Του Γιάννη Λαζάρου
Με τι σοβαρότητα να αντιμετωπίσεις τις αρλούμπες που ακούς και τις αηδίες που βλέπεις καθημερινώς; Είναι δυνατόν να πάρεις σοβαρά έναν πρωθυπουργό που συναντιέται στο
Μαξίμου σε ιδιωτική συζήτηση με τον πρόεδρο αλυσίδας των σούπερ μάρκετ Lidl κοροϊδεύοντας ότι τα 170 εκατομ. που θα επενδύσει σε αποθήκες μακαρονιών και βουτύρων θα δώσει ανάπτυξη στην χώρα; Αφού την πρώτη αποθήκη στα Καλύβια Αττικής θα την εγκαινιάσει ο υπουργός Χατζηδάκης, πρόκειται για πολύ σοβαρή επένδυση. Τόσο σοβαρή όσο σοβαρός είναι και ο Χατζηδάκης.
Πόσο σοβαρά να πάρεις αυτόν τον τύπο που θέλει να λέγεται πρωθυπουργός, όταν η μεγαλύτερη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, βάζει λουκέτο. Το να κλείνει η Χαλυβουργική δεν σημαίνει ότι θα γίνει φτωχός ο ιδιοκτήτης Αγγελόπουλος, σημαίνει ότι παρέα με τις μονάδες παραγωγής αλλάζει όλο το καθεστώς σε όλα τα επαγγέλματα που είχαν σχέση με το είδος. Σημαίνει ότι η οποιαδήποτε ανάπτυξη που έχει στο πρόγραμμα η ΕΕ δεν θα έχει ελληνική υπογραφή. Αλλά ο Σαμαράς είχε συζήτηση με το “Τι θα φάμε σήμερα, μαμά;”! Πόσο θα πουλήσει το μακαρόνι ο Γερμανός στον ψωμόλυσσα Έλληνα που ψωνίζει πια με κουπόνι και με προσφορές και όχι κατ’ επιλογή.
Πόσο χιούμορ να έχεις όταν διαβάζεις ότι ο Δρ Κ. Γρίβας, που μίλησε στην παρουσίαση του προγράμματος του Σύριζα για την Εθνική Άμυνα, χαρακτηρίζει την χώρα Ελλάδα ως “γεωσύστημα στο οποίο λειτουργεί η Ελλάδα”. Πάνε τα κράτη γύρω-γύρω, παρέα και η Ελλάδα. Όλα είναι ένα γεωσύστημα και μέσα σε αυτό υπάρχει και η Ελλάδα. Με μία κουβέντα διαγράφονται αγώνες ανεξαρτησίας, αγώνες αντίστασης, αγώνες αιματοκυλισμένοι. Όλοι αυτοί που “έπεσαν” το έκαναν για το γεωσύστημα και όχι για την Ελλάδα. Και θέλει να σε πείσει ο Σύριζα ότι αύριο που θα είναι κυβέρνηση θα σε αντιμετωπίσει ως Έλληνα και όχι ως κάτοικο του γεωσυστήματος που τυχαία βρίσκεται και η Ελλάδα.
Είναι να κλαις και να γελάς όταν ο Θεοχάρης βγήκε παγανιά βάζοντας τους ηλεκτρονικούς ρουφιάνους να καταγράφουν πόσο νερό κατανάλωσες και πόσο ρεύμα. Να σε καλεί η εφορία γιατί τα έσοδα που δηλώνεις δεν δικαιολογούν τα έξοδα επιβίωσής σου. Ξέρουν ότι τα λεφτά είναι σε μασούρια στα σπίτια, αυτά θέλουν και θα τα πάρουν. Φέτος άρχισαν με το ηλεκτρονικό φακέλωμα μέσω ΔΕΚΟ, τραπεζών και ιδιωτικών θεραπευτηρίων, του χρόνου με την κάρτα αγορών άντε να αποδείξεις πώς αγόρασες 5 κιλά φακές και 120 κωλόχαρτα. Εκτός βέβαια αν υπάρχει φοροελάφρυνση αν αγοράζεις μόνο από τον φίλο του Σαμαρά, κύριο Lidl.
Και σαν να μην φθάνει το δούλεμα με τα 170 εκατ. Ευρώ που θα επενδύσει το σούπερ μάρκετ και θα σωθεί η Ελλάδα, Στουρνάρας και Παναγιωτόπουλος με μία υπογραφή σβήσανε το χρέος 230 εκατομμυρίων του Μεγάρου Μουσικής συν 15 εκατομμύρια λόγω της κατάπτωσης της εγγύησης. Αυτά τα 245 δεν θα εξαφανιστούν, θα τα πληρώσουν οι φορολογούμενοι με τις μαεστρίες που μόνο το υπουργείο του Στουρνάρα μπορεί να κάνει.
Μέσα σε αυτόν ορυμαγδό της ιλαροτραγωδίας που ακούμε και βλέπουμε περνάνε στα ψιλά των εφημερίδων ότι παρέα με την “μικρή ΔΕΗ” που πωλείται σε ιδιώτες δίνουν τους σταθμούς φυσικού αερίου στο Αλιβέρι και την Κομοτηνή. Δίνουν όμως και τα μεγαλύτερα υδροηλεκτρικά φράγματα της χώρας. Χάνουμε όχι μόνο την ενέργεια αλλά και τα ποτάμια Άραχθο, Νέστο, Αλιάκμονα, Άγρα. Χάνουμε και το νερό. Χάνεται όλο το οικοσύστημα που ζει από αυτά τα ποτάμια αλλά το θέμα είναι πόσο θα πουλήσει το παριζάκι ο κύριος Lidl.
Κανείς από τους υποψηφίους σωτήρες των τοπικών κοινωνιών δεν πρόκειται να ζητήσει τον λόγο για τόσο αστεία θέματα όταν το σοβαρό του θέμα είναι πώς θα μαζέψει την ψήφο να την ακουμπήσει στο πουγκί το κόμματός του.
Στο “γεωσύστημα στο οποίο λειτουργεί η Ελλάδα”, ο πολίτης πρέπει να τρώει φθηνό σαλάμι, να δίνει λόγο που βρήκε λεφτά να πιει νερό, να αποδέχεται να πληρώνει τους χορηγούς των κυβερνήσεων μέσω Μεγάρων και να βλέπει τα ποτάμια του να στερεύουν αφήνοντας ξερές τις τελευταίες ρίζες που κρατούσαν όρθιο το δέντρο της Πατρίδας.-
