Η ευρωπαϊκή Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα μία χρεοκοπημένη ,υποδουλωμένη αποικία χρέους πού καταργεί με νομοθετικά εκτρώματα το Σύνταγμα και τις ελευθερίες
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ Β.ΝΟΥΛΕΖΑ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ Β.ΝΟΥΛΕΖΑ
Αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά μέτρα επιβάλλονται σε βάρος των αδύναμων πολιτών πού
βιώνουν τον κρατικό καταναγκασμό, τον ολοκληρωτισμό και τον ισοπεδωτισμό των δανειστών, ενώ η κρίση είναι παγκόσμιο φαινόμενο.Μετά την ψήφιση τού Μνημονίου 3 από το ελληνικό Κοινοβούλιο προκειμένου επιτέλους να εκταμιεύσει υπό όρους η Κυβέρνηση σωτηρίας την περιβόητη δόση, έχουμε με την επικείμενη ψήφιση τού σκληρού φορολογικού νομοσχεδίου μετατραπεί δίχως αμφισβήτηση σε μία κατ΄ επίφαση ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα, όπου στην πραγματικότητα καταργούνται και αποδυναμώνονται, συρρικνώνονται τα ατομικά εργασιακά δικαιώματα, οι ατομικές ελευθερίες, πού ξεπερνούν σε σκληρότητα ακόμη και ανελεύθερα χουντικά καθεστώτα, η κοινοβουλευτική διαδικασία σταδιακά καταργείται η υποβαθμίζεται προκειμένου να ψηφίζονται πρόχειρα νομοθετήματα υπό την δαμόκλεια σπάθη τής διαγραφής και αποπομπής από την Κ.Ο. των τυχόν διαφωνούντων βουλευτών, με αποτέλεσμα να παρακάμπτεται η Βουλή με πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου η Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου πού είναι η προσφιλής μέθοδος νομοθέτησης τής Κυβέρνησης που εφαρμόζει πιστά τις οδηγίες τής τρόικας.
Η υπερψήφιση με οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Μνημονίου 3 δηλ. του Μεσοπρόθεσμου που έγινε Νόμος τού Κράτους πλέον σηματοδότησε επίσημα την κατάργηση πολλών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με πολυετείς κοινωνικούς αγώνες, παρά τις αντιδράσεις πολλών επαγγελματικών και κοινωνικών τάξεων που οδηγούνται στην φτώχεια, ενώ συνάμα ψηφίσθηκαν πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις κυρίως για ελεύθερους επαγγελματίες πού εξαναγκάζονται να αναστείλλουν την λειτουργία των επιχειρήσεων τους πού είναι αντικειμενικά πλέον ανέφικτη. Δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό πέραν, πέραν από έναν εκλιπαρούντα Πρωθυπουργό με γονυκλισίες και υποταγή προς την εχθρική Γερμανία πού έχει κυριολεκτικά με την ηγεμονική πολιτική της έχει ποδοπατήσει κάθε έννοια ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, από την πλήρη υποταγή στους αχόρταγους δανειστές που ενδιαφέρονται για την διασφάλιση της έγκαιρης και προσήκουσας αποπληρωμής των δανεικών αδιαφορώντας αν καταστρέφεται, διαλύεται ο κοινωνικός ιστός της χώρας. Όμως η εταιρική Κυβέρνηση δεν μεριμνά να πατάξει αποτελεσματικά την εκτεταμμένη φοροδιαφυγή υψηλών εισοδηματικών στρωμάτων που συστηματικά δεν καταβάλλουν φόρους στο κράτος, φυγαδεύοντας μεγάλα κεφάλαια σε τράπεζες του εξωτερικό, έχει μεταθέσει αυτήν την ευθύνη στην ποινική δικαιοσύνη που επιβάλλει μεν εξοντωτικές ποινές στους παραβάτες χωρίς όμως να εισπράττονται τα οφειλόμενα.
Όλες αυτές οι θυσίες στις οποίες υποβαλλόμεθα την τελευταία τριετία προκειμένου η χώρα να παραμείνει στην διακεκαυμένη ευρωζώνη, για να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε , να σταθούμε στα πόδια μας, αυτές οι σκληρές , βάρβαρες αποφάσεις πού υπαγορεύονται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών και του Δ.Ν.Τ. και τούς εταίρους μας, ώστε να σταθεροποιήσουμε και να εξυγιάνουμε τα δημοσιονομικά μας, με περικοπές μισθών συντάξεων και επιδομάτων σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες πού έχουν .κυριολεκτικά αφανισθεί, εξοντωθεί. Όμως κανείς με βεβαιότητα δεν λέγει αν το δημόσιο χρέος θα αναδιαρθρωθεί, αν θα μειωθεί δραστικά, η αν ακόμη αν επιβάλλεται να απαλειφθεί πλήρως να διαγραφεί, ώστε να ξεκινήσουμε από την αρχή χωρίς την παρουσία του Δ.Ν.Τ. Εκφράζω την κατηγορηματική διαφωνία μου για την αναγκαιότητα του Μνημονίου πού πρέπει να καταργηθεί με μονομερή διαγραφή του χρέους μας, με την συστηματική υποδούλωση της χώρας , την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας μας, ώστε να διασωθούμε αυξάνοντας ιλιγγιωδώς το εξωτερικό χρέος. Η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσει να εξοφλήσει αυτό το δυσβάσταχτο χρέος που επιβαρύνεται με τοκοχρεολύσια, αυτή η λύση επιλέγη ώστε η Κυβέρνηση να πληρώσει ληξιπρόθεσμες οφειλές της προς ιδιώτες, δικαιούχους εφάπαξ, Φ.Π.Α. πού οφείλεται σε εγαξωγείς από επιστροφές, φαρμακευτικές επιχειρήσεις, άλλωστε έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Οικονομικών. Ο Πρωθυπουργός περιέργως θριαμβολογεί για το επίτευγμα της δόσης και ομιλεί για την επικείμενη ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2013, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων θα διατεθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών που δεν ανοίγουν τις στρόφιγγες να διαχέεται το ζεστό χρήμα όπως ορισμένοι κυβερνητικοί βουλευτές διατείνονται, στην παγωμένη αγορά.
Ωστόσο θα συνεχίζονται οι ωμές παρεμβάσεις τής τρόικας, η σχολαστική εποπτεία Υπουργείων και άλλων νευραλγικών δημόσιων υπηρεσιών, και η εκταμίευση τού υπολοίπου της δόσης θα εξαρτάται από τις εκθέσεις που θα συντάσσουν και θα υποβάλλουν στην Κομισσιόν, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΓΟΡΆ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΟΜΟΛΌΓΩΝ, τυχόν μη εφαρμογή και προώθηση την μέτρων που μας επιβάλλουν θα σημαίνει διακοπή τής οικονομικής στήριξης, ειδικότερα αν δεν πιάνονται οι στόχοι και δεν κατορθώνουμε την μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και δεν προχωρήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές που έτσι και αλλιώς οφείλαμε να κάνουμε χωρίς ξένη παρέμβαση. Δικαιολογημένα εκφράζεται έγκυρα η άποψη ότι δεν είναι δεδομένη και εφικτή η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και παραμονή της χώρας στο ευρώ, ανεξαρτήτως αν υλοποιούνται τα συμφωνηθέντα. Με αυτά τα δεδομένα η εποπτεία θα συνεχίζεται , η καχυποψία και επιφυλακτικότητα των εταίρων μας και συνάμα η κατάχρεη χώρα θα μετατρέπεται σε οικονομικό προτεκτοράτο και παρείσακτο μέλος τής Ε.Ε. που ενδόμυχα σκέπτεται να μας αποβάλλει, να μάς εκδιώξει από τους κόλπους της, ως προβληματική, υπότροπη και ελλειμματική χώρα, ωστόσο η δέσμη μέτρων που ψηφίζονται με αντικοινοβουλευτικές, αυταρχικές διαδικασίες θα καθιστούν χειρότερη και πιο δύσκολη την καθημερινότητα του πολίτη που σίγουρα θέλει μια πολύ διαφορετική Κυβέρνηση που θα προστατεύει τα ατομικά και εθνικά συμφέροντα. Η χώρα αναμφισβήτητα χρειάζεται πολιτική, κοινωνική και οικονομική αλλά και εθνική ανασυγκρότηση, ανασύσταση, ένα ευέλικτο , αξιόπιστο πολιτικό σύστημα, ώστε να προσαρμοστεί στην νέα πραγματικότητα. Ο αλόγιστος, υπέρμετρος μεταπολιτευτικός υπερδανεισμός για κοινωνική πολιτική μας οδήγησε σε αυτό το τραγικό πολυεπίπεδο αδιέξοδο, μέγιστη ευθύνη για αυτό το εθνικό μας κατάντημα φέρουν οι ηγεσίες πρωτίστως με εγκληματικές αποφάσεις και την ολιγωρία αλλά και την ανικανότητα τους, κορυφαία στελέχη και πρωτοκλασάτοι υπουργοί τού ΠΑΣΟΚ και τής ΝΔ που καταγράφουν χαμηλά δημοσκοπικά ευρήματα, πού έκλεισαν τον πολιτικό κύκλο τους, και ανερυθρίαστα εμφανίζονται στις τηλεοπτικές συζητήσεις και υπερασπίζοντα με σαθρή ξεπερασμένη επιχειρηματολογία την ισοπέδωση τής κοινωνίας ,που καταδίκασαν με την πολιτική τους πρακτική την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να βρίσκεται στα όρια τής αναξιοπρέπειας και της εξαθλίωσης χωρίς προοπτική βελτίωσης.
