αντιπολίτευση θέλησε να εκμεταλλευτεί το γεγονός, προβάλλοντας τη διαφορετική αντίληψη που υπάρχει ανάμεσα στα δύο κυβερνητικά κόμματα. Επένδυσε πολλά στην αντίθεση των ΑΝΕΛ να υποταχτούν στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα προκαλούσε κυβερνητική κρίση και παράλληλα θα μετέτρεπε τον κυβερνητικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μεγάλο πρόβλημα.
Από την άλλη πλευρά ο Πάνος Καμμένος και οι ΑΝΕΛ φρόντισαν να μη δημιουργηθεί κυβερνητικό πρόβλημα, όχι για να διατηρηθούν στην εξουσία, αλλά για να υπάρχει δυνατότητα να κρατηθούν οι κόκκινες εθνικές γραμμές. Κάτι που δεν θα εξυπηρετούσε η υπερψήφιση της πρότασης μομφής που υπέβαλε η Νέα Δημοκρατία.
Η Υφυπουργός Εσωτερικών (Μακεδονίας-Θράκης) κα Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά φρόντισε να διαχωρίσει με σαφήνεια τη θέση των ΑΝΕΛ απέναντι στη συμφωνία των Πρεσπών, παρουσιάζοντας παράλληλα την επιτυχία της κυβέρνησης σε μία σειρά από ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον τομέα της οικονομίας. Η ενδεχόμενη πτώση της Κυβέρνησης θα έδινε τη θέση της σε μία κυβερνητική κρίση, χωρίς να διασφαλίζει παράλληλα ότι ένα νέο κυβερνητικό σχήμα δεν θα άφηνε περιθώρια στην παραχώρηση του όρου Μακεδονία στο γειτονικό κρατίδιο.
Με τη στάση τους αυτή οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θέλησαν να αποτρέψουν τη δημιουργία μιας συμμαχίας, που θα μπορούσε να είναι πιο ενδοτική και να παραδώσει τελικά αμαχητί τα ελληνικά δίκαια.
Η προσπάθεια της αντιπολίτευσης ήταν να προκαλέσει ένα ρήγμα στην κυβερνητική πλειοψηφία και να βάλει ένα τμήμα του κυβερνητικού στρατοπέδου, να στραφεί εναντίον του κυβερνητικού εταίρου του. Αυτό όμως θα ακύρωνε την εθνική προσπάθεια, να βγει η χώρα από τα προβλήματα των μνημονίων που την ταλαιπωρούν εδώ και 8 χρόνια.
Την ίδια στιγμή θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις να αναζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ 6 ψήφους κάτω από διαφορετικές συνεργασίες (Ποτάμι, ανεξάρτητοι βουλευτές, ΚΙΝΑΛ, Ένωση Κεντρώων) για το σχηματισμό μιας νέας πλειοψηφίας, που θα μπορούσε σε τελική ανάλυση να οδηγήσει τη χώρα σε πρόσθετα οικονομικά προβλήματα και την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών σε μικρό χρονικό διάστημα. Αυτό στην πραγματικότητα θα μπορούσε να θεωρηθεί φυγομαχία και θα αναιρούσε όλη την επιχειρηματολογία κάτω από την οποία έγινε η προγραμματική συμφωνία ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ.
Στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία προσπαθούσε να διαμορφώσει κυβερνητική πλειοψηφία, οι αριθμοί δεν την ευνοούσαν, από τη στιγμή που δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει μία πλειοψηφία. Ακόμα και αν όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις της αντιπολίτευσης επιχειρούσαν να τη στηρίξουν. Η τρίτη κυβερνητική προσπάθεια θα έπρεπε να δοθεί στη Χρυσή Αυγή και φυσικά μία τέτοια πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να καρποφορήσει για τους δικούς της λόγους.
Μία κυβερνητική κρίση, λοιπόν, δεν θα εξυπηρετούσε παρά μόνο την αναβολή στην υπογραφή της συμφωνίας για ένα μήνα, μέχρι τη λήψη ψήφου εμπιστοσύνης της νέας Κυβέρνησης, χωρίς αυτό να εξασφαλίζει ότι ένα νέο κυβερνητικό σχήμα δεν θα παρέδιδε αμαχητί αυτό το όνομα και την ταυτότητα της Μακεδονίας στο κράτος των Σκοπίων.
Παράλληλα θα προκαλούσε ένα τέτοιο οικονομικό κλίμα που θα ανέστειλε την έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς των μνημονίων. Την ευθύνη σε μία τέτοια περίπτωση θα τη χρεώνονταν και πάλι οι ΑΝΕΛ αφού θα ήταν ο παράγοντας που προκάλεσε την κυβερνητική ανωμαλία.
Με αυτά τα δεδομένα έπρεπε οι ΑΝΕΛ να κινηθούν υπεύθυνα. Την ίδια στιγμή δεν έπρεπε να μπούνε στο ψευτοδίλημμα που έθεσε ο Ανδρέας Λοβέρδος, συμψηφίζοντας την πατριωτική στάση απέναντι στο ζήτημα της Μακεδονίας με τα περιθώρια συνεργασίας πάνω στα ζητήματα της οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας.
Τα ρητορικά σχήματα και οι κοινοβουλευτικοί τακτικισμοί δεν μπορούν πάντα να εξυπηρετήσουν τις απαιτήσεις της πολιτικής πραγματικότητας, που πολλές φορές έρχεται επιτακτικά να ξεπεράσει τις κομματικές επιλογές, για χάρη των εθνικών επιδιώξεων.
Τέλος, εκείνοι που θα έβγαιναν ωφελημένοι από μία κυβερνητική κρίση είναι όλοι όσοι εμπλέκονται σε μία σειρά από σκάνδαλα που εξετάζει η δικαιοσύνη, γιατί θα μπορούσαν με αυτόν τον τρόπο να διαμορφώσουν ένα κλίμα που θα οδηγούσε πολλές υποθέσεις στο αρχείο.
Χρήστος Α. Κατσαρός (Chris Sintiki)
Αρθρογράφος της Γραφίδας Σιντικής, του Σερραϊκού Θάρρους και του Θάρρους της Σιντικής
