Ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ κινείται στα χαμηλά, σε επίπεδο δημοσκοπικών ποσοστών αλλά και κοινωνικής απήχησης, το… οικόσημο των
Παπανδρέου έχει την ιδιαίτερη σημειολογία του. Ειδικά σε ζητήματα που άπτονται θεμάτων κοινωνικής ενσωμάτωσης και αντιρατσιστικού προσδιορισμού.
Ίσως γι’ αυτό η παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου, στον απόηχο της τραγικής είδησης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, δεν ξένισε, αλλά αντιθέτως έγινε δεκτή ως ένα μάλλον αυτονόητο βήμα από την πλευρά του πρώην πρωθυπουργού, στην κατεύθυνση της πολτικής επανεμφάνισής του.
“Θέλω να εκφράσω τη βαθύτατη θλίψη μου, και να ευχηθώ να είναι το αίμα αυτό το τελευταίο. Αν πιστεύουμε ότι η βία αφορά πάντα κάποιους άλλους, τότε είναι βέβαιο ότι θα χτυπήσει και την πόρτα του καθενός μας.
Δεν υπάρχει δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη βία, καλή και κακή βία. Όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο, γίνονται φορείς της βίας, έστω κι αν δεν έχουν σηκώσει ποτέ το χέρι τους. Η βία, δεν έχει χρώμα, είναι αδικαιολόγητη και καταδικαστέα.
Το διακύβευμα είναι η Δημοκρατία. Στην υπόθεση αυτή δεν δικαιολογούνται μικροκομματικοί υπολογισμοί και δεύτερες σκέψεις.
Τα φαινόμενα βίας χαρακτηρίζονται από διαχρονικότητα. Από τις απειλές για “κρεμάλες” πριν δύο χρόνια και τους προπηλακισμούς, φθάσαμε σήμερα στους σουγιάδες και τις δολοφονίες.
Πρόκειται για φαινόμενα που πλήττουν την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη και υπονομεύουν τις δυνατότητες της χώρας και του Ελληνικού λαού να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα διακυβεύματα και τις προκλήσεις των καιρών”, τονίζει μεταξύ άλλων στη δήλωσή του ο Γιώργος Παπανδρέου.
