση του.
Συνεχίζεται.
βασίλης Δ.Νουλέζας δικηγόρος.