«Τα μαθήματα ήρχισαν με μίαν προσλαλιάν προς
τους μαθητάς, εις την οποίαν είπα τα εξής περίπου:
‘Δεν είμαι από τους δασκάλους
τους οποίους εγνωρίσατε μέχρι τούδε. Θέλω να γίνω φίλος σας και όχι τύραννος,
να σας φανώ ωφέλιμος και όχι να σας κάμω δειλούς και ταπεινούς· να με σέβεσθε
και να με αγαπάτε και όχι να με τρέμετε.. Έως χθες ήμουν και εγώ μαθητής και
δεν επιθυμώ να με μισήσετε, όπως εμίσησα εγώ μερικούς από τους δασκάλους μου.»
Έτσι ο Ι.
Κονδυλάκης στο βιβλίο του με τίτλο «Όταν ήμουν δάσκαλος» αντανακλά
αυτό το πνεύμα του σεβασμού προς το παιδί.
Πόσο μακρινά φαντάζουν όμως τα
λόγια του συγγραφέα… « Να με σέβεστε και να με αγαπάτε…»
Πώς ο μαθητής να σεβαστεί έναν
εκπαιδευτικό που το ίδιο το κράτος τον αντιμετωπίζει σαν τον χειρότερο
εγκληματία;
Όταν το κράτος σήμερα επιτίθεται
στους εκπαιδευτικούς και κανακεύει τους κουκουλοφόρους, τότε σίγουρα κάτι
γίνεται λάθος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πλέον
έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο και στους Δασκάλους… οι μάσκες έπεσαν!
Με μεγάλη μας έκπληξη είδαμε την Παρασκευή 2 Μαρτίου να πετούν χημικά
στους εκπαιδευτικούς που πήγαν στο Υπουργείο Παιδείας, για να ζητήσουν αυτό που
τους είχαν υποσχεθεί…20000 μόνιμους διορισμούς!
Είδαμε να χτυπούν τους αναπληρωτές συναδέλφους μας , που επί 10 και
πλέον χρόνια περιφέρονται ανά την Ελλάδα, για να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά
μας την Ελληνική Παιδεία.
Χημικά , δακρυγόνα και ξύλο στους δασκάλους των παιδιών μας? Σε αυτούς
που θα γυρίσουν στα θρανία την Δευτέρα? Στους νέους που δεν εγκατέλειψαν
την χώρα και έμειναν να στηρίζουν Θερμοπύλες;;
Έτσι αντιμετωπίζετε κύριε Υπουργέ
τους εκπαιδευτικούς;; Ως από μηχανής θεούς που καλύπτουν τα κενά της αναποτελεσματικής πολιτικής σας;
Οι ανέξοδες υποσχέσεις για 20000 ή 10000 διορισμούς χωρίς αντίκρισμα,
καταδεικνύουν το ψέμα και τον ακραίο λαϊκισμό της κυβέρνησης. Η ομηρία των
15000 εκπαιδευτικών πρέπει επιτέλους να τελειώσει.
Η κυβέρνηση φυσικά κωφεύει και το
Υπουργείο γίνεται συνένοχος στο έγκλημα
που διαπράττεται κατά των χιλιάδων αναπληρωτών Γενικής και Ειδικής αγωγής που
καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε όλες
τις περιφέρειες της Ελλάδας.
Τα χημικά και το ξύλο δεν πτοούν κανέναν.
Το αίτημα για μόνιμους διορισμούς
δεν είναι απλώς απαίτηση των καιρών, είναι αναγκαιότητα. Η βία στο πρόσωπο των
εκπαιδευτικών καταδικάζεται από όλους .
Η
ΔΑΚΕ Π.Ε. με αίσθημα ευθύνης και με γνώμονα το συμφέρον της εκπαίδευσης
και του κλάδου βρίσκεται σε εγρήγορση και καλεί τους συναδέλφους να
συμμετέχουν στις περαιτέρω κινητοποιήσεις.
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Τσιαμπέρας Νικόλαος Κατιμερτζή Μαγδαληνή
