Έρχεσαι στο κόσμο. Βγαίνεις στο φως. Γεννιέσαι αδύναμος. Κάποιος σε τραβάει! Ένας άλλος σε
σκουπίζει. Κλαις και δίνεις το πρώτο σημάδι στη μητέρα σου! Δεν χρειάζεται ...να σε δει. Πρώτα σ'ακούει και επιβεβαιώνεται ότι ήρθες! Θες να ηρεμήσεις μέσα στο άγνωστο που βρέθηκες. Αναζητάς το γνώριμο για σένα. Σε παραδίδουν. Σ'αγκαλιάζει, σωπαίνεις. Δε υπάρχουν κουβέντες. Δε χωράνε λόγια. Δεν εκφράζονται τα ανέκφραστα με λέξεις. Φτάνει μόνο το Άγγιγμα για να ειπωθούν τ'ανείπωτα.
Είσαι υπό τη σκέπη κάποιου. Έχεις ανάγκη από αγάπη, φροντίδα, περιποίηση και προστασία. Δεν μπορείς να στηριχτείς! Δεν μπορείς να περπατήσεις. Τροφή σου η αγκαλιά. Μεγαλώνεις μέσα στα χέρια της μάνας και του πατέρα. Το κορμί σου είναι γεμάτο από τ'αποτυπώματα τους. Ζεις χωρίς λόγια.
Προσπαθείς να ανακαλύψεις με την Αφή. Μέσω αυτής της αίσθησης καλλιεργείς υγιείς σχέσεις αγάπης! Μετά προσπαθείς να γνωρίσεις το κόσμο με την γεύση.
Εν συνεχεία περπατάς, τρέχεις, αγαπάς το παιχνίδι ώσπου να δεις το κόσμο με τη λογική.
Μετά έρχονται τα βάσανα. Απομακρύνεσαι. Ντρέπεσαι να αγγίξεις τους ανθρώπους που σε μεγάλωσαν . Μιλάς και δε κοιτάς στα μάτια. Μαζεύεσαι. Κλείνει το σώμα σου και κλειδώνεσαι μέσα του. Μόνο όταν και όπου θες. Μόνο ότι θες. Μόνο όπως θες. Φοβάσαι να πονέσεις. Να εκτεθείς. Να εκφραστείς. Βολεύεσαι στα καλούπια σου. . Δε μπορείς να κλάψεις. Δεν μπορείς να γελάσεις με τη καρδιά σου. Κάτι φαλτσάρει. Κάτι λείπει. Δεν Κατανοείς τη στασιμότητα. Την απραξία. Δεν μπορείς ούτε να πεθάνεις γιατί πολύ απλά δεν ζεις. Μπορεί κατά βάθος να Ζητάς εκείνη την βρεφική εμπιστοσύνη! Τώρα όμως μεγάλωσες ! Είσαι ανεξάρτητος. Δεν είσαι ευαίσθητος. Δεν ''εξαρτάσαι' δεν σχετίζεσαι! Είσαι Ά- σχετος!!! Νομίζεις πως είσαι ελεύθερος. Δε θες να αφεθείς. Νιώθεις πληγωμένος αν το έκανες. Μόνο δικαιολογήσαι και δεν δικαιολογείς! Σκληραίνεις σα πηλός. Δε σε χωρά το σχήμα σου! Θα ρθει η στιγμή να σπάσεις. μένεις ακίνητος. Στάσιμος μέχρι να ρθει η συμφορά και βγεις από το καβούκι σου.
Πως να αγαπήσεις αν δεν αυταπαρνηθείς τα θέλω σου?πώς θα ζήσεις αν δεν εκφραστείς? Αν δεν δείξεις το ενδιαφέρον σου. Αν δεν αγγίξεις την αλήθεια.αν δε σβήσεις τον εαυτό σου για να μη φαίνεσαι αλλά να ζεις τον άλλον, το πρόσωπο, την σχέση κοινωνίας! Ε τότε καλώς έρχεται η συμφορά! Είναι καλύτερη μια αληθινή καταστροφή που θα τα διαλύσει όλα παρά μια ψεύτικη σωτηρία που σε αφήνει σε στασιμότητα μια ολόκληρη ζωή.'
Τα χάνεις όλα. Μοιάζεις με την γυναίκα που αιμορραγεί. Ξοδεύει όλη την περιουσία στους γιατρούς! Ψάχνει για τη θεραπεία! Αναζητά τη ζωή. Γυρεύει το φάρμακο. Βρίσκει την ευκαιρία και λειτουργεί αυθόρμητα. Απλώνει το χέρι και αγγίζει την άκρη του ρούχου!
Ο Ιησούς γυρίζει λέει τους μαθητές : ἥψατό μού τις!!! κάποιος με άγγιξε!κάποιος με ακούμπησε. Οι Μαθητές αναρωτιούνται τι λέει! Πως είναι δυνατόν μέσα σε τόσο κόσμο που τον έχει ασφυχτικά κυκλώσει να λέει κάτι τέτοιο. '' Και ενώ αρνούνταν όλοι, είπε ο Πέτρος και εκείνοι πού ήταν μαζί του: Κύριε, ο κόσμος σε σπρώχνει και πέφτουν επάνω σου και συ λες, Ποιος με άγγιξε; Και ο Ιησούς είπε: Κάποιος με άγγιξε, γιατί εγώ κατάλαβα πώς βγήκε δύναμη από πάνω μου. ''
Τι να τα κάνεις και τα λόγια όταν αχρηστεύουν τις πράξεις, τι να κάνεις και τις αδυναμίες σου όταν δεν τις δεχτείς και δεν τις χωνέψεις, τι να σου κάνουν και τα λεφτά, και τα εξοχικά και οι παρεούλες όταν δε φτάσεις στο βούρκο για να δεις την αλήθεια! Να ζήσεις αφού έχεις ήδη πεθάνει. Να δεις στα μάτια τη μάνα σου και να της πεις σ' αγαπώ. Να αγγίξεις και ν' αγκαλιάσεις τους φίλους σου δηλαδή αυτούς που φιλάς (αγαπάς). Να χαίρεσαι που μπορείς και μαλώνεις και συγχωρείσαι μαζί τους. Που προχωράς τις σχέσεις σου και την κοινωνία σου. Να γίνεις παιδί συνειδητό. Να γίνουν όλα παιχνίδι και τότε μες τον αγώνα θα καταλάβεις πόσο αδύνατοι και ευαίσθητοι είναι οι άνθρωποι..και αυτή η αδυναμία είναι δύναμη αληθινή! Να ψιθυρίσουμε στα ενδότερα μας αυτό που έγραψε ο Ελύτης :'' Ώσπου τέλος ένιωσα κι ας πα'να μ'έλεγαν τρελό πώς από'να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος. ....'' Απλά με ένα Άγγιγμα!!
