ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΙΓΟΥΡΕΥΟΝΤΑΙ
ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ ΓΙΑ <<ΜΠΙΖΝΕΣ >> ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ…ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ
<<ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ>> ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΡΔΗ
Το μεγαλύτερο βουνό της
χώρας ο Όλυμπος, με πλούσια χλωρίδα και
πανίδα, με σπάνια φυτά και λουλούδια που ευδοκιμούν μόνο εκεί, στο στόχαστρο για
ακόμα μια φορά, από αυτούς που λιγουρεύονται μεγάλες << μπίζνες >>
σε αυτό.
Η ανάγκη για
επιχειρηματική δραστηριότητα σε ορεινούς όγκους και βουνά, προκύπτει από τις
προτεραιότητες του κεφαλαίου, που τις αναπροσάρμοσε στα χρόνια της οικονομικής
κρίσης, που ψάχνει νέους ζωτικούς χώρους δράσης, για να αποσυμφορήσει κεφάλαια
και πεδία κερδοφορίας και η εκμετάλλευση των βουνών, φυσικών τοπίων,
υπηρετεί αυτήν την προσαρμογή και κατά
επέκταση, αυτόν τον στρατηγικό στόχο για το κεφάλαιο.
Οι επαΐοντες << όλα τα σφάζω, όλα τα
μαχαιρώνω >> και ότι << ανάπτυξη >> είναι μόνο τα μεγάλα
επιχειρηματικά κέρδη, ας πάνε να κουνήσουν αλλού τα << καθρεφτάκια
>> τους, όπως έκαναν οι αποικιοκράτες Ισπανοί κονκισταδόροι, για να υφαρπάξουν τον πλούτο και τον χρυσό
από τους ιθαγενείς Ινδιάνους , του νέου τότε κόσμου, της Αμερικής.
Γιατί η αλλοίωση του
φυσικού κάλλους του βουνού, η επέμβαση σε αυτό με τσιμέντα και σίδερα, η
μεταμόρφωση του εδάφους, η καταστροφή χλωρίδας, ονομάζεται για κάποιους
<<ανάπτυξη >> και μιλάμε για ισχυρά πολυεθνικά μονοπώλια, που θα
επιβάλλουν ευρύτερους κανόνες, για την προσέγγιση κάποιου στο βουνό.
Και εδώ τα παραδείγματα
από τις εκμεταλλεύσεις των αιγιαλών των
θαλασσών από ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα του τουριστικού κεφαλαίου είναι
πολλάκις. Για τους περιορισμούς που βάζουν στην λαϊκή επισκεψημότητα, η πόσο
ακριβά πρέπει να πληρώσει μια λαϊκή οικογένεια,
για να προσεγγίσει μια ακτή, για να κάνει το μπάνιο της.
Κάπως έτσι θέλουν να
κάνουν και την βόλτα στο βουνό, αυτών που θέλουν να το περπατήσουν , να κάνουν αναρρίχηση, να ορειβατήσουν ένα μονοπάτι.
Τέτοια μονοπώλια,
τέτοια μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, θέλουν την εκμετάλλευση του βουνού, τον
Όλυμπο, που θα μετατρέψουν μεγάλα τμήματα του σε ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης.
Η ακαδημαϊκή <<
σοφία >> που κάποιοι την επιστρατεύουν και μιλάνε ότι ο Όλυμπος μπορεί να
γίνει κάτι, σαν <<Ντουμπάι>>, <<Μύκονο>>,
<<Σαντορίνη>> και τον χαρακτηρίζουν
<< ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ >> , κρύβει την προσπάθεια της λαϊκής
χειραγώγησης, για να ευοδωθούν πιο εύκολα τα διάφορα επιχειρηματικά σχέδια,
μονοπωλίων, πολυεθνικών, που υπάρχουν εδώ και καιρό για το βουνό.
Αυτή η <<ανάπτυξη>> που επικαλούνται
για να βρουν << συμμάχους >>, θα ναι μια ανάπτυξη μονόπλευρη,
ανάπτυξη που θα χει στόχο μόνο την μεγιστοποίηση των κερδών, των μονοπωλιακών
ομίλων, θα αποβλέπει σε μεγάλα
πορτοφόλια όπως οι ίδιοι ομολογούν,
αψηφώντας την λαϊκή ανάγκη για ελεύθερες δράσεις στο βουνό, με την δημιουργία
κάποιων θέσεων εργασίας, με άθλιες
εργασιακές σχέσεις, όπως αυτές προκύπτον από το
αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, που θα γίνει ακόμα πιο χειρότερο.
Η όποια αξιοποίηση του
Ολύμπου πρέπει να γίνει με σεβασμό προς αυτό, γιατί αποτελεί πάνω από όλα μια
τεράστια παγκόσμια κληρονομιά, που εμείς οι άνθρωποι τον βρήκαμε και μας καλοδέχτηκε
και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κάνουμε επέμβαση πάνω του, που θα αλλοιώσει
τα χαρακτηριστικά του.
Για τον Όλυμπο ας
μιλήσουν οι άνθρωποι που χρόνια ασχολούνται με αυτόν και η ανιδιοτελής αγάπη
και προσφορά τους είναι τεράστια.
Είναι επίσης οι
άνθρωποι των ορειβατικών συλλογών και δεν ξεχωρίζω κανέναν, οι διασωστικές ομάδες, οι άνθρωπου των καταφυγίων, οι συνοδοί
βουνών, που έχουν ιδέες, για το πώς μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί ο Όλυμπος,
με στόχο να αγαπηθεί ευρύτερα, κυρίως από νέα παιδιά, να μάθουν την ιστορία
του, την σπουδαιότητα του.
Πρέπει να δημιουργηθεί ένα αρραγές μέτωπο από αυτούς
τους ανθρώπους και να διεκδικήσουν, μέσα από
ένα κοινό πλαίσιο αιτημάτων, από την
εκάστοτε κεντρική διοίκηση, το κράτος, εκείνα τα εφόδια που είναι αναγκαία, για
να αναζωογονηθούν οι παροχές υπηρεσιών,
να προστεθούν και άλλες άμα κρίνεται
αναγκαίο αυτό.
Με την κύρια ευθύνη να έχει το κράτος, με
στόχο την συγκρότηση ενός ενιαίου
κεντρικού κρατικού φορέα διαχείρισης ορεινών όγκων, βουνών, φυσικών
τοπίων, που θα συμμετάσχουν κατά
κόρον άνθρωποι που πιστοποιημένα
ασχολούνται με το βουνό και τις δραστηριότητες του σε αυτό και όχι μόνο, με γνώμονα την ελεύθερη πρόσβαση στο βουνό όλων των ανθρώπων.
Αυτό το μέτωπο πρέπει
να χει ξεκάθαρο ότι καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα πολυεθνικών, μονοπωλίων,
δεν έχει θέση στον Όλυμπο.
Και να το ανοίξει σοβαρά
το θέμα μέσα στην κοινωνία, ώστε η διεύρυνση του από ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις,
να αποτελέσουν τον κυματοθραύστη σε οποιαδήποτε
μελλοντική προσπάθεια, εκμετάλλευσης του
Ολύμπου, από αυτά τα συμφέροντα, που μόνο
στόχο έχουν, την αυξανόμενη κερδοφορία.
Αλλά σήμερα, τώρα,
χθες, πρέπει να συγκροτηθεί αυτό το μέτωπο, στον αντίποδα όλων αυτών, που
απεργάζονται σχέδια για το βουνό, για <<εμάς>> χωρίς εμάς.
Σαββίδης Παναγιώτης
