Την Παρασκευή στο αρχαίο Δίον, στις 9 μμ., το Φεστιβάλ Ολύμπου φιλοξενεί την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης .
Θα δοθεί μια ενδιαφέρουσα συναυλία με έργα των Έντβαρντ Γκριγκ και Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν.
Το πρόγραμμα έχει ως εξής:
E.Grieg(1843-1907): Peer Gynt, Suite no 1 op.46
Πρωινή διάθεση, Ο θάνατος του Ase, Ο χορός της Anitra, Στο παλάτι του βασιλιά του βουνού.
E.Grieg:Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελλάσονα, op. 16
Αllegro molto moderato, Adagio, Allegro moderato molto e marcato.
Σολίστ: Πάρις Τσενίκογλου.
L.V.Beethoven(1770-1827):
Allegro con brio, Andante con moto, Allegro, Allegro
Μουσική Διεύθυνση: Βλαδίμηρος Συμεωνίδης
● Βιογραφικό σημείωμα του Πάρι Τσενίκογλου
Ο Πάρις Τσενίκογλου γεννήθηκε το 1989 στη Θεσσαλονίκη. Παρότι ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία οχτώ ετών, παρουσίασε μόλις τρία χρόνια αργότερα το κοντσέρτο σε ρε ελάσσονα και τις Παραλλαγές Goldberg του J. S. Bach. Σε ηλικία 15 ετών και μετά τις διπλωματικές του εξετάσεις στο Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης ο καθηγητής του Γιάννης Αδαμίδης τον έστειλε στο Μόναχο, όπου σπούδασε στην τάξη του Prof. Franz Massinger στη Hochschule für Musik und Theater München. Τον Ιούνιο του 2012 πήρε το δίπλωμά του ως μαθητής του Prof. Thomas Böckheler και έκτοτε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Mozarteum του Σάλτσμπουργκ στην τάξη του Prof. Jacques Rouvier. Παράλληλα είχε την ευκαιρία να παίξει για το Murray Perahia. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έδωσε ήδη πολυάριθμα κοντσέρτα με σημαντικά έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου. Σε ηλικία 18 ετών πραγματοποίησε την πρώτη του ηχογράφηση με έργα Chopin και Bach στο Bαυαρικό Pαδιόφωνο. Έχει δώσει ρεσιτάλ και συμπράξει ως σολίστ με ορχήστρες σε Ελλάδα, Σερβία, Γερμανία και Αυστρία. Σημαντικές διακρίσεις και βραβεία (μεταξύ άλλων 1ο Βραβείο Steinway 2008 στο Μόναχο, 1ο Βραβείο Μότσαρτ 2012 στο Σάλτσμπουργκ) συνοδεύουν τη σταδιοδρομία του. Από το 2008 σπουδάζει με υποτροφία του Ιδρύματος Σπουδών του Γερμανικού Έθνους, την οποία απέσπασε κατόπιν διαγωνισμού. Έχει συμπράξει ως σολίστ με τη Συμφωνική του Μονάχου, τη Φιλαρμονική του Bad Reichenhall, τη Hochschulorchester του Μονάχου, την Ορχήστρα του Ινστιτούτου Sándor Végh του Σάλτσμπουργκ, τη Συμφωνική του Νις της Σερβίας και την Ορχήστρα Πατρών. Στο πλαίσιο παρουσίασης όλων των κοντσέρτων για πιάνο του W. A. Mozart συνεργάστηκε ως σολίστ με τη Συμφωνική ορχήστρα του Μονάχου, με την οποία επίσης έπαιξε το κοντσέρτο για πιάνο του Grieg στη Herkulessaal der Residenz και στο Prinzregententheater του Μονάχου καθώς και στο Θέατρο του Pforzheim. Ο πιανίστας απέσπασε τότε ενθουσιώδη κριτική: «Ο Τσενίκογλου ποιεί μουσική σε κάθε στιγμή, οι ραφιναρισμένες γραμμές, το μαλακό, κρυστάλλινο και πάντα φορμαρισμένο pianissimo του είναι υπέροχα. Χαρακτηρίζεται έτσι ως λυρικός του πιάνου, του οποίου ακόμα και το δυνατότερο forte εκφράζεται ηχητικά με κομψή μεστότητα. Αυτό είναι μαγευτικό.» (Süddeutsche Zeitung, 24.02.2010). Όταν έπαιξε το Καρναβάλι του Schumann στο Φεστιβάλ Πιάνου του Μονάχου, ο Tύπος έγραψε για αυτόν: «… το παίξιμό του έχει χρωματισμούς που μαγεύουν. Στο Καρναβάλι του Schumann κάθε νότα μετατρέπεται σε ένα εκλεπτυσμένο ακουστικό θαύμα. Αυτό δεν είναι ένας βιρτουόζικος θόρυβος, αυτό είναι μία υπέροχη βύθιση στη μουσική. Έτσι ο 17χρονος καταφέρνει αυτό που ελάχιστοι πιανίστες κατορθώνουν: η εκτέλεσή του γίνεται έργο τέχνης.» (Süddeutsche Zeitung, 05.02.2007). Σε ρεπορτάζ της Süddeutsche Zeitung χαρακτηρίστηκε ως «μία αξιοθαύμαστη ανακάλυ-ψη» (18.02.2008). Για το τελευταίο του ρεσιτάλ στο Μόναχο η Süddeutsche Zeitung έγραψε: «... ο Πάρις Τσενίκογλου είναι ένας ξεχωριστός πιανίστας.» (13.03.2012). Τον περασμένο Μάρτιο κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με τις Images του Debussy και τα 24 Πρελούδια του Chopin από την Οehms Classics.
● Βιογραφικό σημείωμα του Βλαδίμηρου Συμεωνίδη
Γεννήθηκε το 1972 στην Κατερίνη. Μετά από τις βασικές μουσικές σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο της γενέτειράς του κοντά στον Γιάννη Αδαμίδη, φοίτησε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. και παράλληλα στην τάξη ανώτερων θεωρητικών του Χρήστου Σαμαρά. Από το 1993 ως το 1998 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, από όπου αποφοίτησε με δίπλωμα διεύθυνσης ορχήστρας από την τάξη του Uros Lajovic και δίπλωμα σύνθεσης από την τάξη του Erich Urbanner, αποκτώντας τον ακαδημαϊκό τίτλο Magister Artium. Είναι επίσης πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. Από το 2006 εως το 2011 διετέλεσε Διευθυντής της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Ε.Ρ.Τ. Έχει συνεργαστεί με ορχήστρες και μουσικά σύνολα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Ορχήστρα της Αυστριακής Ραδιοφωνίας (RSO Wien), η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σόφιας, οι κρατικές ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης, η Παιδική Χορωδία της Βιέννης(Wiener Saengerknaben), τα σύνολα σύγχρονης μουσικής ''Klangforum Wien'', ''die reihe'' και ''dissonArt'', η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου, η Ορχήστρα Πατρών, η "Sinfonietta Belgrade", η Καμεράτα, η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων κ.α. Διηύθυνε παραγωγές όπερας και μπαλέτου στην Εθνική Λυρική Σκηνή και ηχογράφησε για την ελληνική και την αυστριακή Ραδιοφωνία. Δίδαξε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. και στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ενώ από το 2001 διδάσκει διεύθυνση ορχήστρας στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Τον Μάρτιο του 2012 ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη την ορχήστρα δωματίου contra tempo.
●
Η τιμητική διάκριση «Θεάτρου Έπαινος» του ΟΡΦΕΟ στον Κώστα Γεωργουσόπουλο
Το Σάββατο 24 Αυγούστου στο Κέντρο Ψηφιδωτών Δίου, στις 18.30
Με τον νέο θεσμό «Θεάτρου Έπαινος» ο ΟΡΦΕΟ φιλοδοξεί να τιμά κάθε χρόνο μια εξέχουσα προσωπικότητα από τον θεατρικό χώρο, προσωπικότητα η οποία με το κύρος της ανέδειξε πλευρές του θεάτρου και του θεατρικού πράττειν (σκηνοθεσία, υποκριτική ικανότητα, μετάφραση, κριτική) και με τον τρόπο αυτόν συνέβαλε στη λειτουργία τού θεάτρου τόσο ως μορφής καλλιτεχνικής δράσης αλλά και -κυρίως σε εποχές κρίσης- ως δημόσιου αγαθού.
Για το 2013 τιμώμενο πρόσωπο είναι ο μεταφραστής και κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, ενώ για τον τιμώμενο τον έπαινο θα εκφωνήσει ο διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Γιάννης Βούρος.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια, από το 1964 ως το 1999.
Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: "Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου: Ι. Αρχαίο Δράμα (1982) ΙΙ. Ελληνικό θέατρο (1984)", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου" (1984), "Τα μετά το θέατρο" (1985) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Προσωπολατρία" (1992), "Θίασος Ποικιλιών" (1993), "Το νήμα της στάθμης" (1996), "Παγκόσμιο θέατρο: Ι. Από τον Μένανδρο στον Ίψεν (1998) ΙΙ. Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ (1999) (Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών) ΙΙΙ. Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ (2000)."
Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου είναι, το αρχαίο δράμα. Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα: "Ικέτιδες", "Ορέστεια", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Επτά επί Θήβας" (Αισχύλου), "Ηλέκτρα", "Αντιγόνη", "Αίας", "Τραχίνιες", "Οιδίπους Τύραννος", "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Σοφοκλή), "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Βάκχες", "Ηλέκτρα", "Ορέστης", "Εκάβη", "Κύκλωψ", "Τρωάδες", "Ελένη", "Ανδρομάχη", "Φοίνισσες" (Ευριπίδη), "Λυσιστράτη", "Πλούτος", "Νεφέλες", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Ιππής", "Όρνιθες" (Αριστοφάνη), "Ταρτούφος", "Ασυλλόγιστος", "Γιατρός με το ζόρι" (Μολιέρου).
Από το 1990 διδάσκει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Έχει διατελέσει μέλος, αλλά και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και επί μία εικοσαετία Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Κέντρου Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ", μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" και από τον Νοέμβριο του 2003 Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Κέντρου Μελέτης & Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου".
Το 2000 του απενεμήθη το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ τον Ιούνιο του 2006 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2008, από το Υπουργείο Πολιτισμού για το συνολικό του έργο.
