Είχα μακρύ μαλλί,σκουλαρίκια,χαϊμαλιά,piercing,tattoo,φορούσα
τρίβερο, άκουγαNIRVANA,είχα στρογγυλοφάναρο 72 χιλιοστά με MotorSport εξάτμιση,μύρισα βινύλια, δεν είχα κινητό,είχα πομπό στα FM,φορούσα κολλητά τζιν,κάπνιζα PRINCE μαλακό με 570 δρχ,έπινα RIGO "Bacardi,lime,soda"
(μου έχει λείψει πολύ η RIGO)
Δούλευα γκαρσονάκος σε καφενείο που ΄τα λεφτά που έβγαζα έφταναν να αφήσω στην μάνα μου και να έχω και χαρτζιλίκι για ποτό τσιγάρα και βενζίνα.Ωραία χρόνια.
Μιάμιση δεκαετία μετά και όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Οι νέοι σήμερα δεν θυμίζουν σε καμία περίπτωση τα νιάτα μου.Φταίει και η ποιότητα ζωής;Η φταίμε μόνο εμείς;Μήπως δεν τους τα δείξαμε σωστά; Στο σχολείο σαν καφετέρια, στον στρατό σαν κολέγιο, στην καφετέρια σαν φωτομοντέλα και στα κορίτσια σαν...φιλενάδες!
Ίσως εγώ έχω κολλήσει πίσω και δεν θέλω να δω τι ακριβώς ζούμε σήμερα.
Και μην σκέφτεστε για οικονομικές κρίσεις και ζόρικες εποχές!
Εγώ το μεταφράζω αλλιώς...
Είναι οι εποχές που ο τεμπέλης έχει πολλές δικαιολογίες να μην πάει για δουλειά.
Και λέω τεμπέλης γιατί δεν εξηγείται πώς το 70% των νέων έχουν αμαξάκι καινούργιο στην πένα,κάθε μέρα στο καφέ για φρεντοτσίνο, βενζίνα φουλ στο αμάξι, κάθε Σάββατο club και κατά τα άλλα ανεργία.
Αυτή η κατηγορία Freaks ανήκει σε όσους από εσάς ζήσατε παρόμοιες εποχές ή απλά θέλετε να τις γνωρίσετε.
