Οι συμβάσεις παραχώρησης
των βασικών εθνικών δικτύων τροποποιήθηκαν με νόμο στη Βουλή, με ρυθμίσεις που
βόλευαν στους εθνικούς εργολάβους. Και
χρήματα μετρητά έλαβαν και το μερίδιό τους στις εισπράξεις των Διοδίων αυξήθηκε
και η δυνατότητα παράτασης των συμβάσεων εξασφαλίστηκε. Από αυτά
τίποτε δεν προβλεπόταν στις αρχικές
συμβάσεις. Απλά προέκυψαν ως νέα στοιχεία
συμφωνίας κράτους παραχωρησιούχων.
Θυμάμαι λοιπόν τους
Βουλευτές Πιερίας στις αρχές του 2013 στα Δημοτικά Συμβούλια Πύδνας –Κολινδρού
και Κατερίνης να φωνάζουν προς τους κινητοποιούμενους Πιεριείς: «Συμφωνούμε,
έχετε δίκιο αλλά οι Συμβάσεις δεν αλλάζουν με τίποτε». Τελικά λοιπόν αλλάζουν. Όχι προς την κατεύθυνση του κοινωνικού
συμφέροντος όμως. Μόνο για να δώσουν την
σίγουρη κερδοφορία στις εταιρίες.
Μπορούσε κάλλιστα να
τροποποιηθεί και κάπου αλλού η Σύμβαση «Μαλιακού –Κλειδίου»: Να απαλειφθούν τα Διόδια Αιγινίου. Αφού πλέον είναι οφθαλομοφανέστατο: Δημιουργούν κινδύνους και θύματα στους
οικισμούς από τα φορτηγά που τα παρακάμπτουν, συνιστούν παρακώλυση κυκλοφορίας ως
δεύτερα διόδια σε 14km, δεν υπάρχουν παράπλευροι οδοί και καταστρέφουν ένα
Νομό. Και οι τέσσερις αυτοί βασικοί
λόγοι τα καθιστούν ως μοναδική και ξεχωριστή περίπτωση χονδροειδέστατου λάθους
επιλογής θέσης Διοδίων. Είναι
εμφανέστατο ότι η μοναδική θέση που δεν μπορούν να υπάρχουν Διόδια είναι από το
Αιγίνιο έως το Κλειδί. Ποιος αλήθεια δεν
το κατάλαβε αυτό; Μόνο αυτός που δεν τον απασχολεί καθόλου η υπόθεση της κοινωνίας των πολιτών.
Μπορούσε λοιπόν στον
τροποιητικό νόμο που ψηφίστηκε, στην αναθεωρηθείσα σύμβαση να υπάρχει μια
παράγραφος ακόμη. Η αντικατάσταση των
πόρων αυτών των Διοδίων μπορούσε να γίνει με ότι ακριβώς προβλέφθηκε στην
αναθεώρηση: Νέα χρηματοδότηση ή αναπροσαρμογή τελών υπολοίπων Διοδίων, ή
τροποπίηση ποσοστών μελλοντικών μεριδίων της εταιρείας από τα Διόδια, ή
παράταση χρόνου σύμβασης. Μιλάμε για
ποσόν της τάξης των 20 εκατομμυρίων τον χρόνο και λιγότερο.
Ήταν εφικτό και
λογικό. Δεν το πρότεινε κανένα κόμμα όμως, ούτε κανείς
βουλευτής, παρά τις επανηλειμμένες επιστολές
της επιτροπής πολιτών για την κατάργηση Διοδίων Αιγινίου. Οι τέσσερις βουλευτές Πιερίας ψήφισαν χωρίς
καμία αντίρρηση όπως και τότε (το 2007) στην αρχική καταστροφική σύμβαση. Ο κ. Κωνσταντόπουλος μάλιστα στην τοποθέτησή
του, αφού μίλησε για την εθνική ανάγκη επανεκκίνησης των έργων, στα τελευταία
δευτερόλεπτα της τοποθέτησής του είπε για την έλλειψη παράπλευρου δικτύου και
την ανάγκη δίκαιης ηλεκτρονικής χρέωσης πραγματικής διαδρομής. Έκλεισε όμως συνοψίζοντας ότι «αυτά είναι
πταίσματα». Αν λοιπόν το 2007 δεν
κατάλαβαν, τώρα ήξεραν. Και
ψήφισαν. Τους ρωτάμε λοιπόν για να
απαντήσουν:
Ø Μπορούσε η αναθεώρηση της σύμβασης να
συμπεριλάβει την απαλοιφή των Διοδίων Αιγινίου;
Ø Στο τέλος των συμβάσεων υπάρχει ο
όρος: «Οι συμβάσεις τροποποιούνται με συμφωνία των δύο μερών»;
Ø Συμφωνούν ότι η θέση των Διοδίων αυτών
είναι απολύτως ακατάλληλη και πρέπει να καταργηθούν;
Ø Πλήττεται ανεπανόρθωτα ή όχι η
Πιερία;
Ø Γιατί δεν πρότειναν την τροποποίηση
αυτή;
Ø Γιατί ψήφισαν τις αναθεωρήσεις των
συμβάσεων χωρίς την πρόβλεψη που προαναφέρουμε;
Ø Εκπροσωπούν ή όχι την Πιερία και τους
πολίτες τους;